مدرسه علمیه قدسیه بهشهر

 نيمه شعبان بود و شلوغ اما سكوتي دلگير در پس اين جمعيت شاد، نيمه شعبان بود و غروبش دلگير، راستي اين چندمين نميه شعبان عمرم بود كه به پايان مي رسيد و اين چندمين بهار زندگي من است؟ ثانيه ها و دقيقه ها و ساعت ها گذشت و تمام شد ديروز اما من همچنان منتظرم، منتظرم تا بيايي .كي مي آيي؟ كي مي آيي اي عزيز زهرا؟