مدرسه علمیه قدسیه بهشهر

چه کسی دختر پیامبر خدا را زد؟

امام حسن مجتبی علیه السلام، درمجلس معاویه به مغیرة بن شعبه خطاب کرده و می فرماید: تو بودی که فاطمه سلام الله علیها دختر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم را زدی تا خون از بدن او جاری شد و آنچه که در شکم داشت سقط نمود، و تو چیزی به جز خار نمودن رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم، مخالفت با دستورات وی و هتک حرمت او در نظر نداشتی. مگر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به وی نفرموده بود که« تو سرور زنان اهل بهشتی» به خدا سوگند که سرنوشت تو در آتش جهنم است.1

———————–

1. هدایت گران راه نور، ص252

آغاز و انجام

هر کاری را آغازی است ولی همه ی آغازها به انجام نمی رسند یا به دلخواه ما تمام نمی شوند. آدم های زیادی هستند که ناتمام ماندن کارهایشان در رنجند. به پایان رساندن ، گاهی یک هنر است؛ هم شیرین است و هم تلخ. وقتی یک مهمانی خوب تمام می شود، شیرینی و تلخی اش همراهند، زمانی که تعطیلات تمام می شوند و رویشی دوباره رخ می نماید، تکراری از این تلخی و شیرینی است. در این بازی شروع و پایان آن قدر می مانیم که گذشت زمان را در نمی یابیم تا سوت پایان مسابقه را بشنویم. برنده ها خوشحالند و شیرین کام و بازنده ها تلخ جانند و ناکام. تا زمانی که در حال مسابقه ایم خودمان را برنده می پنداریم، اما زمان اعلام نتایج، گاه بیداری از خوابی طولانی است. خوب است نگاهی هم به شمارشگر نتایج بیاندازیم: « حاسبوا قبل ان تحاسبوا» پیش از آنکه نتایج را شماره کنند، خودتان حسابش کنید.

دغدغه

چهارشنبه، بله؛ همان چهارشنبه سوری، عجب روزی است!

پدران و مادران دلسوز، رفتار فرزندان خود را زیر نظر می گیرند و بسیار سفارش می کنند که به مواد محترقه نزدیک نشوند. نه تنها نزدیک نشوند، بلکه سفارش می کنند از خانه هم بیرون نروند، تا آسیبی نبینند. رسانه های مختلف هم وارد عمل می شوند. از جمله در رسانه ملی ، صحنه های دلخراش مصدومان حوادث این ایام نمایش داده می شود. پزشکان و متخصصان دیگر نیز به میدان می آیند و چقدر آمار می دهند و هشدار. همه ی ظرفیت ها را به خدمت می گیرند؛ از برنامه های مستند گرفته تا انیمیشن و طنیر و … که : جوانان مواظب باشید!! گاهی بر زیبایی های از دست رفته تأکید می کنند، و گاهی آمار افرادی را بر می شمرند که در این حادثه چشم خود را از دست داده اند. در این باره در چهار فراز سخن می گوییم:

1. آنچه مرور شد، دغدغه هایی بود برای ظواهر امور. ای کاش« باطن» ما نیز مثل « ظاهر» مان برای ما و برای متولیان فرهنگی و پدران  و مادران مهم شود و هشدار دهند که: جوانان عزیز مراقب یاد خدا باشید. هر کس از یاد خدا روی گردانی کند، زندگی سختی در انتظار اوست و در روز قیامت نیز نابینا محشور می شود.1

و همچنین هشدار دهند: هر کس خدا را فراموش کند، به خود فراموشی [و بی هویتی] دچار می شود.2

ما از امیر المؤمنین علیه السلام آموخته ایم که از دست دادن چشم سر، بهتر است از فقدان چشم دل.3

ای کاش همانطور که نگران « چشمان ظاهری» فرزندان دلبند خود هستیم، نگران« چشمان باطنی» فرزندان عزیزمان بودیم و هشدار می دادیم: مواظب نگاهت باش، تا چشم باطنت نابینا نشود و از حقایق معنوی زیبای عالم محروم نشوی.4 مهم تر از آن ، ما یک زندگی ابدی در پیش داریم و باید مراقب باشیم نابینا محشور نشویم.

ای کاش مفاهیم معنوی را با زبان های مختلف هنری با برنامه ریزی مناسب و عالمانه به جامعه گوشزد می کردند؛ ولی نمی دانم چرا از باطن و امور باطنی عالم غافلیم؟!

