مدرسه علمیه قدسیه بهشهر

چادر نوراني
ابن شهر آشوب و قطب راوندي روايت كرده اند كه : روزي حضرت علي عليه السلام كه به پول احتياج پيدا كرده بود به ناچار چادر حضرت فاطمه سلام الله عليها را كه از جنس پشم بود، نزد مردي يهودي به نام« زيد» رهن گذاشت و قدري جو قرض گرفت. آن مرد يهودي چادر را به خانه برد و در حجره گذاشت. به هنگام شب، زن مرد يهودي وقتي كه وارد حجره شد، نوري از آن چادر مشاهده كرد كه تمام حجره را روشن كرده بود. زن وقتي كه آن حالت عجيب را ديد، نزد شوهرش رفت و آنچه كه ديده بود نقل كرد. شوهرش از شنيدن آن ماجرا تعجب كرد( چون فراموش كرده بود كه چادر حضرت فاطمه سلام الله عليها) در خانه ي اوست) پس به سرعت داخل حجره شد و متوجه شد كه نور از جانب چادر حضرت فاطمه سلام الله عليها آن بانوي عصمت است كه مانند بدر منير خانه را روشن كرده است. يهودي از مشاهده اين حالت تعجبش زيادتر شد. پس آن دو به خانه ي خويشان و دوستان خود رفتند و هشتاد نفر از آن ها را به خانه آوردند كه همگي آن ها از بركت شعاع(نور) چادر فاطمه سلام الله عليها به نور اسلام منّور گرديدند.
* مناقب ابن شهر آشوب ، ج3، ص387.

یازده فراز برگزیده اخلاقی
1- این دنیا با تمام زرق و برق ظاهریش ناچیزتر از آن است که قابل محبت باشد.
2- حزب الله باشید: از زرق و برق زندگی و جلوه های ساختگی آن بپرهیزید.
3- ریشه تمام اختلافاتی که فاقد هدف مشخص و مقدسی باشد به حب دنیا برمی گردد.
4- اگر برای خدا قدم بردارید، خداوند متعال مقلّب القلوب است، دل ها را به شما متوجه می سازد.
5- جز به خالق یکتا به احدی توجه نداشته باشید.
6- آنچه در عالم آخرت واقع می شود چیزی است که در این دنیا تهیه گردیده است.
7- پیش از آنکه فرصت از دست برود چاره بیندیشید.
8- هر نفسی که می کشید، هر قدمی که برمی دارید، و هر لحظه ای که از عمر شما می گذرد، اصلاح مشکل تر گردیده ممکن است ظلمت و تباهی بیشتر شود.
9- توبه با لفظ اتوب الی الله تحقق نمی یابد: بلکه ندامت و عزم بر ترک لازم است.
10- با خلق خدا حسن سلوک داشته: نیکو معاشرت کنید و با نظر عطوفت و مهربانی به آنان بنگرید.
11- قبل از آنکه عنان اختیار از کف شما ربوده شود خود را بسازید و اصلاح کنید.

برگرفته از فصلنامه قدسيه بهشهر

اين تذهبون؟
جماعت!
كجا مي رويم؟
چرا به زمين و آسمان بد مي گوييم؟
چرا از روزگار گله مي كنيم ؟
چرا تحمل خودمان را نداريم؟
چرا با لبخند بيگانه ايم؟
چرا غصه ها به جانمان چنگ انداخته ؟
چرا از يكديگر خسته ايم؟
چرا به آب و آسمان نگاه نمي كنيم ؟
چرا انتظار بهار را نمي كشيم؟
چرا ديگر صورت هامان(ناضره ) نيست؟
چرا چشم هامان« الي ربك ناظره» نيست؟
مگر فراموشمان شده زمين از آن خداست و «يورثها من يشاء من عباده»؟
مگر فراموشمان شده «و العاقبه للمتقين»؟
چرا دل هايمان را به «إنّ الارض يرثها عبادي الصالحون» خوش نمي كنيم ؟
چرا منتظر« الساعه» كه قريب است نيستيم؟
چرا براي يوم الخروج روز شماري نمي كنيم ؟
چرا به «والله متم نوره » يقين نداريم؟
جماعت!
باور بياوريد به وعده خداوند؛«ليستخلفنّهم في الارض» دروغ نيست.
«ليظهره علي الدين كله» جدّي است، اگر چه مشركان را خوش نيايد.
جماعت!
« انشق القمر» در پيش است.
« اقترب الساعه » چشم بر هم زدني طول نمي كشد.
« يوم الفتح» از راه مي رسد و خدا نكند در آن روز از كساني باشيم كه ايمان به دردمان نخورد.
جماعت!
نمازهايتان را با «أمن يجيب المضطر» ختم كنيد.
و به ياد داشته باشيد منت خدا را « الذين استضعفوا في الارض»
او همه تشنگان را «ماء معين» سيراب مي كند.
جماعت!
خداوند اراده كرده است كه ما قوي باشيم كه او را دوست بداريم و او دوستمان بدارد.
خداوند به «اقاموالصلوه» ما افتخار مي كند.
«اتوالزكوه» ما را به رخ دنيا طلبان مي كشد.
از « امروا به معروف و نهوا عن المنكر» ما حظ مي كند.
جماعت!
ما تنها نيستيم.
«أينما تكونوا يأت بكم الله جميعاً » دست به سر كردن ما نيست.
چرا نويد« بقيه الله خير لكم» را به يكديگر نمي دهيم؟
به خدا قسم، زمين مرده نمي ماند؟
به خدا قسم« جاء الحق » آمدني است!
«زهق الباطل» شدني است!
و واي به حال ما اگر از مفلحون « حزب الله » نباشيم.

