مدرسه علمیه قدسیه بهشهر

خون شهید، احیاء کننده اجتماع

شهید چه می کند؟ شهید تنها کارش این نیست که در مقابل دشمن می ایستد، یا دشمن را می زند یا از دشمن می خورد، اگر تنها این بود، باید بگوییم آن وقتی که از دشمن می خورد و خونش را می ریزند، خونش هدر رفته. نه، هیچ وقت خون شهید هدر نمی رود، خون شهید به زمین نمی ریزد. خون شهید هر قطره اش تبدیل به صدها قطره و هزارها قطره، بلکه به دریایی از خون می گردد و در پیکر اجتماع وارد می شود. لهذا پیغمبر فرمود:« ما مِن قَطرهٍ اَحَبُّ اِلَی الله من قَطره دَمٍ فی سبیل الله؛ هیچ قطره ای در مقیاس حقیقت و در نزد خدا از قطره ی خونی که در راه خدا ریخته شود بهتر نیست». شهادت تزریق خون است به پیکر اجتماع؛ این شهدا هستند که به پیکر اجتماع و در رگه ای اجتماع- خاصه اجتماعاتی که دچار کم خونی هستند خون جدید وارد می کنند.( نهضت حسینی، مرتضی مطهری، ص228).

ارزش سخن

امام زین العابدین علیه السلام در پاسخ کسی که پرسید: سخن افضل است یا سکوت؟ فرمود:« هر یک از این دو را آفاتی است، پس اگر از آفت بر کنار باشد، سخن از سکوت برتر است». گفته شد: یابن رسول الله ! این افضلیت از چه قرار است؟ فرمود: « بدان جهت که خداوند ، پیامبران و اوصیای آنان را به سکو بر نینگیخت، بلکه آنها را بر انگیخت برای سخن گفتن، و کسی به وسیله ی سکوت، مستحق بهشت و شایسته ی ولایت خدا و نجات از جهنم نخواهد شد، بلکه همه ی این ها در پرتو کلام و سخن گفتن عملی خواهد گشت. من هیچ گاه ماه را با خورشید برابر نمی کنم، همین بس که تو فضیلت و ارزش سکوت را به وسیله ی سخن بیان می کنی، نه این فضیلت سخن گفتن را با سکوت».( بحارالانوار، ج71، ص274).

آری، زبان بود که یوسف غریب، ناشناخته و زندانی را با چند جمله سخن، در دربار عزیز مصر به اوج عزت رسانید و بر مسند زمامداری مصر نشانید و قرآن مجید درباره اش چنین فرموده است:« فَلَمّا کَلَّمَهُ قالَ: إِنَکَ الیَومَ لَدَینا مَکینٌ أَمینٌ؛ هنگامی که ملک با یوسف صحبت کرد، بدو گفت: تو امروز که مقامت معلوم شد، نزد ما امین و صاحب منزلت و مقام خواهی بود».( یوسف/ 54).

مهرورزی از نگاه روایات

پیامبر بزرگ اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرماید:
« اُطلُبُوا الحَوَائِجَ إِلَی ذِی الرَّحمَةِ مِن أُمَّتِی تُرزَقُوا وَ تَنجَحُوا فَإِنَّ اللهَ عَزّوجّلََ یقولُ: رَحمَتِی فِی ذِی الرَّحمَة مِن عِبَادِی وَلَاتَطلُبُوا الحَوَائِجَ عِندَالقَاسِیَهِ قُلُوبُهُم فَلَا تُرزَقُوا وَلَاتَنجَحُوا فَإِنَّ اللهَ عزّوجّل یقول : إِن سَخَطِی فِیهِم؛ نیازمندی ها و حوائج خود را از آراستگان به مهر و محبّت از امّت من بخواهید تا به رزق و روزی دست یابید و کامیاب و رستگار شوید، زیرا خدای عزّوجّل می فرماید : مهر و محبّت من در میان بندگانم نزد آراستگان به مهر و محبّت است نیازمندی ها و حوائج خود را از سنگدلان مخواهید که به رزق و روزی نرسید و کامیاب نگردید، زیرا خدای عزّوجّل می گوید : خشم و غضب من در آنان است».(شیخ حسن، دیلمی، ارشاد القلوب الی الصواب، ص 184).
از رسول خدا (صلی الله علیه و آل و سلم) روایت شده است :
« وَالَّذِی نَفسِی بِیَدِهِ لَا یَدخُلُ الجَنَّهَ إِلَّا رَحِیمٌ، قَالُوا : کُلُّنَا رَحِیمٌ قَالَ: لَاحَتَّی تَرحَمَ العَامَهَ».
سوگند به خدایی که جانم در دست قدرت اوست جز انسان مهربان وارد بهشت نمی شود، گفتند :
همه ی ما مهربانیم، فرمود: نه تا به همه مهربانی نورزید نمی توان گفت: مهربانید.(حسین انصاریان، فرهنگ مهرورزی ، ص 24).      
رسول اسلام (صلی الله علیه و اله و سلم) می فرماید :
« اَلرَّاحِمُونَ یَرحَمُهُم الرَّحمَنُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی إِرحَم مَن فِی الاَرضِ یَرحَمکُم مَن فِی السَّماءِ»
« خداوند رحیمان را رحم می کند با آنها که در زمین اند رحم کنید تا آن که در آسمان است به شما رحم کند».(عبادالدین، خرم شاهی، پیام پیامبر، ص 780).
در روایتی از حضرت امیرالمؤمنین (علیه السّلام) نقل شده است :
« إِرحَم تُرحَم » مهر و محبّت بورز تا مورد مهر و محبّت قرار گیری.(حسین انصاریان، فرهنگ مهرورزی ، ص 24).
با توجه به نگاه روایات ، محبّت به عنوان نیاز اصیل روحی در زندگی انسان و تأمین سلامت روحی و روانی او نقش به سزایی داشته و اگر براساس صفای قلبی در بین دل های پاک و بی آلایش ایجاد شود سبب می شود دل ها از نورانیّت و صفای همدیگر بهره مند شود، چه خوب است با توجّه به سخنان ائمه معصومین(علیهم السّلام) ارزش محبّت را بهتر بدانیم و عمل کنیم.

