مدرسه علمیه قدسیه بهشهر

منشور زندگي جمعي
يكي از يادگارهاي زيبا و مهمي كه از امام رضا عليه السلام به پيروان خويش رسيده است، پيامي است كه عبدالعظيم حسني آن را روايت كرده است.
روزي حضرت رضا عليها السلام چند نكته مهم به او آموختند و به او يادآور شدند تا آن را به شيطان و ياران ابلاغ كند. اين پيام كه مي توان آن را منشور زندگي جمعي ناميد بدين شرح است:
عبدالعظيم، سلام مرا به دوستانم برسان و به آن ها بگو: شيطان را به دل هاي خويش راه ندهند. در گفتار خويش راست گو باشند و امانت را ادا كنند. خاموشي پيشه خود سازند. از جدال و نزاع بيهوده اي كه سودي برايشان ندارد، دوري كنند.
به همديگر روي آورند و به ديدار و ملاقات هم بروند؛ زيرا اين كار موجب نزديكي به من است.
خود را به دشمني و بدگويي با يكديگر مشغول نسازند؛ زيرا با خود عهد كرده ام كه اگر كسي چنين كاري انجام دهد و دوستي از دوستانم را ناراحت كند و به خشم آورد، خداوند را بخوانم تا او را در دنيا با شديدترين عذاب ها مجازات كند و در آن سرا نيز از زيانكاران خواهد بود.
به ايشان بگو: همانا پرودگار نيكوكارشان را آمرزيده و از خطاي گنهكارانشان در گذشته است؛ مگر كساني كه به خدا شكر بورزد. يا دوستي از دوستانش را بيازارد يا كينه ي آن ها را به دل بگيرد. به دوستي كه خداوند او را نخواهد بخشيد تا آنكه از كردار ناشايست خويش دست بكشد. هرگاه از اين اعمال نادرست دوري گزيند، آمرزش خدا را شامل خد گردانده است؛ و گرنه روح ايمان از قلبش بيرون رفته و از “ولايت” ما خارج شده است و بهره اي از ولايت ما نخواهد برد. و اعوذُ بالله من ذلك.( الاختصاص ، ص247؛ بحارالانوار ، ج71، ص230) مجله قدسيه شماره 4 ، ص 11

محتواي مصحف فاطمه سلام الله عليها
ابابصير مي گويد: از امام باقر عليه السلام در مورد مصحف سؤال كردم. حضرت فرمود: پس از رحلت پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم مصحف بر فاطمه سلام الله عليها نازل شد.پرسيدم آيا چيزي از قرآن هم در آن هست؟ حضرت فرمود: خير هيچ حرفي از قرآن در آن نيست. پس از حضرت خواستم كه آن را برايم وصف فرمايد. امام باقر عليه السلام افزود: در اين مصحف، آنچه قبلاً اتفاق افتاده و آنچه قرار است تا روز قيامت به وقوع بپيوندند، نوشته شده است. اخبار آسمان ها، تعداد فرشتگان آسمان، موجودات آسماني، مخلوقات الهي از مؤمنين يا كافرين، پيامبران الهي ، كساني كه دعوت پيامبران را پذيرفتند يا قبول نكردند، نام شهرها و خصوصيان آن ها، رؤساي ظالم و طاغوتيان و مدت حكومتشان و تعداد آن ها، وصف امت هاي گذشته و آينده و سرنوشت آن ها، اسامي پيشوايان و اوصاف آن ها و خلاصه آنچه در روزگاران متمادي اتفاق مي افتد و حتي اسامي اهل نجات و اهل آتش در مصحف وجود دارد.( مسند فاطمه زهرا ، ص 157- دلائل الامامه، طبري ، ص 27.

Normal 0 false false false MicrosoftInternetExplorer4

تفسيمات اخلاق :
اخلاق در سه عرصه قابل تحقق است:
۱- اخلاق الهی (ارتباط باخدا:
یعنی کارهایی که به خداوند متعال مربوط می‌شود. مثل معرفت و محبت خدا، شکر و یاد خدا و توجه به خدا، خشوع و خوف از خدا، رجاء و ایمان به خدا و تضرع و استکانت… که عباداتی بر اساس آن‌ها انجام می‌شود مثل نماز و روزه و…
۲- اخلاق فردی:
یعنی کارهایی که به خود شخص مربوط می‌شود و در انجام دادن آن‌ها اصالتاً رابطه باخدا منظور نیست ولو اینکه ممکن است باخدا و احیاناً با مردم ارتباط برقرار کند. اما در آن بالاصاله فقط رابطه با خود انسان ملحوظ است مثل توجه به خود، غفلت از خود، خودشناسی، ترس از مرگ، حب ذات و شئون آن مثل حب بقاء و حب کمال (قدرت‌طلبی، حقیقت‌جویی) و لذت‎جویی غرائز (شکم باره‎گی، شهوت پرستی، علاقه به مسکن و لباس و مرکب و مال و فرزند)، جمال دوستی (زینت‎های دنیوی و اخروی)، عواطف، احساسات و انفعالات (غم و شادی، پشیمانی، خشم، خشنودی، ترس، امنیت، یأس وامید)
۳- اخلاق اجتماعی:
که محور اصلی‎اش ارتباط انسان با دیگران است و از معاشرت با دیگران و زندگی اجتماعی پدید می‎آید. مثل اصل عدالت واحسان، روابط خانوادگی (باوالدین، باهمسر، با فرزندان، با خویشاوندان)، همبستگی اجتماعی، مفهوم ولایت، اصلاح و افساد اجتماعی، وفای به عهد وادای امانت، رعایت حقوق و مصالح اعضای جامعه (دوری از قتل، حس، طمع در اموال دیگران، سرقت، کم‎فروشی، تدلیس، رشوه، ربا، بدگمانی، تجسس ، غیبت، تهمت، تمسخر، گوش دادن به آن‌ها، سخن بیهوده، ترش‎رویی، حفظ آبروی افراد، صدقه دادن، قرض، زکات، اطعام فقرا، مراعات آداب رفتاری با دیگران مثل: ملایمت، فروتنی، صداقت، امر به معروف و نهی از منکر، تقیه در موارد آن، عفو و گذشت، دفاع از حقوق دیگران، جهاد و..

فلاني فسقش را ظاهر كرده است
به حضرت آية الله العظمي آخوند ملا علي همداني رحمة الله عليه گفتند، فلاني كه از شاگردان شما بود، به عنوان كارمند در دستگاه طاغوت استخدام شده به نحوي كه عمامه را برداشته و ريش خود را تراشيده و در تهران نوكر دولت طاغوت است، مدتي از اين جريان گذشت و آن شخص به همدان آمد و خدمت آية الله آخوند همداني رسيد و عرض كرد: شنيده ام كه حضرتعالي فرموده ايد: فلاني با اين عملش فاسق شده است.
مرحوم آية الله آخوند فرمودند: من نگفتم كه شما فاسق شده ايد، بلكه گفته ام فلاني فسقش را ظاهر كرده است.
حضرت آية الله مجتهدي مي فرمايند: منظور آية الله آخوند همداني اين است كه اين شخص از اول فاسق بوده و حالا فسقش را ظاهر كرده است و ما به خداوند و اهل بيت پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلم پناه مي بريم كه مبادا ماهم عاقبت به شر شويم و بعد از سال ها درس و بحث نتوانيم نفس امّاره را كنترل كنيم و او عاقبت ما را بدبخت و شرمنده امام زمان عج الله تعالي فرجه الشريف كند.( آداب الطلاب، ص 498)