مدرسه علمیه قدسیه بهشهر

شرکت در مراسم ساختن مسجد

عده ای نزد علامه حسن زاده آملی آمدند و با پافشاری فراوان از ایشان خواستند، کلنگ مسجدی را که می خواهند احداث کنند، علامه به زمین بزند. سرانجام موفق شدند و ایشان را برای این کار با خود آوردند. جمعیت فراوانی که منتظر حضور علامه بودند، با ورود ایشان صلوات بلندی فرستادند. علامه جلو آمد و کلنگ را برداشت، ولی هر چه کوشید ، نتوانست به خود اجازه دهد کلنگ را بزند. از این رو، خطاب به مردم فرمود:« ای مردم! آیا نمی خواهید آدمی کلنگ شروع مسجد را بزند که خیال همه راحت باشد و دل همه آرام که او فردی پاک است و اهل کلک نیست و دل به دنیا نبسته است، حقه و فریب هم ندارد و خلاصه به لحظه قبول عهد و پیمان نخستین [نیز] نزدیک تر است؟ مردم سخن ایشان را تأیید کردند.

سپس علامه حسن زاده نگاهی به اطراف کردو دست پسر بچه ای را که کناری ایستاده بود، گرفت و آورد. کلنگ را به دست او داد و گفت:« بسم الله بگو و بزن!» همان طور که پسر بچه در حال کلنگ زدن بود، علامه برای سعات و اهل نماز بودن مردم آن روستا دعا کرد و جمعیت حاظر یک صدا آمین گفتند.1

—————————————–

1. درس زندگی، صص 129و 130.

قرآن و ظرف های کوچک ما

روزی شاگردی به اسادش گفت: « بعضی وقت ها قرآن را می خوانم ولی چیزی از آن به دست نمی آورم». استاد گفت:« چون قرآن خیلی مطلب دارد تو قادر به دریافت نیستی!». شاگرد حرف استاد را قبول نکرد. استاد برای اثبات سخن خود از شاگرد خواست تا لیوانی حاضر کند. سپس از او خواست تا لیوان را پر آب نماید. شاگرد لیوان را زیر شیر آب گرفت و آن را پر کرد. استاد این بار از او خواست که شیر آب را تا آخر باز کند و لیوان را پر نماید. شاگرد چینن کرد. این بار به دلیل فشار زیاد آب فقط موفق شد فقط مقدار خیلی کمی از لیوان را پر کند. استاد پرسید:« بگو ببینم شیر آب ندارد یا ظرف تو کوچک است؟» . شاگرد گفت: مقدار و فشار آب بالاست و ظرف من کوچک». استاد گفت:« محتوای قرآن بسیار بالاست و ظرف تو کوچک؛ لذا وقتی با ظرف کوچک خود سراغ فهم قرآن می روی چیزی گیر تو نمی آید!».1

————————

1. خانه ی خوبان 34؛ ص70

بانوی مجتهده امین اصفهانی رحمه الله علیها:

بزرگترین چیزی که انسان را در مسیر تکامل رهبری می نماید، عبارت از تعقل و تفکر است. قوه ی عقل و فکر بالاترین فیض سبحانی و سرچشمه ی آب حیات جاودانی و مصدر فیوضات غیر متناهی است که خدای متعال این موهبت عظمی را مخصوص به افراد انسان قرار داده است. سیر و سلوک، ص9

ولایت پذیری ، نشانی از شیعه واقعی

یکی از ویژگی های شیعیان از منظر حضرت صادق علیه السلام پذیرش ولایت و رهبری امامان معصوم علیهم السلام به عنوان تداوم رسالت نبوی صلی الله علیه و آله و سلم است. شیعه ی حقیقی آنچنان به ولایت اهل بیت علیهم السلام دلبسته است که شادی و حزن، خوشی وناخوشی و تمام لذائذ و شدائد زندگی را با ولایت و محبت ائمه اطهار علیهم السلام پیوند می زند. محبت اهل بیت علیهم السلام آنچنان در جان و دل وی رسوخ کرده که تمام گفتار، رفتار و کردار او باملاک ها و معیارهای اهل بیت علیهم السلام سنجیده می شود و آنان به عنوان حجت شرعی برای او هستند. امام صادق علیه السلام فرمود:« رحم الله شیعتنا خلقوا من فاضل طینتنا و عجنوا بماء ولایتنا یحزنون لحزننا و یفرحون لفرحنا»1 امام صادق علیه السلام علاوه بر سفارش های مکرر به ولایت پذیری پیروان خویش، در مکتب تربیتی خویش شیعیانی ولایی تربیت نموده و آنان را به این کار تشویق می کرد.

