مدرسه علمیه قدسیه بهشهر

تأثير دوست بر شخصيت جوان

رفيق خوب و شايسته در همه دوران زندگي بسيار ارزنده و مهم است، اما براي نسل جوان از اهميت ويژه اي برخوردار است. آنها تحت تاثير دوست خوب و با فضيلت شخصيت خود را تقويت مي كنند و استعدادهاي خود را به فعليت در مي آورند و خود را براي فعاليت هاي اجتماعي آماده سازند. با توجه به اين مسئله نداشتن رفيق شايسته و دوست صميمي مايه ي محروميت هاي در دنيا و تأثراتي در آخرت مي شود.

ولي مصيبت بسيار بزرگ همنشيني و رفاقت با افراد فاسد و ناباب است كه جوان را به گمراهي مي كشاند و او آرزو مي كند كه اي كاش با چنين عنصر فاسدي طرح رفاقت نريخته بودم. 1 قرآن در اين زمينه مي فرمايد:« يا ويلَتي لَيتني لم اَتخذ فلاناً خليلاً؛ واي بر من ! اي كاش فلان مرد پليد و گناهكار را دوست نمي گرفتم و به مصاحبتش تن نمي دادم».2

اولياي گرامي اسلام هم خطر رفاقت هاي مضر را يادآور شده و پيروان خود را از همنشيني با افراد فاسد و تبهكار بر حذر داشته اند. حضرت علي عليه السلام در اين زمينه مي فرمايد:« از رفاقت با كساني كه افكارشان خطا و اعمالشان ناپسند است، بر حذر باش؛ چه آدمي به خوي و منش رفيقش خو مي گيرد و به افكار و اعمال وي معتاد مي شود».3

همچنين مي فرمايد:« آنان كه با بدان همنشيني مي كنند از گزندهاي بلا و گرفتاري در امان نيستند».4

——————————————

1. جوان از نظر عقل و احساسات،ج2، ص343.

2. فرقان/28.

3. نهج البلاغه، نامه 69.

4. ميزان الحكمه، ج2، ص755.