مدرسه علمیه قدسیه بهشهر

قال رسول الله (ص)
اذا مات العالم الفقیه ثلم فی الاسلام ثلمة لایسدها شیء
وقتی عالمی فقیه، فوت كند در اسلام رخنه و حفره‎ای ایجاد می‎شود كه هیچ چیزی نمی‎تواند جای آن را پر کند.

حافظان اصلي مكتب تشيع در عصر غيبت حضرت حجّت – ارواحنا فدا- ستارگان علم و فضيلت يعني عالمان و فقيهان دين اند كه هر يك هم چون گنجينه ي گران بهاي تمدّن اسلامي عطر و بويي تازه دارند. اين وارثان علوم انبيا و ره پويان راه سعادت در طول تاريخ هماره چون مشعل هايي فروزان امّت اسلامي را از تاريكي هاي حوادث روزگار عبور داده و در حراست از باورهاي اعتقادي و ديني مردم از هيچ كوششي دريغ نورزيدند؛ ساده زيستند و از دنيا خدا فروتنانه رفتار كردند، هيچ گاه براي دنيا و مقام در برابر كسي كرنش نكردند و حقّي را ناديده نگرفتند و اين چنين بود كه توانستند ساليان سال در اوج بمانند و نشانه هاي هدايت را برپا دارند.
از ميان عالمان و فرزانگاني كه مظهر علم و ايمان و اسوه و نمايان كننده ي تعاليم عالي اسلامي براي جامعه بشري اند، حضرت آيت الله سيد صابر جباري – اعلي الله مقامه الشريف – فقيه عارف و حكيم فرزانه اي بود كه سراسر عمرش را در تهذيب و تزكيه نفس سپري كرد. وي انسان وارسته اي بود كه نفس هايش تسبيح و كلامش به جز مسير حقّ نمي پيمود و محضر و منظرش آدمي را به ياد خدا و معاد مي انداخت . اين عارف بلند مرتبه و فروتن با مجاهدت نفساني و دست يابي به نور توحيد و معرفت الهي و با شناخت بي اعتباري عالم طبيعت توانست از اين عالم خاكي بگذرد و دريچه اي به جهان ديگر بگشايد و هم راز عرشيان گردد.
او دانشور بزرگواري بود كه با اطاعت و بندگي در درگاه خداوند متعال، مظهر صفات انساني و الهي شده و بر قله رفيع پارسايي قرار گرفته بود.
مرحوم آيت الله جباري انديشوري بصير بود كه به درستي اسلام و زمان خود را شناخت و شناسانيد. او در اين دنياي پر از ادّعا به دور از جارو جنجال هاي ظاهري، زندگي ساده اي براي خويش برگزيد و با برداشت ناچيزي از حيات دنيوي و با تأسيس حوزه ي علميه قدسيه خواهران در آن شرايط بحراني دست به يك جهاد علمي زد و با كم ترين امكانات رفاهي بازدهي بسيار عالي در قلمرو علم و معرفت از خويش باقي گذاشت و عمرش را در راه اعتلاي اسلام ناب محمّدي صلي الله عليه و آله و سلم و تحقق رفتار علوي عليه السلام گذراند و با انديشه هاي بلند و حكيمانه اش تأثير ژرفي بر شيفتگان دانش و طالبان اخلاق گذاشت و تربيت يافتگاني زبده و ارزنده به جامعه اسلامي تقديم نمود كه هر يك در عرصه اجتماعي و ديني منشأ بركت هاي فراواني بوده و هستند. در حال حاضر اين حوزه با قدمتي 32 ساله با وجود پر خير و بركت اين عالم رباني به فعاليت خود ادامه داده است و همچنان پذيراي خواهران گرامي در باب علوم و معارف ديني مي باشد.