2. ما که مثل « حس گراها » همه چیز را در ظواهر و ماده خلاصه نمی دانیم و به امور غیبی و باطن عالم، اعتقاد داریم، چرا مثل آن ها عمل می کنیم؟ البته این تفکر، پیشینه تاریخی دارد. حضرت موسی علیه السلام نیز از دست پیروان خود به سبب این نگرش رنج می برد و خداوند هم این ظاهر گرایی آن ها را جاهلانه می داند. خداوند متعال در قرآن، به طور مکرر این نکته را بر جسته می کند که: « بعلمون ظاهراً من الحیاة و هم عن الاخرة هم غافلون؛ آن ها فقط ظاهری از زندگی دنیا را می دانند، و از آخرت غافلند».5

ولی دیگر سزاوار نیست که امت پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلم و پیروان علیهم السلام همان مسیر را طی کنند وهمان گونه بیندیشند.

3. راستی چه خنده آور است! وقتی روز چهارشنبه سوری فرا می رسد همه توصیه می کنند که فرزندان از خانه بیرون نیایند یا به این مراکز نزدیک نشوند، تا آسیب نبینند؛ ولی وقتی عده ای دلسوز می گویند مراقب باشید فرزندانتان به مراکز آلوده به گناه نزدیک نشوند، و از آیات و روایات نیز شاهد می آورند که خداوند متعال و اهل بیت علیهم السلام برای حفظ ایمان و نیز برای تقویت بنیه ی معنوی ، پیروان خود را از ورود به این اماکن پرهیز می دادند، عده ای بر نمی تابند و با ژست روشنفکری و حق به جانب می گویند: اجازه دهید تا جوانان خودشان این امور را تجربه کنند و سپس تصمیم بگیرند.

امام حسن علیه السلام چه زیبا فرموده اند:« عجب لمن یتفکر فی مأکوله فکیف لا یتفکر فی معقوله ؛شگفتا از کسی که در خوراکی اش می اندیشد؛ اما در افکار و خوراک روحش نمی اندیشد!»6

4. در منابع دینی آمده است آنکه دامن عفاف نگه ندارد یا غیرت نداشته باشد و خوک صفت زندگی کند، باطن او را خوک دیده اندو آنکه دچار تکبر است، در باطن به مورچه می ماند؛ از طرفی هر که از چشم خود مراقبت کند، چشم بصیرت او باز می شود و نه تنها باطن افراد ، بلکه باطن عالم را می بیند. آنکه چهل روز اخلاص پیشه کند، چشمه های حکمت از قلب او بر زبانش جاری می شود؛ همچنین یاد خدا آرامش به ارمغان می آورد.

اولیای خدا، تلاش برای رسیدن به امور خارق العاده را رهزن مسیر معنوی می دانند و هشدار می دهند که مراقب باشید به این امور سرگرم نشوید. آنچه از عمل صالح انجام می دهید، برای انجام تکلیف و به دست آوردن رضایت خداوند متعال انجام دهید، نه برای رسید ن به امور غیر طبیعی.

—————————————————

1. سوره طه، 124.

2. سوره حشر، 11

3. « ذهاب البصر خیر من عمی البصیرة»، غررالحکم ، ص 370

4. بحارالانوار، ج101، ص41

5. بنی اسرائیل از حضرت موسی معجزات متعددی دیدند، از جمله حضرت موسی و پیروانش به طور معجزه آسا از دریا گذشتند و فرعون و همراهانش غرق شدند. همین که از دریا نجات یافتند به گروهی برخوردند که مشغول بت پرستی بودند. پیروان حضرت موسی نیز از او در خواست کردند همان طور که این ها خدایی [مادی و قابل رؤیت  دارند تو هم برای ما خدایی قرار بده:«» و جاوزنا ببنی اسرائیل البحر فأتوا علی قوم یعکفون علی أصنام لهم قالوا یا موسی اجعل لنا إلها کما لهم آلهة قال انکم قوم تجهلون» اعراف :138

6. سوره روم، 7

7. دعوات راندی، ص144

دیدار جمعی از طلاب پایگاه قدسیه برای تجلیل از خانواده معظم طلبه شهید فلاحی( نام یکی از حلقات صالحین پایگاه بسیج قدسیه) 24/12/1391
 در این دیدار ضمن قرائت قرآن کریم و وصیت نامه شهید و متنی در خصوص گرامی داشت یاد شهدا، حجت الاسلام فلاحی پدر بزرگوار شهید با اشاره به آیه 169 آل عمران هدف والای شهید را قرب الی الله و رسیدن به سر منزل مقصود بیان داشتند… هر که در این بزم مقرب تر است…
مادر بزرگوار شهید نیز خاطراتی از شهید، نحوه ی شهادت و … را بیان کردند.