مدرسه علمیه قدسیه بهشهر

ضرورت محاسبه نفس و سنجش دينداري
شناخت ميزان دينداري هر كس توسط خود فرد، مقدمه اي براي رفع كاستي ها و پيمودن مراحل كمال است. در آموزه هاي ديني تأكيد شده است كه هر فرد مسلمان مي بايست بصورت مستمر، ابعاد شناختي، انگيزشي و رفتاري خويش را با ملاك هاي ديني، بررسي كرده و ميزان انطباق آن را مورد سنجش قرار دهد. از اين اقدام در توصيه هاي ديني به «مراقبه» و «محاسبه ي نفس»تعيبر شده است.
در همين زمينه ، امام كاظم عليه السلام مي فرمايند:« از ما نيست هر كس كه هر روز به حساب خويش رسيدگي نكند. اگر كار نيكي انجام داده، از خداوند درخواست افزايش آن را بنمايد و او را به خاطر آن عمل ستايش نمايد و اگر كار بدي از او صادر شده، از خداوند آمرزش بطلبد و به سوي او توبه نمايد».1
امام رضا عليه السلام نيز مي فرمايند :« انسان از پرهيزكاران به شمار نمي رود تا اينكه خود را حسابرسي كند. شديدتر از حسابرسي شريك نسبت به شريك خود».2
علاوه بر بيان ضرورت محاسبه و حسابرسي، در خصوص نحوه ي انجام آن نيز در آموزه هاي ديني، توصيه هاي ارائه شده است. بطور نمونه، شخصي از حضرت علي عليه السلام پرسيد:« اي اميرالمؤمنان عليه السلام چگونه انسان به حساب خويش رسيدگي كند؟» امام فرمود:« چون كه يك روز را سپري كرد، در پايان روز به نفس خويش مراجعه كند و بگويد: اي نفس! اين روزي بود كه بر تو گذشت و هرگز به سوي تو باز نخواهد گشت و خداوند در آنچه در اين روز از دست دادي، از تو سؤال خواهد نمود. حال در اين روز چه كردي؟ آيا اندوهش را برطرف ساختي ؟ آيا در غياب او، از خانواده و فرزندش نگهداري كردي؟ آيا پس از مرگش بازماندگان را سرپرستي نمودي؟ آيا با آبروي خويش، از غيبت برادر مؤمن خود جلوگيري نمودي؟ آيا به مسلماني ياري رساندي؟ در اين روز چه كردي؟ آنگاه كارهاي خود را بازگو كند. اگر كار خيري انجام داده بود، خداي را به خاطر توفيقي كه به او عنايت فرموده ستايش كند و او را بزرگ بدارد و اگر گناه معصيت و يا كوتاهي به يادش آمد، از خداوند طلب آمرزش كند و تصميم به ترك آن در آينده بگيرد.3.
1. بحارالانوار،ج67، ص 72، ح 24.
2. بحارالانوار، ج74، ص86
3. بحارالانوار ، ج67، ص70

راه هاي نزديك تر شدن ظهور
شعارهايي كه امام زمان عليه الصلاه و السلام و عجل الله تعالي فرجه بر سر دست خواهد گرفت و عمل خواهد كرد، امروز شعارهاي مردم ماست؛ شعارهاي يك كشور و يك دولت است. اين خودش يك گام بسيار بلندي به سوي اهداف امام زمان است. روزي شعار توحيد، شعار معنويت و شعار دين داري، در دنيا منسوخ شده بود؛ سعي كرده بودند به طور كلي آن را به دست فراموشي بسپارند؛ اما امروز در اين منطقه ي عالم، اين شعارها، شعارهاي رسمي حكومت است؛ شعارهاي رسمي اداره ي كشور و آحاد ملت است؛ علاوه بر اين، اين شعارها آرزوي ملت هاي مسلمان در بسياري از كشورهاي دنياست؛ و اين شعارها يك روز تحقق پيدا خواهد كرد.
اين زمينه ها وقتي آماده شد؛ آن وقت كه معلوم شد در مقابل قدرت مادي مستكبران عالم، زمينه ي اين وجود دارد كه آحاد بشر بتوانند بر روي حرف حق خود بايستند، آن روز، روز ظهور امام زمان است؛ آن روز، روزي است كه منجي عالم بشريت به فضل پرودگار ظهور كند و پيام او همه ي دل هاي مستعد را كه در همه جاي جهان هستند، به خود جذب كند و آن وقت ديگر قدرت هاي ستمگر، قدرت هاي زورگو، قدرت هاي متكي به زر و زور نتوانند حقيقت را آن چناني كه قبل از آن هميشه كرده اند با فشار زر و زور خود به عقب بنشانند يا مكتوم نگه دارند.
شما مردم عزيز بخصوص شما جوانان هر چه در صلاح خود، در معرفت و اخلاق و رفتار و كسب صلاحيت ها در وجود خودتان بيشتر تلاش كنيد، اين آينده را نزديك خواهيد كرد. اين ها دست خود ماست. اگر ما خودمان را به صلاح نزديك كنيم، آن روز نزديك خواهد شد؛ همچنان كه شهداي ما با فدا كردن جان خودشان آن روز را نزديك كردند. نسلي كه براي انقلاب آن فداكاري ها را كردندف با فداكاري هاي خودشان آن آينده را نزديك تر كردند. هر چه ما كار خير و اصلاح دروني و تلاش براي اصلاح جامعه انجام دهيم، آن عاقبت را دائماً نزديك تر مي كنيم.
اميدوارم خداي متعال ادعيه ي زاكيه و توجهات حضرت ولي عصر را در حق ملت ايران و در حق شما عزيران، هميشگي قرار دهد؛ دعاهاي آن بزرگوار را در حق همه ي ما مستجاب كند؛ ديدار آن بزرگوار را نصيب اين دل ها و چشم ها فرمايد؛ ما را جزو ياران و همراهان و دوستداران و شيعيان واقعي آن بزرگوار قرار دهد؛ ما را در دنيا با آل محمد، و در آخرت با آن بزرگواران محشور فرمايد ؛ ما را مسلمان و مؤمن واقعي زنده بدارد و بميراند. و السلام عليكم و رحمه الله و بركاته .( سخنراني در سالروز ميلاد خجسته ي امام زمان عج الله تعالي فرجه الشريف، 22/08/1379.