زندگينامه حضرت آيت الله جباري (ره) امام جمعه و نماینده مردم مازندران در مجلس خبرگان رهبری

آيت الله سید صابر جباری، نماینده مردم مازندران در مجلس خبرگان رهبری، مؤسس حوزه علميه قدسيه خواهران بهشهر بامداد روز دوشنبه۹۳/۰۶/۱۰ بر اثر عارضه قلبی دعوت حق را لبیک گفتند. به همین منظور زندگینامه این عالم ربانی به شرح ذیل برای خوانندگان محترم ارائه می شود.
تولد و دوران کودکی
آيت الله سید صابر جباری در نهم فروردین 1317 در روستای متکازین از توابع شهرستان بهشهر در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشودند. پدرایشان، حجت الاسلام والمسلمین حاج سید محمد جباری، که خود در کسوت روحانیت بودند از کودکی به تعلیم فرزندشان همّت گمارد؛ به طوری که ایشان در 12 سالگی سطح مقدماتی علوم اسلامی را آموخته و آماده ی کسب معارف بالاتر شدند.
دوران تحصیلی

وی به حوزه علمیه کوهستان بار سفر بستند و نزد علمایی چون آیت الله کوهستانی، حجج اسلام سمچولی و سید زکریا حسینی متکازینی به تحصیل علوم حوزوی پرداختند. این روحانی وارسته در سن 14 سالگی توانستند جایزه ادبیات عرب در صرف و نحو را از دست عالم بزرگوار، آیت الله کوهستانی دریافت کنند. مدتی بعد به حوزه علمیه نوکنده نزد آیات عظام نصیری و ربانی رفته و قریب به یک سال بعد راهی حوزه علمیه مشهد شدند.
اساتید
سفر به مشهد موجب تلمذ ایشان نزد اساتید بزرگی چون آیت الله ادیب نیشابوری و آیت الله مهدوی دامغانی شد؛ لکن ایشان که تحصیل در قم را در اندیشه می پروراندند، بعد از توقفی کوتاه در حوزه ی علمیه نوکنده، در سال 37-1336 راهی قم شدند و دریچه ی فهم علوم اسلامی خود را با حضور در درس خارج فقه مرجع جهان تشیع، آیت الله بروجردی، هرچه بیشتر گشودند. به طوری که با کسب نمره عالی در امتحان خارج فقه آن مرحوم مفتخر دریافت شهریه از این درس نائل شدند.
پس از آن با حضور در درس آیات عظام فاضل لنکرانی، نوری همدانی،مشکینی، سلطانی، شاهرودی، حضرت امام خمینی(ره)، مرعشی نجفی، گلپایگانی، میرزاهاشم آملی، علامه طباطبایی و بهجتمدارج عالی علوم اسلامی را آن چنان سپری کردند که در سال 1340 در سن 24 سالگی به درجه رفیع اجتهاد نائل آمدند و از همان زمان در سطوح عالیه ی فقه و اصول در حوزه ی علمیه قم مشغول تدریس شدند. این عالم بزرگوار علاوه بر حضور در صحنه های عالی علمی، مجاهدی نستوه در زمان طاغوت و هشت سال دفاع مقدس بودند.
فعالیت های انقلابی

از نیمه سال 1341 تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی در معیت علمای وارسته ی مازندرانی چون شهید مجاهد آیت الله هاشمی نژاد، آیت الله جوادی آملی، مرحوم آیت الله صالحی مازندرانی و مرحوم آیت الله هادی روحانی به مبارزه علیه رژیم شاهنشاهی پرداختند. در سال 1342 در درگیری روحانیون با ساواک در مدرسه ی فیضیه قم حضور داشتند و قبل از آن نیز در تجمعی که طلّاب در قم به علت بازداشت حضرت امام (ره) به راه انداخته بودند، سیلی محکمی به گوش رئیس شهربانی وقت به دلیل انداختن قرآن از دست یکی از روحانیان زدند و همین باعث درگیری شدید بین طلاب و عمال رژیم فاسد پهلوی شد.
ایشان در سال های قبل و بعد از انقلاب همواره جهت تبلیغ بهشهرهای مختلف کشور از جمله مشهد، گرگان، سمنان، دامغان، فومن، اراک، خوانسار، آمل، فریدونکنار، محمودآباد و توابع قم رفتند و در روشنگری مردم نسبت به مسائل روز جامعه نقش مؤثری داشتند؛ چنانکه هنگام به ثمر نشستن پیروزی انقلاب در فریدونکنار، مردم به اتفاق ایشان شهربانی شهر را تسخیر و نیروهای آن را خلع سلاح کردند. پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، در سال 1359 از سوی بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، حضرت امام خمینی (ره)، به سمت امامت جمعه شهرستان بهشهر منصوب شدند.
دوران دفاع مقدس

