سرمای طبیعت، گرمای معنویت
سرمای طبیعت، گرمای معنیویت
بهره وری از زمان و شرایط، هنری است که در آموزه های اسلامی به آن ترغیب شده است. در دانش روان شناسی نیز، یکی از نشانه های هوشمندی، توانایی سازگاری با محیط و شرایط شمرده شده است. با فرا رسیدن زمستان، نگاه های گوناگونی پدید می آید؛ برخی از کوتاهی روزهای آن و گروهی دیگر از سرمای شدید آن یاد می کنند. برخی هم طولانی شدن شب ها را بهانه ای برای نشستن پای تلویزیون و هدر دادن زمان می دانند. اما سبک زندگی دینی، نگاهی تازه به مؤمنان می بخشد. در این نگاه، کوتاهی روز فرصتی برای خودسازی از راه روزه گرفتن و طولانی شدن شب، موهبتی برای انس با خداوند معرفی شده است. در سخنی از امام صادق علیه السلام می خوانیم:« زمستان، بهار مؤمن است؛ شب هایش طولانی است وبرای عبادت نیمه شب از آن کمک می گیرد و روزهایش کوتاه است و برای روزه گرفتن از آن مدد می جوید». با این نگاه تازه، می توان طرحی نو در انداخت.1
—————————————–
1. میزان الحکمه، ج6، ص397