مدرسه علمیه قدسیه بهشهر

ابوعُبَيده حَذّا

نام او، زياد بن عيسي، زيادبن رجا، زياد بن ابي رجا و زياد بن اَََحزم (احرم) ذكر شده است. نام ابو رجا نيز منذر است. ابوعبيده ، رواي ثقه و صحيح است. از اصحاب امام باقر و امام صادق عليه السلام بود و خواهرش حماده بنت رجا و به قولي بنت الحسن از امام صادق عليه السلام حديث روايت كرده است. ابو عبيده در نزد خاندان محمد صلي الله عليه و آله و سلم از منزلت والايي برخوردار بود. وي در سفر امام باقر عليه السلام به مكه، هم كجاوه ي ايشان بود. او كتابي دارد كه علي بن رئاب ، آن را روايت مي كند. از جمله ي آنچه در شأن و منزلت او روايت شده، اين است كه امام صادق عليه السلام پس از خاكسپاري ابوعبيده، بر سر قبر او رفت و فرمود:« بارخدايا ! بر ابوعبيده آسان گير. با رخدايا! قبر او را نوراني گردان. بار خدايا! او را به پيامبرش ملحق كند».

وا‍ژه « حذّاء» در لغت به معناي كفاش است، وي از امام باقر و امام صادق عليه السلام روايت كرده است و فضيل بن عثمان، جميل بن صالح، ابوايوب ابراهيم بن عثمان، علي بن زيد، هشام بن حكم، حمّادبن عيسي، هشام بن سالم و شماري ديگر، از قول او روايت كرده اند. ابوعبيده در زمان حيات امام صادق عليه السلام از دنيا رفت.*

—————————-

* اهل بيت در قرآن و حديث، ص 1144