مدرسه علمیه قدسیه بهشهر

ندبه هاي دلتنگي

ندبه هاي دلتنگي

تقديم به يگانه منجي عالم بشريت
ديرگاهي است به تو عادت كردم…
قسم به صداقت چشمانت به آمدنت ايمان دارم و دلپذيري اميد را مي فهم نمي دانم شبنم احساسم را به كدامين گل هديه بدهم اگر گمان به آمدنت نبود هرگز اين واژه ها را بر صفحه بي احساس كاغذ نمي نوشتم.
مولاي من به اندازه عظمت اندوهم مهرباني و به من به اندازه مهرباني تو تنهايم دستان پر تمنايم ديگر نمي دانند در كدامين وادي به جست و جوي ردي از گامهاي عطرآگين و پرشتابت باشند راستي كبوترهايمان ديروقتي است در تعبير آسماني، ناز پروازشان را برايم به استعاره گذارنده اند.
مدتي است زير چتر تنهايي ام آواز باران را مي خوانم همانند سراب به دنبال ابر باران ساز در وسعت كوير نقش مي زنم و من هنوز بي تفاوت از باغ پائيزي قلبم از تو مي نويسم…
نوشته سمانه پيله كوهي طلبه سطح 2 مدرسه علميه قدسيه خواهران شهرستان بهشهر.

فردا، بدون فاطمه ...؟!

05 اردیبهشت 1391 توسط مظلومی

فردا، بدون فاطمه …؟!

تکلیف عشق درغم مولی چه می شود؟

بی تو غرور و عصمت دنیا چه می شود؟

در کوفه ی - مأمن همه ی ناکسان دهر-

زاینجا ببین، که بعد در آنجا چه می شود!

این قامت، استقامت دین بود تا کنون،

فردا ببین ز داغ تو، زهرا! چه می شود؟

بعد از تو سرنوشت یتیمان و همسرت

در این مدینه - یکه و تنها - چه می شود؟

این پرسش غریب ترین مردم عالم است:

« فردا بدون فاطمه آیا چه می شود… ؟!»

فاطمه آقا برادری،چشمه ی بی نشان(برگزیده مراثی حضرت زهرا سلام الله علیها) ، ص70).

علی علیه السلام تنها شد

22 فروردین 1391 توسط مظلومی

 


علی علیه السلام تنها شد


... مرد خیبر، مرد خندق، تا شنید، از پای افتاد. آبی بیاورید…

در کنارش می گفت: ای کوثر خدا، ای دختر رسول، ای اُنس مهربان، این دل رمیده ما را دیگر چه کسی انیس و مونس باشد؟ … یک بار دیگر آسمان گرفت و خنجر تبار قابیل، خورشیدی دیگر را که در ابتدای طلوع خود بود، بر سجاده خون از پای انداخت. رسول صلی الله علیه و آله وسلم از تنهایی درآمد و علی علیه السلام غربت خود را به سوگ نشست. و حرامیان سرمست، که علی علیه السلام تنها شد؛ چون بی همتا شد.