مدرسه علمیه قدسیه بهشهر

احسان و خدمت به خلق

ابن عباس می گوید: من در مسجدالحرام حضور امام حسن علیه السلام بودم و آن حضرت در مسجد اعتکاف داشت. روزی در حال طواف مردی از شیعیان به آن حضرت عرض کرد: « ای پسر پیغمبر! من قرض دارم و فلان مقدار بدهکارم، اگر ممکن است قرضم را ادا بفرمایید». حضرت فرمودند:« به خدای این کعبه من صبح کردم و چیزی ندارم» آن مرد گفت: « اگر ممکن است برای من وقت بگیرید. زیرا او مرا تهدید به حبس می کند. ابن عباس می گوید:« امام علیه السلام طواف خود را قطع کرد و با آن مرد روانه شد که حاجت او را برآورد. من عرض کردم:« ای پسر پیغمبر! مگر شما معتکف نیستید!» حضرت فرمود:« شنیدم از پدرم که می گفت شنیدم از رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم که هرگاه کسی حاجت بنده ی با ایمان را برآورد، مثل آن است که نود هزار سال خدا راعبادت کرده باشد، آن عبادتی که روزها در روزه و شب ها در قیام باشد».( لئالی الاخبار، ص250)