شب مردان خدا
عبادت در شب عيد فطر راستي كه بسيار عظيم و مهم است. از امام سجاد عليه السلام روايت شده است كه به فرزندانش در مورد اين شب سفارش مي كرد و مي فرمود:« ليس بدون الليله ؛ اين شب كم تر از آن شب - شب قدر نيست» اين كلام به روشني نشان مي دهد كه شب عيد فطر كم تر از شب قدر نيست. بنابراين لازم است انسان در اين شب بيش از شب قدر تلاش و جديت به خرج دهد، زيرا اين شب علاوه بر اين كه خود گران قدر و باارزش است، وقت پاداش و آخركار نيز هست.
امام صادق عليه السلام: « شب عيد فطر شبي است كه اجير مزد كامل خود را دريافت مي كند».( بحارالانوار،91/124)
امام باقر عليه السلام:« پدرم علي بن الحسين شب عيد فطر را تا سپيده دم بيدار بود و زنده مي داشت و شب عيد فطر را در مسجد به سر مي برد و مي فرمود: پسرم اين كم تر از آن شب نيست يعني شب قدر.( الاقبال، 1/463)

پيوند نماز با كمك به محرومان
يكي از بركات نماز در مساجد، امدادگري است. هميشه محرومان به مساجد روانه مي شدند و مشكلات خود را با مردم در ميان مي گذاشتند و در آن مكان مقدس آن را حل مي كردند. سابقه اين كار از زمان رسول اكرم صلي الله عليه و آله و سلم بوده است و قرآن صحنه اي را نقل مي كند كه فقيري وارد مسجد شد و از مردم استمداد كرد. كسي به او توجهي نكرد و فقير با ناله به خداوند حال خود خود را گفت.
حضرت علي عليه السلام مشغول نماز بود و اين صحنه را متوجه شد، به فقير اشاره كرد و او جلو آمد و حضرت در حال ركوع انگشتر خود را به او داد، آيه نازل شد كه : سرپرست شما فقط خداوند و پيامبرش و كساني هستند كه در حال ركوع انفاق و به فقرا رسيدگي مي كنند: « إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ».(مائده، 55).
همچنين كه مردم آيه را شنيدند به مسجد آمدند تا ببينند اين آيه درباره چه كسي نازل شده است. فهميدند كه مورد آيه شخص علي بن ابيطالب عليه السلام است. به هر حال، امداد رساني به جبهه هاي جنگ و كمك به فقرا از مسجد، در سايه بركات نماز بوده و خواهد بود.
مسلمين از پايگاه مساجد به جبهه مي رفتند، انقلاب اسلامي ايران هم از مساجد شروع شد. در قرآن بارها نماز و انفاق ، نماز و زكات ، نماز و قرباني در كنار هم آمده و در حديث مي خوانيم: نماز كسي كه زكات ندهد قبول نيست.( پيوند هاي نماز ، محسن قرائتي ، ص81)

عزيزترين خلق
رسول گرامي اسلام صلي الله عليه و آله و سلم در فضلت دخترشان مي فرمايد: همانا دخترم فاطمه عليه السلام پاكدامن است و عفيف، پس خداوند متعال ، ذريّه او را بر آتش جهنّم حرام كرده است. 1
و چه زيبا مي فرمايد پدر در حق دخترش كه: همانا فاطمه شعبه و بابي از من است و مادامي كه اين باب را كسي باز كند( يعني محبت او را داشته باشد و اطاعت از او كند) همانا باب ورود به اصل نبوت را باز كرده است و هركه اين باب را ببندد، باب نبوّت را به روي خود بسته است.2
و در ديگر سخن فرمودند: فاطمه پاره ي تن من است، هر كه او را شاد كند مرا شاد كرده و هر كه با او بدي كند، با من بدي كرده است و فاطمه براي من عزيزترين خلق است.3
——————————
1.معاني الاخبار، ص ص105، مناقب، ج3، ص325.
2. مناقب، ج3، ص 332. بحارالانوار، ج43، ص29.
3. امالي، طوسي، ص 24، بشاره المصطفي، ص 71.