مدرسه علمیه قدسیه بهشهر

گوش شنوا كو؟!
در خود آمريكا ، نسبت رشد فساد،( انواع فساد هاي اخلاقي و جنسي و جنايت و قتل و …) در بين مردم و حتي كودكان زياد است.مطبوعات و هوشمندان جوامع غربي، دارند فرياد مي زنند، مقاله ها مي نويسند، حرفها مي زنند ، هشدارها مي دهند، اما به گوش كسي فرو نمي رود؛ يعني علاج ندارد. وقتي كه وضعيت را از پايه و بنيان خراب كردند و سي، چهل يا پنجاه سال بر همين وضع گذشت، با هشدار و فرياد و فلان سياست اين مشكلات حل نخواهد شد.1
جوامع غربي خوشبختي ندارند. اين حرفي نيست كه من بزنم. حرفي است كه حالا ديگر متفكرانشان، دلسوزانشان و كساني كه صاحب درايت اند، صاحب عقل اند- نه سياستمدارها- آنهايي كه در متن جامعه هستند، الان صدايشان بلند شده است. چرا؟ چون در آن جامعه وسايل خوشبخت زندگي كردن نيست. خوشبختي كه عباتست از آرامش و احساس سعادت و امنيت.2
الان هم كساني كه با معارف جهاني آشنا هستند، مي دانند كه به خصوص بيشتر از همه جا آمريكا- البته كشورهاي اروپايي هم هستند- فرياد خيرخواهان و مصلحان و چيز فمهايشان بلند شده كه بياييم يك فكري بكنيم. البته به اين آساني هم نه مي توانند فكر كنند و نه اگر فكر كنند به اين آساني به علاج مي رسند.3
——————————–
1. گزيده اي از رهنمودهاي مقام معظم رهبري به زوج هاي جوان . خطبه عقد مورخه 3/6/93
2. همان، مورخه30/3/93
3. همان.9/11/1376

پيشينه يا زمينه سازي بعثت جهاني
ايجاد تحول روحي و فرهنگي و تغيير اعتقادات جامعه كارساز بسيار سخت است. و به سادگي تحقق نمي يابد. انسان به عقيده خويش حق يا باطل پاي بند است:« كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ؛ هر فرقه اي به باورهاي خويش پاي بند و به آن مسرور هستند».1 « َلِكُلٍّ وِجْهَةٌ هُوَ مُوَلِّيهَا ؛براي همگان جهت و مرامي است كه خداي سبحان به آن سو، سوق دهنده است».2 انسان نه تنها به باور خويش پاي بند است، بلكه در تكاپو است تا ديگران را نيز به مسكل خويش هماهنگ كند و پيرو خود گرداند؛ يهود و نصاري از تو هنگامي خشنود مي شوند كه دين آن ها را بپذيري.3
انبياء بزرگترين مسئوليت اجتماعي بشر را به عهده دارند. آنان معماران عقيدتي شدند كه بايد رسوبات و خرابه هاي باطل را ويران ساخته، انبار زيباي توحيد را در جان و انديشه انسان ها بنيان نهند.
معمولاً تصور مي شود كه پيامبران، آموزگاران الهي هستند كه براي تعليم و آموزش مردم برانگيخته شده اند. همان طور كه كودك در سير تحصيلي خود در دبستان و دبيرستان، دانشكده و دانشگاه از آموزگاران و دبيران و استادان مطالبي را فرا مي گيرد.
هم چنين ، مردم در مكتب انبياء مسائلي را فرا مي گيرند، و به موازات تعاليم پيامبران ، اخلاق و روش هاي اجتماعي آنان رو به تكامل مي گذرد.
ولي ما تصور مي كنيم كه پيامبران مربيان مردم اند، و شغل و وظيفه ي اساسي آنان تربيت مردم است نه تعليم آنان، و اساس شريعت آن ها سخن تازه و ارمغان نو نيست، و هرگاه براي فطرت انحرافي پيش نيامده بود، و پرده هاي جهل و ناداني ، روي آن سايه نيافكنده بود، خلاصه ي آيين الهي روشن مي گشت.
البته اساس اين سخن از پيشوايان بزرگ اسلام است. امير مؤمنان در نهج البلاعه درباره ي هدف پيامبران چنين مي فرمايد: از ميان اولاد آدم پيامبراني برگزيد و از آنان براي رساندن وحي و تبليغ رسالت عهد و پيمان گرفت. تا آن پيمان فطري را از مردم مطالبه كنند، و نعمت فراموش شده را يادآوري نمايند و به وسيله ي تبليغ بر آنان اتمام حجت بنمايند و گوهر هاي عقولي كه در خزائن فطرتشان پنهان مانده است استخراج كنند.4
فلسفه بعثت پيامبر خاتم از نگاه حضرت علي عليه السلام : تا اين كه خداي سبحان، براي وفاي به عهد خود و كامل گردانيدن دوران نبوت، حضرت محمد صلي الله عليه و اله و سلم را مبعوث كرد، پيامبري كه از همه ي پيامبران پيمان پذيرش نبوت او را گرفته بود، نشانه هاي او شهرت داشت و تولدش بر همه مبارك بود. در روزگاري كه مردم روي زمين داراي مذاهب پراكنده، خواسته هاي گوناگون و روش هاي متفاوت بودند عده اي خدا را به پديده ها تشبيه كرده و گروهي نام هاي ارزشمند خدا را انكار و به بت ها نسبت مي دادند و برخي به غير خدا اشاره ميكردند پس خداي سبحان، مردم را به وسيله ي محمد صلي الله عليه و‌آله و سلم از گمراهي نجات داد و هدايت كرد و از جهالت رهايي بخشيد. سپس ديدار خود را براي پيامبر برگزيد و آن چه نزد خود داشت براي او پسنديد و او را با كوچ دادن از دنيا گرامي داشت، از گرفتاري ها و مشكلات رهايي بخشيد و كريمانه قبض روح كرد.5
————————————————
1. روم/ 32.
2. بقره/48
3. بقره/120
4. نهج البلاغه، خطبه 1
5. نهج البلاغه، خطبه 1، ص 25.

