مدرسه علمیه قدسیه بهشهر

بیانیه طلاب مدرسه علمیه قدسیه بهشهر در محکومیت اهانت به حضرت رسول اکرم محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم

نفرین و عذاب خداوند متعال بر آن کافران و منافقانی باد که در زمان رسول گرامی صلی الله علیه و آله و سلم با انواع مخالفت ها و کارشکنی ها از پیشرفت اسلام جلوگیری کردند تا آنجا که با پرتاپد سنگ پیشانی و دندان هایشان را شکستند و او را از وطن آواره ساختند و درصدد قتل او بر آمدند و بعد از رحلت حضرتش با بستن درب خانه وحی و به آتش کشیدن بیت الهی و هتک حرمت ناموس خدا و شکستن پهلوی فاطمه زهرا سلام الله علیها و اسائه ادب به اهل بیت و منزوی ساختن معلم و مربی معصوم الهی ، خواستند برای همیشه مردم را از اسلام حقیقی محروم ساخته و آنان را در ظلمت و تاریکی قرار دهند. ولی اراده ی پرودگار منان بر آن تعلق گرفته که روزی اسلام نبوی و ولایت علوی و شریعت فاطمی و فقه جعفری را بدست پر قدرت فرزند برومند رسول معظم صلی الله علیه و آله و سلم و امیر المؤمنین علیه السلام و برخاسته از دامن پربرکت فاطمه مبارکه سلام الله علیها حضرت حجه بن الحسن العسکری روح و ارواح العالمین له الفداء گسترش دهد، و آن را بر جهان حکم فرما سازد تا آنجا که از همه ی نقاط زمین شهادت به توحید و رسالت و ولایت و ولایت یعنی « أَشهَدُ اَن لا إِلهَ إلَّا اللهُ وَ اَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللهِ وَ اَنَّ عَلِیّاً وَ اَولادَهُ المَعصُومِینَ حُجَجُ اللهِ» بگوش برسد.

ما طلاب مدرسه علمیه قدسیه به همراه اساتید این مدرسه اهانت به ساحت مقدس حضرت رسول خاتم النبیین صلی الله علیه و آله و سلم را محکوم و انزجار و نفرت خود را  اعلام می نماییم.

بسم الله الرحمن الرحيم
وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا (1) وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا (2) وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا (3) وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا (4) وَالسَّمَاء وَمَا بَنَاهَا (5) وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا (6) وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا (7) فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا (8) قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا (9) وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا (10) كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا (11) إِذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا (12) فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا (13) فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا (14) وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا (15)

 به نام خداوند بخشنده بخشايشگر

به خورشيد و گسترش نور آن سوگند، (1)

و به ماه هنگامى كه بعد از آن درآيد، (2)

و به روز هنگامى كه صفحه زمين را روشن سازد، (3)

و به شب آن هنگام كه زمين را بپوشاند، (4)

و قسم به آسمان و كسى كه آسمان را بنا كرده، (5)

و به زمين و كسى كه آن را گسترانيده، (6)

و قسم به جان آدمى و آن كس كه آن را (آفريده و) منظم ساخته، (7)

سپس فجور و تقوا (شر و خيرش) را به او الهام كرده است، (8)

كه هر كس نفس خود را پاك و تزكيه كرده، رستگار شده (9)

و آن كس كه نفس خويش را با معصيت و گناه آلوده ساخته، نوميد و محروم گشته است! (10)

قوم «ثمود» بر اثر طغيان، (پيامبرشان را) تكذيب كردند، (11)

آنگاه كه شقى‏ترين آنها بپاخاست، (12)

و فرستاده الهى ( صالح) به آنان گفت: «ناقه خدا ( همان شترى كه معجزه الهى بود) را با آبشخورش واگذاريد (و مزاحم آن نشويد)!» (13)

ولى آنها او را تكذيب و ناقه را پى كردند (و به هلاكت رساندند); از اين رو پروردگارشان آنها (و سرزمينشان) را بخاطر گناهانشان در هم كوبيد

و با خاك يكسان و صاف كرد! (14)

و او هرگز از فرجام اين كار ( مجازات ستمگران) بيم ندارد! (15)

راوی می گوید: از امام صادق علیه السلام پرسیدم که مراد خداوند از « سوگند به شمس و نور آن» چیست؟ فرمود: مقصود خورشید رسالت خاتم النبین صلی الله علیه و آله و سلم است که به سبب او خداوند متعال آئین و روش صحیح زندگی را به مردم آموخت. سپس پرسیدم مراد از« سوگند به قمر که به دنبال خورشید در آید » چیست؟ فرمود: مقصود ماه ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام است که پس از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم  که پس از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم عهده دار  منصب هدایت خلق می باشد و پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم علم و دانش را به او آموخت.( نورالثقلین، ج5، ص585، و البرهان، ج4، ص466).