مدرسه علمیه قدسیه بهشهر

پرده بگشاي

مردم ديده به هر سو نگرانند هنوز

چشم در راه تو صاحب نظرانند هنوز

لاله ها، شعله كش از سينه داغند به دشت

در غمت، همدم آتش جگرانند هنوز

از سراپرده ي غيبت، خبري باز فرست

كه خبريافتگان، بي خبرانند هنوز

رهروان، در سفر باديه حيران تواند

با تو آن عهد كه بستند، بر آنند هنوز

ذره ها در طلب طلعت رويت با مهر

هم عنان تاخته چون نوسفرانند هنوز

طاقت از دست شد اي مردمك ديده! دمي

پرده بگشاي كه مردم نگرانند هنوز1

————–

1. مشفق كاشاني

چه قدر خنده داره !!!
چه قدر خنده دار كه يك ساعت خلوت با خدا، دير و طاقت فرساست، ولي تماشاي يك ساعت سريال تلويزيون شيرينه و مثل باد مي گذره!
چه قدر خنده داره كه صدهزار تومان كمك در راه خدا مبلغ بسيار هنگفتيه اما وقتي كه همون مقدار پول به خريد مي ريم كم به چشم مياد!
چه قدر خنده داره كه وقتي مي خوايم عبادت و دعا كنيم هر چي فكر مي كنيم چيزي به فكرمون نمياد تا با خدا بگيم، اما وقتي با دوستمون حرف مي زنيم، كلي وقت كم مي ياريم!
چه قدر خنده داره كه وقتي مسابقه ورزشي تيم محبوبمون به وقت اضافي مي كشه لذت مي بريم و از هيجان تو پوست خودمون نمي گنجيم اما وقتي مراسم دعا و نيايش طولاني تر از حدش مي شه شكايت مي كنيم و آزده خاطر مي شيم!
چه قدر خنده داره كه خوندن يك صفحه از كتاب آسماني سخته اما خوندن صد سطر از يك كتاب رمان به آسوني آب خوردنه!
چه قدر خنده داره كه هميشه سعي مي كنيم توي يك كنسرت يا مسابقه حتماً رديف اول تماشاچي ها باشيم، اما در برنامه هاي عبادي به آخرين صف ها تمايل داريم!
چه قدر خنده داره كه براي عبادت و كارهاي مذهبي هيچ وقت فرصت نداريم، اما براي بقيه برنامه ها كه بعضي هاشوم مهم نيست روزي چند بار وقت پيدا مي كنيم!
چه قدر خنده داره كه شايعات روزنامه ها رو به راحتي باور مي كنيم اما سخنان ديني رو به سختي باور مي كنيم!
چه قدر خنده داره كه بعضي از مردم مي خوان هر طور دوست دارن زندگي كنن و آخر سر توقع دارن كه تمام بهشت خدا رو صاحب بشن!
چه قدر خنده داره كه وقتي يه پيامك خنده دار براي ما ارسال ميشه، مثل آتشي كه در جنگل بيفته، اونو همه جا پخش مي كنيم، اما وقتي يك سخن خوب و آموزنده مي شنويم، حتي حاضر نيستيم اونو با خانواده مون در ميون بزاريم!
خنده داره، اين طور نيست؟

شركت در انتخابات ، سبقت در كار خير

در انديشه سياسي اسلام مفاهيمي چون قدرت، مشاركت در قدرت، كسب قدرت و مانند آن جايگاهي ندارد، و به جاي آن مسائلي چون ولايت همگاني، مشاركت در امور اجتماعي، مسئوليت اجتماعي و وظيفه و تكليف مومن نسبت به خود و جامعه مطرح است. بر اين اساس هر كس موظف است تا براي رهايي ا ز خسران ابدي نه تنها در انجام كارهاي عبادي شخصي مانند نماز و روزه و حج بكوشد، بلكه لازم است تا در كارهاي عبادي اجتماعي نيز مشاركت فعال داشته باشد و اهل انفاق، زكات و دستگيري مردم باشد و كارهاي نيك انجام دهد و حتي ديگران را بدان سو بخواند و توصيه و سفارش نمايد.(بقره/105 و عصر)
از نظر اسلام مشاركت در عرصه هاي اجتماعي، وظيفه اي همگاني است و بايد انسان مكلف در امور اجتماعي پذيراي مسئوليت باشد و فعالانه در همه كارهاي خير و نيك مشاركت داشته باشد. اسلام به شدت با هر گونه رفتار ضد اجتماعي مخالفت مي كند و رهبانيت را بر نمي تابد. زيرا سعادت شخصي را در گرو سعادت جمعي مي داند(حديد/27) از اين رو مشاركت در همه عرصه هاي اجتماعي از عمران مساجد(توبه/18) جهاد و جنگ در راه خدا(مائده/25) توليد علم و ثروت و آباداني زمين و ايجاد تمدن جهاني( هود/61)، قيام به عدالت و اجراي قسط و برپايي و اجراي قوانين (حديد/25) آموزش و تعليم و تربيت(بقره/129و ال عمران/164) و مانند آن را امري واجب و تكليفي الزام آور مي داند.
اين حضور، البته عملي عبادي است كه موجبات تعالي فرد و جامعه و سعادت دنيوي و اخروي را فراهم مي آورد، حضور در عرصه هايي چون انتخابات و در اموري چون شوراها براي همه كساني كه شايسته مشورت هستند، لازم و تكليف است و كسي نمي تواند از انجام اين تكليف و وظيفه خودداري كند و در جايي كه به حكم اسلام لازم است تا به عنوان اتاق فكر در جامعه حضوري فعال داشته باشد و به رهبري و كارگزاران نظام مشورت دهد، نبايد از انجام اين مسئوليت سرباز زند.

نقش و جايگاه انخابات در حيات فردي و اجتماعي

انسان، تنها موجودي است كه از اراده و اختيار كامل برخوردار است. اين اراده و اختيار كامل براي او حقوق و تكاليفي به وجود مي آورد تا آنها را در عرصه زندگي فردي و اجتماعي به كار گيرد. حضور در انتخابات به معناي سرنوشت جمعي و به عهده گذاردن مسئوليت هاي سياسي و اجتماعي و فرهنگي و اقتصاد كلان د راختيار شخص يا اشخاصي شايسته است. با اين كار سرنوشت خود را به ديگري واگذار مي كند. بنابراين هر انتخابي مي تواند تأثيراتي شگرف و بزرگ در زندگي فردي و اجتماعي و نيز حيات مادي و معنوي او به جا گذارد.

مشاركت حداكثري در

انتخابات رياست جمهوري

زمينه ساز حماسه سياسي

امام خميني (ره) :« مردم هم حاضرند در انتخابات، حاضر مي شوند در انتخابات؛ براي اينكه مردم كشور را حالا از خودشان مي دانند و مي دانند كه سرنوشت كشور با انتخابات است». ( صحيفه نور، ج18، ص253)