———————————-

1. شجره طوبی، ج1، ص 3.

طلبگی یعنی…

طلبگی از دیدگاه اندیشمندان حوزه

تعریف طلبگی

روحانی، عالمی دینی است که در راه تزکیه و تعلیم می کوشد و به تلاوت آیات خدا برای مردم می پردازد و در حقیقت، کار پیامبران را ادامه می دهد. خداوند می فرماید:« هو الذی بعث فی الامیین رسولا منهم یتلوا علیهم آیاته و یزکیهم و یعلمهم الکتاب و الحکمه» از این رو، روحانی مسئولیت تلاوت آیات خدا بر مردم، تزکیه مردم، دادن آموزش اسلامی به مردم و نشان دادن راه زندگی سالم و سعادت آفرین به مردم را برپایه تعالیم خدا بر عهده گرفته است. ایفای این مسئولیت مهم و سازنده ایجاب می کند که روحانی اهل علم باشد، درباره قرآن و اسلام درس بخواند، مطالعه داشته باشد، کتاب و سنت را بفهمند و چون می خواهد دیگران را تزکیه کند، باید در راه تقوا گام بردارد و همچنین عادل و پرهیزکار و خدا ترس و دارای مکارم اخلاق باشد.

« ساختن مردم و یاد دادن به مردم، علاوه بر آگاهی به اسلام، سنت و سیره پیغمبر و عترت، به این نیاز دارد که مردم و زمان خودش را درک کند. ما تا زمان و محیط و مردم خودمان را نشناسیم ، نمی توانیم مردم را به آیین اسلام دعوت کنیم و آنان را آموزش بدهیم و بسازیم، پس باید محیط و زمانش را هم درک کنیم».1

هدف از طلبگی

« هدف از آمدن به حوزه، مدرس شدن، عالم شدن، سخنران و مبلغ شدن، مقاله نوشتن و امثال آن نیست. اینها حرفه است که همه ما کم و بیش واجد آن هستیم. هدف اصلی، انذار است، چون عالم دین، وارث پیامبری است که هدفش انذار بود و البته انذار و ترساندن مردم از جهان کار آسانی نیست. نه هر کسی را می توان ترساند و نه سخن هرکس در مردم مؤثر است. اگر کسی از درون نترسد، نمی تواند دیگران را انذار نماید. چنین کسی سخنران و نویسنده است، نه منذر و وارث انبیا. تنها علما از خدا می ترسند:« انما یخشی الله من عباده العلماء» برای این منظور، طهارت روحی لازم است».2

شرط طلبگی

« برخی معتقدند که روحانیت در جامعه لازم نیست، چون برخی کارها مثل نماز جماعت و عزا و عروسی از دیگران نیز بر می آید، ولی نمی دانند که روحانی وظیفه بزرگ حفظ اسلام را دارد. یعنی باید آن را بشناسد و بشناساند، چون اگر کسی متکفل این فضا نباشد، کم کم اسلام از جامعه رخت بر می بندد…

اگر روحانی بخواهد درجامعه مسئولیت خود را درست انجام دهد، باید شرایط زیر را داشته باشد:

الف) شناخت کافی از اسلام

ب) صلاحیت اخلاقی و تقوا

ج) آشنایی باوضع زمان و نیازهای جامعه و عوامل مخربی که در داخل و خارج از جامعه بر ضد اسلام فعالیت می کنند».3

وظیفه طلبگی

« علما و طلاب، ورثه انبیا هستند و سه وظیفه انبیا بر گردن آنها نیز هست که عبارتند از:

الف) فهم عمیق دین و دریافت پیام وحی از منابع دینی،

ب) ابلاغ پیام دین به مردم،

ج) تلاش برای اجراء و تحقق پیام دین.

