مدرسه علمیه قدسیه بهشهر

تفاوت قيام جَمل با نهضت عاشورا
يكي از عجايب نهضت مقدس سيد الشهداعليه السلام آن است كه آن حضرت قيام خود را از مدينه آغاز كرد و سپس به مكه رفت ، چند ماه در مكه مكرمه بود و مردم مكه و مدينه و همه ي آن ها كه براي حج و عمره آمده بودند از قيام حضرت آگاه شدند، حضرت نيز با فرستادن نامه و نماينده به اطراف، مردم را دعوت نمود.
شخصيت والاي سيدالشهدا عليه السلام بر كسي پوشيده نبود و كسي نبود كه ايشان را به طهارت و بزرگي نستايد، زيرا نوه ي پيامبر گرامي اسلام و آخرين از اصحاب كسا كه پيامبر را درك كرده بود و صحابه ي پيامبر و ديگران به صورت مستقيم يا با واسطه ، گفتار پيامبر و رفتار ايشان را با حضرت ديده يا شنيده اند مخصوصاً جمله« الحسن و الحسين سيدا شباب اهل الجنه» حسن و حسين دو سرور جوانان بهشت هستند، و اينكه آيه تطهير در شأن او و پيامبر و حضرت فاطمه و علي و امام حسن نازل شده و ايشان را از هر آلودگي پاك و منزه دانسته است.
و از طرفي همگي به فساد و فسق و آلودگي يزيد ين معاويه اذعان داشتند، عبدالله بن حنظله در بازگشت از شام به مردم مدينه گفت ما از نزد مدري مي آييم كه اصلاً دين ندارد، شراب مي خورد، طنبور مي نوازد، سگ بازي مي كند، وي با مادر و دختر و خواهر خود همبستر مي شود، شراب مي خورد و نماز را ترك مي كند، اي قوم ! از خدا بترسيد، بخدا سوگند ما بر يزيد خروج نكرديم مگر اينكه ترسيديم- اگر اقدام نكنيم- از آسمان بر سرما سنگ ببارد…( تاريخ طبري، تاريخ ابن عساگر و … رك : الغديرج 10 ص255)
شگفتا كه مسلمانان مكه و مدينه و عالم اسلام به جز اندكي، از قيام حضرت استقبال نكردند، و امثال ابن عباس و محمد بن حنفيه و عبدالله بن عمر و عبدالله بن جعفر و ديگر خواص به جاي آنكه مردم را به همراهي با حضرت بسيج كنند، سعي در ممانعت حضرت از خروج و منصرف كردن ايشان داشتند و حتي با وجود آنكه حضرت اصرار بر ادامه راه داشت، حضرت را ياري نكردند.
با اينهمه همين مردم مدينه و مكه چند سال قبل يعني در زمان خلافت اميرالمؤمنين ، كه آوازه او و فضائل ايشان مورد توافق همگان و خليفه ي مسلم عالم اسلام بود، وقتي دختر ابوبكر يعني عايشه همسر پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم به همراهي طلحه و زبير، بر عليه حضرت قيام كردند، ده ها هزار نفر به ياري آن ها شتافتند ، بيعت را شكستند و اولين نبرد داخلي مسلمانان را به راه انداختند و ده ها هزار نفر را به كشتن دادند، و مي گويند: وي بعداً پشيمان شده و توبه كرده است!
سخن در توبه يا عدم توبه نيست، سخن در اين است كه وي و اصحاب وي قطعاً خطاكار بودند و اهل سنت نيز به اين معترفند، چه شد كه عايشه وقتي عليه امام بر حق ، قيام مي كند در جامعه ي آن روز ده ها هزار نفر استقبال مي كنند؟ آما در زمان سيد الشهدا ء وقتي آن حضرت با همه ي طهارت و عظمت و بزرگي كه داشت، وقتي بر عليه يزيد فاسق فاجر ظالم قيام كرد، جامعه آن روز با بي تفاوتي او را رها كردند تا خود و خاندان و يارانش به دست بني اميه به شهادت برسند!!

رهبر انقلاب:

_تقلید فرهنگی خطر خیلی بزرگی است،اما این حرف اشتباه نشود با این که بنده با مد و تنوع و تحول در روش های زندگی مخالفم؛نخیر،مد گرایی و نو گرایی اگر افراطی نباشد،عیبی ندارد.

_لباس و رفتار و آرایش تغییر پیدا میکند،مانعی هم ندارد؛اما مواظب باشید قبله نمای این مد گرایی به سمت اروپا نباشد؛این بد است.اگر مدیست های اروپا و آمریکا در مجلاتی که مدها را مطرح می کنند،فلان طور لباس را برای مردان یا زنان خودشان ترسیم کردند،آیا ما باید اینجا در همدان یا تهران یا در مشهد آن را تقلید کنیم؟این بد است…

_خودتان طراحی کنید و خودتان بسازید…من میخواهم بگویم اگر شما موی سرتان را می خواهید آرایش کنید،اگر می خواهید لباس بپوشید،اگر میخواهید سبک راه رفتن را تغییر دهید،بکنید؛اما خودتان انجام دهید؛از دیگران یاد نگیرید.

