مدرسه علمیه قدسیه بهشهر

قرآن و ظرف های کوچک ما

روزی شاگردی به اسادش گفت: « بعضی وقت ها قرآن را می خوانم ولی چیزی از آن به دست نمی آورم». استاد گفت:« چون قرآن خیلی مطلب دارد تو قادر به دریافت نیستی!». شاگرد حرف استاد را قبول نکرد. استاد برای اثبات سخن خود از شاگرد خواست تا لیوانی حاضر کند. سپس از او خواست تا لیوان را پر آب نماید. شاگرد لیوان را زیر شیر آب گرفت و آن را پر کرد. استاد این بار از او خواست که شیر آب را تا آخر باز کند و لیوان را پر نماید. شاگرد چینن کرد. این بار به دلیل فشار زیاد آب فقط موفق شد فقط مقدار خیلی کمی از لیوان را پر کند. استاد پرسید:« بگو ببینم شیر آب ندارد یا ظرف تو کوچک است؟» . شاگرد گفت: مقدار و فشار آب بالاست و ظرف من کوچک». استاد گفت:« محتوای قرآن بسیار بالاست و ظرف تو کوچک؛ لذا وقتی با ظرف کوچک خود سراغ فهم قرآن می روی چیزی گیر تو نمی آید!».1

————————

1. خانه ی خوبان 34؛ ص70