مدرسه علمیه قدسیه بهشهر

فلسفه غیبت امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف ) ( بر اساس روايات)
غيبت امام مهدي چه حكمت و فلسفه اي دارد ؟ چرا آن بزرگوار همانند ساير امامان به طور آشكارا در بين مردم زندگي نمي كند ؟ اين پرسشي است كه از قديم الايام مورد بحث و بررسي قرار گرفت و در بين همه مطرح بوده است اما علت اصلي و اساسي آن براي هيچ يك از انسان هاي عادي هنوز تبيين نشده است و كسي جز اهل بيت عصمت و طهارت به راز آن آگاه نشد در حقيقت اين مهم بر اساس حكمت هاي الهي محقق شده است كه هيچ كس جز اهل بيت اجازه دانستن آن را ندارند . و فهم آن به مصلحت انسان هاي عادي نمي باشد در عين حال به یکی از حكمت ها که به عنوان آزمایش معرفی شده بر حسب روایات می پردازیم :
آزمايش و غربال انسان هاي صالح
در برخي از روايات آمده است كه حكمت غيبت حضرت ولي عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف ) غربال شدن انسان هاي صالح و آزمايش مردم مي باشد.
امام صادق (علیه السلام ) فرمود : « واللّهِ لَتُمَحِصُنَّ و اللّهِ لَتُغَرْبِلَنَّ كما يُغَرْبَلُ الزُّؤانِ مِنَ القُمْحِ.
به خدا قسم شما امتحان مي شويد، به خدا قسم شما غربال مي شويد همچنان كه دانه فاسد از دانه سالم جدا مي شود »1
امام محمد باقر (علیه السلام ) فرمود : « هَيْهاتْ ، هَيْهاتْ !لا يَكُونُ فَرَجُنا حتّي تُغَربَلُوا ، ثُمَّ تُغَرْبَلُوا ، ثُمَ تُغَرْبَلُوا حَتّي يُذْهِبَ اللهُ تعالي الكَدِرَ وَ يَبْقي الصَّفْوُ . هيهات ، هيهات ! فرج واقع نخواهد شد ؛ مگر بعد از آن كه شما غربال شويد تا اين كه خداوند كدورت ها از بين برده ، صفا و پاكي باقي بماند »2
و آن بزرگوار در حديث ديگري فرمود :
لَتُمَحِصَنَّ كَمَحيضِ الكُحلِِ في العَيْنِ لَأنَّ صاحِبَ الكُحْلِ يَعْلَمُ متي يَقَعُ في العينِ وَلا يَعْلَمُ متي يَذْهَبُ ، فَيُصْبِحُ أَحَدُكُمْ وَ هُوَ يَري أَنَهُ علي شَريعﺔٍ مِنْ اَمرِنا فَيَمْسِي وَ قَدْ خَرَجَ مِنْها ، وَ يَمسي وَ هُوَ عَلي شَريعَﺔٍ مِنْ أَمرِنا فَيُصبِحُ وَقَدْ خَرَجَ مِنْها.
مثل سرمه اي كه به چشم مي كشند امتحان و آزمايش مي شويد ، چرا كه صاحب سرمه و كسي كه به چشمش سرمه مي كشد ، مي داند كه سرمه كي وارد چشم مي شود ، اما نمي داند كه از چشمش خارج مي شود بعضي از شما ها صبح كه مي شود خودشان را در شريعت و مذهب مي بينند ، ولي وقتي كه عصر مي شود ، از ولايت و شريعت ما خارج شده است و يا اينكه بعد از ظهر و شب به امر ما معتقدند ، ولي صبح كه مي شود از ولايت ما خارج شده است »3

——————————————————————

1-شیخ طوسی ،الغیبة ،ص 591، علی اکبر ،نهاوندی ،العقبری الحسان ،ص 10، میرزا حسین ،نوری ،نجم الثاقب ،ج 2،ص 880.
2-شیخ طوسی ،الغیبة ، علی اکبر ،نهاوندی ، العقبری الحسان ،ص 120.
3-شیخ طوسی ،الغیبة ،ص 592، نعمانی ، الغیبة ،ص 224.

سمیه قاسمی، طلبه