83/4/17

شیوه فرهنگی تربیتی امام حسین (علیه السلام) براي ايجاد آمادگی زنان
امام (علیه السلام) در ابتدا با سخنرانیها و خطبه ها و گفتگوهای گوناگون با انصار، مهاجرین، اقوام، دوستان، هدف خویش را بیان کردند. و راه را نشان دادند؛ و فرمودند:« من برای اصلاح وضع امت جدم و امر به معروف و نهی از منکر قیام کرده ام… ».
و به زنان می فرمود:« همه می میرند و دام و بقاء از آن خداوند است». بدین وسیله یادآور می شدند که همه رفتنی هستند. خواه زود یا دیر؛ پس برگزیدن رفتن آگاهانه و ارزشمند بهتر است.
هشدارها
امام (علیه السلام) برای تصفیه ناآگاهانی از ناآگاهانی که همراه کاروان شده بودند و برای هشدار به ناآگاهانی که این مسیر را نمی توانند بپیمایند در حین سفر هشدارهای لازم را جهت آماده سازی، آمادگی تدریجی، ایجاد ثبات تدریجی و پایمردی برای پذیرش سختی های سفر و خصوصاً سختی ها و مصائب بعد از شهادت می دادند که از جمله این هشدارها که امام حسین(علیه السلام) برای آمادگی زنان می دادند چند مورد است که به آن اشاره می کنیم:(سید عبدالرزاق مقرم، مقتل الحسین، ص267.)

1. بیان خواب
که امام می فرمودند:« من در این سفر خود را کشته می بینم. و حسن در خواب دیدم که به من فرمودند: تو نزد من خواهی آمد، و اینکه خواب دیدم سگ هایی بدنم را قطعه قطعه می کنند و از همه بیشتر سگی تیره با خالهای سفید و سیاه مرا بیشتر آزار می دهد.
2. هشدارهای کلامی
امام حسین (علیه السلام) خطاب به ام کلثوم می فرمود:« شما باید کشته مرا به خاک نظاره کنید، لیکن شما را به پرهیزگاری و صبر وصیت می کنم». و به مردم می فرمود:« بنی امیه تا جانم را نگیرد مرا فارغ نخواهد گذاشت».
3. هشدارهای عملی
امام حسین (علیه السلام) هنگام شنیدن خبرهای گوناگون در مورد وضعیت نهضت کلمه استرجاع بر زبان جاری می ساختند. و اینکه امام حسین(علیه السلام) بعد از شهادت بعضی پدران، فرزندانشان را مورد نوازش قرار می دادند و به شیوه غیرمستقیم می فهماند که پدرشان به شهادت رسیده است، این هشدار خوبی بود به زنانی که متزلزل بودند و از ادامه راه و تعقیب هدف بازداشته شوند ولی اگر مانند اهل بیت (علیهم السلام) انتخابی آگاهانه دارند بمانند.
وقتی به کربلا رسیدند امام می فرمود:« اینجا سرزمین معهود است، برخلاف معمول خیمه زنان را در گودالی و مکانی پست نصب کرده بودند آن چنان که نتوانند صحنه جنگ و خون ریزی را شاهد باشند. این نکته هشدار دیگری بود به زنان و آنها را به اهمیت قضیه نیکوتر واقف می ساخت. برخی زنان گریستند و گروهی خواستار بازگشت به مدینه شدند و گروهی هم در این میان ساکت ماندند. و شب عاشورا نیز کلاس دیگری انجام گرفت. خطبه امام (علیه السلام) چاره ساز بود، تنها زنان و مردانی ماندند که قادر بودند پیام شهادت را به دیگران برسانند. و امام (علیه السلام) در روز عاشورا تسلی می داد و آینده را ترسیم می کرد و شیوه مقابله با سختی ها و شیوه عزاداری را آموزش می دادند.(سید عبدالرزاق مقرم، مقتل الحسین، ص298.)

ادامه »

برگزاري مراسم هفتمين روز شهادت امام حسين عليه السلام و ياران باوفاي ايشان با حضور حجت الاسلام و المسلمين سيد ضياءالدين جباري توليت مدرسه علميه قدسيه بهشهر

موضوع:بررسی دلایل اثبات رجعت در اسلام

استاد راهنما:آقای علیرضا رضائیان

استاد داور:حجت الاسلام ابولفضل اصغری

پژوهشگر:سیده فاطمه حسینی

زمستان9

چکیده
یکی از عقایدی که شیعه را از دیگر فرق جدا می سازد، عقیده به رجعت است. مسأله ی رجعت از اموری است که اگرچه جز اعتقادات مذهب می باشد و اعتقاد به آن جز اعتقادات اصولی دین نیست؛ اما پرداختن به آن به عنوان یک شیعه از ملزومات دین ماست. چنانچه از امام صادق (ع) نقل شده است که :” هرکس به هفت چیز اعتقاد داشته باشد مؤمن است و در میان آن هفت چیز ایمان به رجعت را ذکر فرموده اند.” لذا در این تحقیق که دلایل اثبات رجعت در اسلام مورد بررسی قرار گرفته است، به مسائلی از قبیل مفهوم رجعت، تاریخچه ی رجعت، رجعت از دیدگاه شیعه و سنی، ویژگی ها، اهداف و آثار رجعت و هم چنین رجعت در میان گذشتگان و رجعت کنندگان پرداخته شده است.

واژگان كليدي:

رجعت: در لغت به معنی بازگشت و در اصطلاح به ابن معنی که خداوند به هنگام ظهور امام زمان(عج)، گروه منتخبی از شیعیان و کفار را که پیش از قیام آن حضرت از دنیا رفته اند به دنیا بر می گرداند.
خروج: بیرون آمدن.
دابّه: جنبنده.
کرّه: دفعه.
ایّاب: آمدن و بازگشتن، مقابل ذهاب که رفتن است.
ردّ: پس دادن، برگرداندن، مردود و از نظر افتاده.