توسل به حضرت مهدي عج الله تعالي فرجه الشريف
حضرت آيت الله سيد علي خامنه اي :« توسلاتي كه در زيارات مختلف وجود دارد و بعضي از آنها هم سندهاي معتبري دارد. بسيار باارزش است. توسل، توجه و انس با آن بزرگوار از دور است. اين انس به معناي اين نيست كه كسي ادعا كند من خدمت حضرت مي رسم يا صداي ايشان را مي شنوم؛ ابداً اين طور نيست. غالب آنچه در اين زمينه گفته مي شود، ادعاهايي است كه يا دروغ است، يا تصور و تخيل آنها آدم هاي دروغگويي نبودند، اما خيال مي كردند، تصور مي كردند و تخيلات خودشان را به عنوان واقعيت براي اين و آن نقل مي كردند! نبايستي تسليم اين ها شد. راه درست و منطقي آن توسل از دور است؛ توسلي كه امام را از ما مي شنود و ان شاءالله مي پذيرد؛ ولو اينكه ما با مخاطب خودمان از دور داريم حرف مي زنيم؛ اشكالي ندارد. خداي متعال سلام سلام دهندگان و پيام پيام دهندگان را به آن بزرگوار مي رساند. اين توسلات و اين انس معنوي بسيار خوب و لازم است.1
——————————
1. بيانات معظم له در ديدار اساتيد و فارغ التحصيلان تخصصي مهدويت 1390/04/18

جهاني است بنشسته در گوشه اي

يكي از شاگردان علامه طباطبايي ماجراي آشنايي خود را با علامه وضع زندگي او را چنين شرح مي دهد: هنگامي كه اوصاف علامه را شنيديم، اشتياق ما براي ديدار با او زياد شد. مترصد بوديم به منزلش برويم و به بهانه اي با او ديدار كنيم، تا آن كه يكي از دوستان ما روزي به حجره آمد و گفت :« ايشان از زيارت مشهد برگشته است، بيا به ديدنش برويم ». چون به منزل ايشان وارد شديم، ديديم كه اين مرد معروف و مشهور همان سيّدي است كه ما همه روزه در كوچه ها در بين راه او را مي ديديم و ابداً احتمال نمي داديم كه او از اهل علم باشد تا چه رسد به تبحّر در علوم. با عمامه اي كوچك از كرباس آبي رنگ و تكمه هايي باز قبا، با لباس كمتر از معمول، در كوچه هاي قم تردّد داشت. خانه ي او نيز محقر و ساده بود. ما معانقه كرديم و نشستيم و گفت و گو و سخن از مسائل مختلف پيش آمد. ديديم و اقعاً اين مرد جهاني است از علم و درايت و ادارك و فهم و براي ما خوب مشهود شد كه:
هر آن كو زدانش برد توشه اي جهاني است بنشسته در گوشه اي
در همان مجلس شيفتگي و ارادات به ايشان يك باره به اوج گرفت و از ايشان خواستيم خصوصي براي ما فلسفه تدريس كنند كه آزادانه بتوانيم در بين درسه به بحث بپردازيم و اشكالي در مطلب باقي نماند. ايشان با كمال بزرگواري پذيرفتند.1
—————————
1. سيماي فرزانگان، ص 362.