مدرسه علمیه قدسیه بهشهر

پاداش ترك يك وعده غذا براي خدا
مهماني، مهماني سبك و ساده اي نيست . آن وقت در اين مهماني دعوت كرده كه يك وعده غذاي مادي نخوريد، به جاي اين، من از غذاي عنايات، رحمت، مغفرت، كرم، رضايت، غفاريت و دودّيت خود به شما خواهم چشاند.
اگر دلتان مي خواهد كه در دنيا به شما بچشانم، چشم و گوش و زبانتان را هم وادار به روزه كنيد. و اگر دلتان مي خواهد در آخرت به شما بچشانم، كه آخرت به شما قطعاً مي چشانم.
من از هشت در بهشت اسم يك درش را « ريّان» گذاشته ام، براي كساني است كه ماه رمضان تشنه شدند، و مي توانستندآب بخورند و نخوردند(اعلام الدين:278؛ مستدرك الوسائل: 7/502، باب 1، حديث 8745) اين جزاي آب خالي است، حالا مزد غذا نخوردن ها چيست ؟نمي دانيم. مزد باطن روزه چيست؟ نمي دانيم. اين قدر هست كه به جهنم مي گويد: هر كس آمد رد شود، تو حمله ات را بكن، روزه دارها هم از جهنم رد مي شوند، ولي آتش جهنم به روزه دارها احترام مي كند اصلا خودش را كنار مي كشد؛
« الصوم ُجُنةٌ من النار» ( من لا يحضره الفقيه:2/74، حديث 1871)
روزه، بين بنده ي من و آتش مانع و حاجب و سپر است. چون روزه داران مهمان ناخوانده كه نبوده، و مثل آن زن، بي ادب هم نبوده است.