تحصیل ادبیات عرب که زبان منابع دین است، آشنایی با قواعد مفاهمه عرفی د رعلم اصول فقه، علوم قرآنی، علوم حدیث، تفسیر، بررسی منابع روایی ، پژوهش به هدف کشف نظر دین در موضوعی خاص و … همه تلاش هایی است که در راستای فهم عمیق دین صورت میگرد. سخنرانی، تدریس، تألیف کتاب، ترجمه متون دینی، تولید نرم افزارهای کاربردی و فیلم، تشکیل مراکز فرهنگی و … تلاش هایی است که در جهت هدف دوم( تبلیغ دین) صورت می گیرد. ولایت اجتماعی، قضاوت و دادرسی، اجرای حدود شرعی، طراحی مدل های دینی در علوم انسانی، بسترسازی برای اجرای احکام الهی و تحقق اهداف مکتب و … تلاش هایی است که در دایره وظیفه سوم قرار دارد».4

« طلبگی یعین کسب علوم و معارف قرآنی و شناخت فرهنگ اسلام و ابعاد آن در نظام سراسر کوشش حوزه ای، توأم با عمل و اخلاص و زهد، در رابطه به تعهد و رسالت، حال باید روحانی نماها شناسایی شوند و از گردونه خارج شوند تا موجب گمراهی دیگران و هتک حرمت روحانیت نشوند».5

زمان شنای و مردم شناسی

« خو گرفتن حوزه با سنت ها و جدا شدن از بدعت ها برای حوزه، هم خوبی داشت که آنها را از آفات دور نگه داشت، و هم بدی داشت که از تعامل علمی با جهان معاصر بازداشت و حوزه دچار روزمرگی شد.. حوزه باید قدر لحظه ها را درک کرده و در لحظه ، نیازهای آن را و نیازهای آینده را برطرف کند که این مرد زمان بودن، شجاعت می خواهد، حوزه باید در لحظه ها کارآمد باشد.با توجه به اینکه بعد از سالیان دراز مبارزات مختلف در طول تاریخ این قدرت به دست اسلام و دین افتاده، باید حوزه که به دلیل شتاب اتفاقات جامانده بود، با تلاش خود را برساند. باید مطالعات خود را از حالت سنتی بیرون آورد و برای رفع نیازهای به روز نظام بکوشد. این فرصت به دست آمده را نباید به رایگان از دست داد».6

« حوزه باید در متن حوادث علمی باشد امروز شما بدانید و در جریان باشید که مثلاً در مقوله جامعه شناسی در دنیا چه نظرات و چه ایده هایی هست و چه فکرها عناصر مطلوبی هست که آن را جذب کنید. عناصر نامطلوبی هست که آن را جذب کنید. عناصر نامطلوبی هست که قبل از آنکه بیاید، دفاع مناسبش را آماده کنید و ذهنیت جامعه را واکسینه کنید».7

« سیستمی که برای استفاده در فضای قبلی درست شده، جوابگوی وضعیت موجود نیست. باید در این سیستم تغییراتی متناسب با زمان انجام شود».8

« طلاب و روحانیون باید از مسائل روز آگاه باشند و زبان دشمنان و راه دفاع از اسلام را بشناسند. شما نمی توانید در فضای بسته درس بخوانید، اما در فضای باز رسالت خود را انجام دهید، زیرا طلبه مدار بسته ، مدار بسته هم زندگی خواهد کرد».9

« عالم دین باید در همه مرزهای فکری و اعتقادی عصر خود و جامعه خود حضور داشته باشد تا هر جا زخنه ای افتاد، خللی داشته باشد تا هر جا رخنه ای افتاد، خللی واقع شد، دشمنی حمله کرد، به جبران و مقابله برخیزد… برخی کسان از زمانی که در ان زندگی می کنند، غایب اند و در آن حضور ندارند و این گونه کسان، با کمال تأسف بسیارند، به ویژه در میان تحصیل کردگان حوزه ای و فقه  وا صول خواندگان دوره ای. … باری، اگر روحانیت مدعی مرزبانی فکری و شعوری است باید نخست این مرزها را بشناسد، مسائل جهان نو را بفهمد و سپس نقاط کور مرزهای فرهنگی و اجتماعی را به وسیله کتاب های قوی وغنی مذهبی با سبکی متین و نثری جذاب روشن کند».10

—————————————–

1. آیت الله شهید بهشتی.

2. آیت اله جوادی آملی، مقاله جایگاه و رسالت حوزه

3. آیت الله مصباح یزدی، کتاب مباحثی درباره حوزه.

4. محمدرضا حکیمی، هویت صنفی روحانی

5. نوری عالم زاده، طللبه و راه رسم طلبگی

6. حوزهو روحانیت از دیدگاه مقام معظم رهبری

7. حوزه و روحانیت از دیدگاه مقام معظم رهبری

8. آیت الله مصباح یزدی، مباحثی درباره حوزه.

9. آیت الله جوادی آملی.

10. محمدرضا حکیمی، هویت صنفی روحانی.