دوستی اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم

مسافری از خراسان به حضور امام باقر علیه السلام شرفیاب می شود. او تمام این راه دور را پیاده طی کرده است، پاهایش را که از کفش در آورد، شکافته شده و ترک برداشته بود، رو کرد به امام باقر علیه السلام و عرض نمود: به خدا سوگند ، هیچ چیز من را به اینجا نیاورد مگر دوستی شما اهل بیت. امام فرمود:« به خدا سوگند، اگر سنگی ما را دوست بدارد، خداوند آن را با ما محشور کند و قرین گرداند و هل الدین الا الحب ، آیا دین چیزی غیر از دوستی است؟( سفینه البحار، ج1، ص201، ماده ی حب). آنچنان که از روایات بر می آید، روح و جوهر دین غیر از محبت چیزی نیست، زیرا اساساً این علاقه و محبت است که اطاعت می آورد.( جاذبه و دافعه ی علی علیه السلام، ص59).

خمس

یکی از وظایف مسلمین و حقوق مالی اسلام خمس است. در هفت مورد بر مسلمان واجب است یک پنجم مال خود را به عنوان خمس بدهد:

1. منفعت کسب، هر کس از راه تجارت، زراعت، صنعت، کارگری، کارمندی، و هر شغل دیگر سودی ببرد، آنچه را در بین سال به مصرف خوراک ، پوشاک، اثاثیه ی منزل، خرید خانه، عروسی، مهمان داری و مسافرت برساند، خمس ندارد. اما اگر بعد از مخارج سالیانه اش چیزی باقی ماند، واجب است یک پنجم باقی مانده را به عنوان خمس بپرازد.

2. بهره برداری از معدن، مانند معدن طلا، نقره، نفت، آهن، مس، نمک، سرب، گوگرد، و امثال این ها؛

3. پیدا کردن گنج.

4. غنایم جنگ.

5. جواهری که به واسطه ی فرو رفتن در دریا به دست می آید.

6. اگر یهودی یا مسیحی، زمینی را از مسلمان خرید، باید یک پنجم خود آن یا یک پنجم قیمتش را به عنوان خمس بدهد.

7. مال مخلوط به حرام، مالی که با حرام مخلوط شده، اگر مقدار حرام را نداند و مالک آن را نشناسد، باید یک پنجم تمام مال را به عنوان خمس بپردازد تا بقیه حلال گردد.

یادآوری اول: کسی که خمس بدهکار آت باید آن را به مجتهد عادل حاکم شرع یا وکیل او بپردازد، تا در راه ترویج و عظمت اسلام و تأمین مخارج سادات فقیر به مصرف برساند.

یادآوری دوم: خمس و زکات، دو رقم بسیار سنگین بودجه ی مالی اسلام و مبلغ قابل توجهی است؛ اگر به طور دقیق وصول می شد و در اختیار حاکم شرع قرار می گرفت؛ می توانست امور اجتماعی مسلمین را اداره کند، با فقر و بیکاری و بی سوادی مبارزه نماید؛ به بی نوایان و تهی دستان رسیدگی کند، به اندازه ی احتیاج مردم، تأسیسات خیریه و عام المنفعه از قبیل: بیمارستان، مدرسه، مسجد، حمام، پل و راه ، به وجود آورد.( همه باید بدانند،ابراهیم امینی، ص 180).