منشور زندگي جمعي
يكي از يادگارهاي زيبا و مهمي كه از امام رضا عليه السلام به پيروان خويش رسيده است، پيامي است كه عبدالعظيم حسني آن را روايت كرده است.
روزي حضرت رضا عليها السلام چند نكته مهم به او آموختند و به او يادآور شدند تا آن را به شيطان و ياران ابلاغ كند. اين پيام كه مي توان آن را منشور زندگي جمعي ناميد بدين شرح است:
عبدالعظيم، سلام مرا به دوستانم برسان و به آن ها بگو: شيطان را به دل هاي خويش راه ندهند. در گفتار خويش راست گو باشند و امانت را ادا كنند. خاموشي پيشه خود سازند. از جدال و نزاع بيهوده اي كه سودي برايشان ندارد، دوري كنند.
به همديگر روي آورند و به ديدار و ملاقات هم بروند؛ زيرا اين كار موجب نزديكي به من است.
خود را به دشمني و بدگويي با يكديگر مشغول نسازند؛ زيرا با خود عهد كرده ام كه اگر كسي چنين كاري انجام دهد و دوستي از دوستانم را ناراحت كند و به خشم آورد، خداوند را بخوانم تا او را در دنيا با شديدترين عذاب ها مجازات كند و در آن سرا نيز از زيانكاران خواهد بود.
به ايشان بگو: همانا پرودگار نيكوكارشان را آمرزيده و از خطاي گنهكارانشان در گذشته است؛ مگر كساني كه به خدا شكر بورزد. يا دوستي از دوستانش را بيازارد يا كينه ي آن ها را به دل بگيرد. به دوستي كه خداوند او را نخواهد بخشيد تا آنكه از كردار ناشايست خويش دست بكشد. هرگاه از اين اعمال نادرست دوري گزيند، آمرزش خدا را شامل خد گردانده است؛ و گرنه روح ايمان از قلبش بيرون رفته و از “ولايت” ما خارج شده است و بهره اي از ولايت ما نخواهد برد. و اعوذُ بالله من ذلك.( الاختصاص ، ص247؛ بحارالانوار ، ج71، ص230) مجله قدسيه شماره 4 ، ص 11