در همان ایام آغازین که عراق، جنگی نابرابر را بر ما تحمیل کرد. آيت الله جباری، برای بازدید از مناطق جنگی تا سر پل ذهاب رفتند. این توجه به وضعیت جنگی کشور باعث شد علاوه بر تلاش برای پشتیبانی رزمندگان در پشت جبهه، 19 بار نیز به مناطق جنگی غرب و جنوب کشور، برای بردن کمک های مردمی و اطلاع از وضعیت رزمندگان از یگان های ارتش و سپاه حتی تا خطوط مقدم رخت عزیمت ببندند. در تأیید زحماتشان در 8 سال دفاع مقدس همین بس که بیش از نیمی از شهدای شهرستان های بهشهر و گلوگاه در وصیت نامه های جهادی و انقلابی خود تاکید کرده اند ایشان بر اقامه نمازشان را بر عهده بگیرد و سخنران مراسمشان باشد؛ و ایشان هم به شایستگی پاسخ این محبّت را با اقامه ی نماز برای قریب به اتفاق شهدای این دو شهرستان داده اند.
همین الفت میان ایشان و شهدا باعت شد که پس از پایان جنگ تحمیلی، ارتباط نزدیک با خانواده ی شهدا و بسیجیان ادامه یافته که تجلی این ارتباط صمیمانه را با حضور در یادواره های شهدای شهرستان بهشهر شاهد بوده ایم. 20 هزارسخنرانی ایشان در حوزه های مختلف اجتماعی، علمی، سیاسی نیز شاهد خوبی بر ارتباط نزدیک این بزرگوار با مردم و حضور در محافل عمومی مانند یادواره ها وهیات های مذهبی است.
فعالیت های علمی و فرهنگی

ابتکارات ویژه این عالم ربانی راه اندازی دسته جات عزاداری در شب شهادت ائمه معصومین(ع) و حرکت به سوی مسجدی که به نام آن امام همام مزین شده است از جمله اقدامات در راستای نشر محبت ورزی و ارادت به آستان اهل البیت علیهم السلام در میان توده های مردم قلمداد کرد. حضور فعال این عالم خستگی ناپذیر در عرصه های مختلف باعث شد تا در سال 1375 به انتخاب مردم ولایتمدار استان مازندران به مجلسخبرگان راه یابند. علاوه بر آن، عضویت در شورای سیاستگذاری ائمه جمعه استان مازندران و نیز قائم مقامی شورای مدیریت حوزه های استان مازندران نیز در زمره ی مسؤولیت های ارزشمند این عالم بزرگوار است.
ایشان در مدت سی سال گذشته هرگز جلسات درس و بحث علمی را تعطیل نکردند و علاوه بر اینکه مسؤول حوزه ها ی علمیه امام صادق (ع)، چهارده معصوم، جبل النور و قدسیه شهرستان بهشهر بوده خود نیز به تدریس خارج فقه و اصول، اعجاز علمی قرآن مجید، تفسیر و اخلاق در حوزه، دانشگاه را بر عهده داشتند.از بعد از اقامه اولین نماز در بهشهر بعد از انقلاب ایشان بعنوان امام جمعه بهشهر بودند و تاکنون همچنان اقامه نماز جمعه را داشتند و آخرین اقامه نماز را نیز هفته گذشته 7 شهریور ماه اقامه کردند.ایشان که سالها از عارضه قلبی و بیماری کلیوی رنج می بردند بامداد دهم شهریور ماه بر اثر ایست قلبی دارفانی را وداع گفتند.