مدرسه علمیه قدسیه بهشهر

زیبایی، معیار ازدواج

بیشتر ازدواج ها فقط به واسطه ی زیبایی ظاهری انجام می گیرد. پدر و مادر یا دواطلب ازدواج همین که دیدند طرف، ظاهری مقبول و جذابی دارد، او را می پسندند و صدها شرط مهم دیگر را یا اصلاً نادیده می گیرند و یا اگر درباره ی برخی تأمل روا بدارند، به قدری سطحی است که فایده نمی بخشد حال آن که زیبایی صورت خیلی زود دست خوش زمان و صر صر خزان می گردد و کسالت، بیماری و گذران سال رونق آن را می برد و آن چه باقی می ماند، سیرت، شخصیت و طرفین ازدواج است. زیبایی چون به تملیک درآید، جذابیت و فریبندگی خود را از دست می دهد، مگر این که همراه آن ، زیبای باطنی و ملکات فاضله باشد که در آن صورت اگر زیبایی ظاهری هم زایل گردد، زیبایی واقعی بر جا خواهد ماند؛ زیرا استرضای احتیاج همیشه، لذت را از بین می برد و چیزی که مدت ها در طلب آن هستیم، چون به دست آید بی ارزش می شود. از طرف دیگر، انسان در اثر یک نگاه به جایی می رسد که حتی پدر و مادر خویش را- که یک عمر زحمت او را کشیده اند- فدای هوس بازی خود می کند.1

————————

1. نگاه پاک، ص 170