محتواي مصحف فاطمه سلام الله عليها
ابابصير مي گويد: از امام باقر عليه السلام در مورد مصحف سؤال كردم. حضرت فرمود: پس از رحلت پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم مصحف بر فاطمه سلام الله عليها نازل شد.پرسيدم آيا چيزي از قرآن هم در آن هست؟ حضرت فرمود: خير هيچ حرفي از قرآن در آن نيست. پس از حضرت خواستم كه آن را برايم وصف فرمايد. امام باقر عليه السلام افزود: در اين مصحف، آنچه قبلاً اتفاق افتاده و آنچه قرار است تا روز قيامت به وقوع بپيوندند، نوشته شده است. اخبار آسمان ها، تعداد فرشتگان آسمان، موجودات آسماني، مخلوقات الهي از مؤمنين يا كافرين، پيامبران الهي ، كساني كه دعوت پيامبران را پذيرفتند يا قبول نكردند، نام شهرها و خصوصيان آن ها، رؤساي ظالم و طاغوتيان و مدت حكومتشان و تعداد آن ها، وصف امت هاي گذشته و آينده و سرنوشت آن ها، اسامي پيشوايان و اوصاف آن ها و خلاصه آنچه در روزگاران متمادي اتفاق مي افتد و حتي اسامي اهل نجات و اهل آتش در مصحف وجود دارد.( مسند فاطمه زهرا ، ص 157- دلائل الامامه، طبري ، ص 27.

درسي براي زندگي
مشغله ها، هميشه بازدارنده انسان از تلاش هاي پيش برنده است. آفت هاي جسمي و بيماري ها، سرعت پرواز انسان را مي كاهد. خوشبخت كسي است كه تني سالم و فرصتي و فراغتي آزاد داشته باشد تا بتواند به آنچه كه بايد برسد و دست يابد. پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم كه درود خدا بر او و خاندانش پاكش باد- در سخنانش با ابوذر، بايادآوري اين مطلب ، اين درس بزرگ را مي دهد كه بايد از فرصت ها، تندرستي ها، توانايي ها، فراغت ها و جواني ها، حداكثر استفاده را برد. پس از بيان اين نكته كه بيشتر در دو نعمت ؛« صحت و فراغت » مغبون و زيان زده اند، مي فرمايد:
« … اي ابوذر! پنج چيز را قبل از پنج چيز، قدر بشناس و غنيمت بدان:
1. جوانيت را، قبل از پيري.
2. تندرسيت را، قبل از بيماري.
3. دارابيت را، قبل از تنگدستي.
4. فراغتت را، قبل از گرفتاري.
5. زندگيت را، قبل از مرگ…1».
راستي، چه درس شگفت و بزرگ و حكيمانه اي! مگر نه اينكه سرمايه هاي سودآور انسان در بازار زندگي، عبارت است از: جواني، سلامتي، امكانات مادي، فراغت، و سرمايه ي عمر؟! و مگر نه اينكه آفت هر يك از اين ها، در كنارش بيان شده است؟
اگر بتوانيم در جواني، كاري براي پيري بكنيم، اگر بتوانيم از تندرستي، بهره ي كامل ببريم، اگر موفق شويم« مال» را در جاي درست خود، مصرف و خرج كنيم، اگر از فرصت هاي گران بها، حداكثر استفاده را بگيريم، و اگر از عمر گران مايه، براي خانه ي ابدي و سراي آخرت، ره توشه اي برداريم، ديگر چه غم و اندوهي؟
بيشتر زيان زدگان، كساني اند كه گوهر وقت را، رايگان از دست مي دهند. مگر مي توان وقت رفته را باز آورد؟ … هرگز !
از رسول خدا بشنويم:
«… اي ابوذر! از اين كه كاري را به آينده موكول كني و كار امروز را به فردا بيفكني( تسويف ) بپرهيز.
تو امروز ، در مقابل امروزت هستي ، از آينده چه خبر داري؟
اگر فردايي داشتي، براي فردايت چنان باش كه براي امروزت بودي. و اگر به فردا نرسيدي، بر كوتاهي و قصور امروز نخواهي داشت».2
1. بحارالانوار، ج 74، ص 72.
2. همان.