مدرسه علمیه قدسیه بهشهر

اخلاق ویلچرنشین شده

مرد جوان همراه با یک ویلچر که پیرزنی روی آن نشسته بود، از حیاط حرم بیرون آمدند. جلوی درب خروجی جوان ویلچر را برگرداند و هر دو سلام دادند و از حرم بیرون آمدند. جلوی آب میوه فروشی مرد به پیرزن گفت: « خاله جان! برات آبمیوه بگیرم؟» بعد از تعارف های خاله و خوردن آب میوه به سمت ماشین رفتند و بعد از جابه جایی خاله در ماشین، ویلچر را به پشت ماشین منتقل کرد و به راننده گفت:« لطفا ما را به گلزار شهدا ببر» بعد از زیارت به خانه ی خاله بر گشتند در این راه چند بار تلفن همراه جوان زنگ زد و او جواب نمی داد. خاله گفت: «کیه خاله؟ جوابش را نمی دهی؟» جوان با خونسردی گفت: « مادرمه! چند وقت ازش خبر ندارم، باهاش قهرم و نمی خوام جوابش را بدم!»

انتفاضه

حکومت جهانی امام مهدی عج الله تعالی فرجه الشریف مشروط است به اینکه انسان ها خودشان بدون تکیه به دسته و گروه و سازمانی، جوشش پیدا کنند و خود انسان های محروم وارد معرکه بشوند. اگراین کار شد، دیگر مستکبران نمی توانند محرومان را عقب نگه دارند. آن گاه ورق بر می گردد. قیام مردم محروم جهان باید همگانی و همه جایی باشد. اگر یک عده حرکت و قیام کنند و دیگران همراهی نکنند، چنین قیامی زمینه ساز ظهور نیست. عده ای را زندانی کنند یا بشکند بقیه هم از بین می روند. این گونه قیام ها که همگانی نیستند زمینه ساز ظهور نیستند.

حرکت ها باید خودجوش باشد؛ مثل آب چاه که وقتی یک سطل آب از آن بر می داری، دوباره جایش آب می آید. عرب به این گونه جوشیدن آب، انتفاضه می گوید؛ یعنی خودجوش. الان به قیام مردم فلسطین شورش و مبارزه نمی گویند، بلکه نهضت و انتفاضه می گویند؛ یعنی سطح آب بالا آمده و جوشیده است. دانش آموز فلسطینی را کسی سازماندهی نکرده است. خود کودک فلسطینی با فکر خود به این نتیجه رسیده که زندگی تحت حکومت اسرائیل، از مرگ بدتر است و مرگ در راه مبارزه با اسرائیل، پیروزی و حیات است. او وقتی از کلاس و خانه اش بیرون می آید، برای نشان دادن مخالفت خود با اسرائیل ، به سوی سربازان صهیونیست سنگ می زند. این گونه اقدامات، کار یک گروه و سازمان نیست تا اسرائیل رئیس آن گروه را دستگیر کند و به قتل برساند. اگر یک سازمان یا حزب مردم را حرکت دهد، با متلاشی شدن آن سازمان، این حرکت چندین سال است که کودکان فلسطینی؛ زنان؛ مردان، کوچک و بزرگ هر روز تظاهرات و مبارزه می کنند، هر روز مجروح و شهید می دهند و هنوز هم این برنامه ها ادامه دارد.

در روایات آمده است که خدا امر او امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف را اصلاح کند. معنای اصلاح کار و زمینه چینی برای آن حضرت این است که مثلاً انتفاضه و جوشش به کشور ما محدود نباشد تا اگر امریکا کشور ما را در محاصره اقتصادی، سیاسی و نظامی قرار داد، بقیه هیچ اقدامی نکنند، بلکه باید شرایط به گونه ای شود که درون خود آنها هم جوشش پیدا شود و نهضت و انتفاضه از متن مردم آنها بجوشد.

عاقبت يك روز مغرب محو مشرق می شود

عاقبت غربی ترین دل نیز عاشق می شود.

نابغه ی دوران

در سال 1341 هجری قمری، جمعی از طلاب و روحانیون از محدث قمی خواستند در مدرسه ی «میرزا جعفرخان» مشهد ، مجلس درسی اخلاقی برای آنان برپا کند. محدث قمی سرانجام در برابر پافشاری آنان تسلیم و مجلس درسی در شب های پنج شنبه و جمعه برگزار شد. این جلسه هر بار حدود سه ساعت طول می کشید و نزدیک هزار نفر از دانشمندان و روحانیان شهر در آن حضور داشتند. وقتی محدث قمی بالای منبر می رفت، مباحث اخلاقی را به طور مستند و با بیان حدیث، روایت یا خبر مرتبط به آن، بیان و در تفسیر و توضیح آن کمال احتیاط را می کرد. این امر، شگفتی جمع را که خود، اهل دانش بودند و به مسائل آگاهی داشتند بر می انگیخت، به گونه ای که  تمام شنوندگان اثر عجیب آن گفتار دل نشین و پربار را بر روح و روان خود احساس می کردند و به حضور در پای منبر محدث مشتاق تر می شدند. با این حال و با همه استقبالی که از درس اخلاق محدث قمی صورت گرفت، این مجلس چند ماهی بیشتر برگزار نشد.

————————————–

1. رساله لب الباب، صص 92-96.

ساده زیستی

از آنجا که دلبستگی به دنیا و تعلقات آن مانع رسیدن به کمال حقیقی است، نیک مردان الهی همیشه زهد و قناعت را در متن برنامه خود دارند و ساده زیستی، بی پیرایگی و پرهیز از جلوه های دنیوی و دل نبستن به مظاهر دنیا و زرق و برق آن از شاخص ترین ویژگی های آنان است. مطمئنا آنان این شیوه ی پسندیده را از زندگی پیامبران، اولیاء الهی و عالمان عارف آموخته اند. پیروان حقیقی اهل بیت علیهم السلام خصلت زیبای زهد و ساده زیستی را از آن گرامیان آموخته و این سخن گهربار امام صادق علیه السلام را همیشه آویزه ی گوش خود دارند که فرمود:« اگر دوست داری که در درگاه الهی با خداوند متعال همنشین شوی و در بهشت در جوار حضرت باری تعالی مسکن گزینی، باید دنیا و مظاهر آن در نظر تو خوار باشد و مرگ را همیشه نصب العین خود قرار بده و برای خود چیزی ذخیره نکن و بدان آنچه قبلا[از اعمال صالح] تقدیم داشته ای به حال تو سودمند خواهد بود و از کارهای نیک که انجام آن را به تأخیر انداخته ای ضرر خواهی کرد».1

—————————————

1. تحف العقول، ص304

پیامبر جوان

مرحوم کلینی: در حدیث است که حضرت صالح در سن شانزده سالگی به پیامبری در قوم خود مبعوث شد و تا یکصد و بیست سالگی (یعنی یکصد وجهار سال) آن ها را دعوت به توحید کرد و لی دعوتش را نپذیرفتند! … وقتی هم که به اعجاز او شتری از میان سنگ های کوه بیرون آمد… فقط هفتاد نفر به او ایمان آوردند، و چون به شهر بازگشتند شصد و چهار نفر به کفر برگشتند و فقط شش نفر با او ماندند و از آن شش نفر هم یک نفر مرتد شد!( یکصد و چهار سال حوصله و تحمل ! و پنج مؤمن!).1

———————————————

1. روضه کافی، ج1، ص212.