مدرسه علمیه قدسیه بهشهر

السلام علیک یا امام حسن مجتبی

امام حسن - درود بر وی- پایگاه روشنفکری و سرچشمه ی تفکر اسلامی و قله ی شکوهمند هستی است که در اوج کمالات انسانی همه چیز را زیر پرتو گرفت. آنچه بر بلند پایگان جهان آفرینش و شعرای طبیعت که اندیشمندان و ادیبان لقب یافته اند ، پنهان بوده، هرگز بر وی پوشیده نبوده است. او از جمله کسانی است که خداوند حس دریافت کامل حقیقت اشیاء را به آنان اختصاص داده و هیچ رمزی در زمین و آسمان بر آنان پوشیده نبوده است. آنچه را که همگان می بینند، آنان نیز مشاهده می کنند و بر خلاف دیگر مردمان، تنها ایشانند که حقیقت مشهودات و مکتوبات را نیک در می یابند . هنگامی که به ستارگان آسمان ، به ریگ های  بیابان، به آب دریاها و مناظر طبیعی چشم می دوزند ، زیبایی چشمگیر و دل ربای آنها را احساس می کنند و پیوندشان را با دیگر عناصر طبیعت و ماورای طبیعت از ازل تا ابد در می یابند.

فرهنگ و ادب او به جهت هنر نمایی های ادیبانه و خود نمایی های عالمانه نبوده است، بلکه تجسم فریاد هایی بوده که از درون پر احساس بزرگ مردی بی نظیر برخاسته و تا ژرفای اشیاء راه یافته و آنها را نیک از هم باز شناخته است، بزرگ مردی که بر یگانه پایگاهی استوار تکیه زد و هرگز از آن فاصله نگرفت، و از اصلی واحد منشعب گردید و  هیچ گاه از آن جدا نشد و با پیوندی ناگسستنی سخت بدان پیوسته بود.

او نیروی بلاغت بلاغت جاهلی را با شاهکار بلاغت نبوی یکجا گردآورد و گلچینی از ادب کهنه و نو پدیدار ساخت تا اینکه عناصر فرهنگی والا و ارزنده در او فراهم آمد. عناصری فراهم آمده از ذوقی سرشار که آن را نیاکان و اجتماعش به ارث برده بود. عناصری فراهم آمده از پشتوانه ی علمی گسترده اش که وی را در اظهار دلیل و برهان نیرومند و استوار ساخته بود.

کلام وی بهترین و دل نشین ترین است، به ویژه هنگامی که به بررسی بحرانی در جمع یارانش می پردازد و یا گروهی از دشمنانش را بدان سرکوب می سازد، بدین معنی که وقتی از روی بیزاری و شکایت می آید مفاهیمی کوبنده و شکننده که بسان انفجار گلوله های توپ به دنبال هم می آیند، در خطبه اش می خروشند و نمودهایی سوزان از آتش درونش و از گرمای پیش آمدها در آن پدیدار می شوند، تا آنجا که وی چونان سنگ خارا، سخت و چونان تندر ، غران و چونان آذرخش درخشان می گردد.

از بزرگی ، علت سکوتش را پرسیدند: گفت:« از آن رو که هیچ گاه بر خاموشی خویش پشیمانی نخوردم و چه بسیار که از سخن گفتن پشیمان شدم».(کشکول شیخ بهایی، ص357)

رمضان آمد آماده شویم

نگاهی سیره ی عملی امام خمینی در ماه مبارک رمضان

اشاره

عالمان ربانی، چلچراغ های پرفروغی هستند که در هر عصری، در آسمان علم و عمل می درخشند و با کسب نور و گرما از خورشید رسالت و امامت. بر زمینان تجلی می کنند و آنان را به سوی منابع نور و برکت دودمان وحی، رهنمون می سازند و بر بال عرفان ناب محمدی نشانده، بر مشکات ملکوت، عروج می دهند. در میان دین باوران کفر ستیز، چهره ی محبوب قرن، فقیه تیز بین سیاست مدار ایزد خواه فیلسوف عارف ژرف نگر ، عالم متخلق و رهبر و بنیان گذار جمهوری اسلامی، حضرت امام خمینی ره از موقعیتی والا و ویژه برخورداراست؛ زیرا، روزها و ساعت ها و لحظه های عمر او، با مراقبه و محاسبه سپری شد و صدها آیه ی قرآن را مجسم ساخت و عینیت بخشید.

حضرت امام، توجه ویژه ای نسبت به ماه رمضان داشته و بدین جهت، ملاقات های خودشان را در ماه رمضان تعطیل می کردند و به دعا و تلاوت قرآن و … می پرداختند. و خودشان می گفتند:« خود ماه مبارک رمضان، کاری است»(پابه پای آفتاب، ج1، ص286).

یکی از یاران امام ، دراین باره گفته است:« در این ماه، ایشان، شعر نمی خواندند و نمی سرودند و گوش به شعر هم نمی دانند . خلاصه ، دگرگونی خاصی متناسب با این ماه در زندگی خود ایجاد می کردند، به گونه ای که این ماه را، سراسر، به تلاوت قرآن مجید و دعا کردن و انجام دادن مستحبات مربوط به ماه رمضان سپری می کردند».( برداشت هایی از سیره ی امام خمینی، ج3، ص 90)

ایشان، به هنگام سحر و افطار ، بسیار کم می خوردند، به گونه ای که خادمشان فکر می کردند که امام چیزی نخورده است!( همان)

حضرت امام درباره رمضان چنین می سرایند:

ماه رمضان شد و می و میخانه برافتاد                     عشق و طرب و باده به وقت سحر افتاد

افطار به می کرد برم پیر خرابات                    گفتم که تو را، روزه، به برگ و ثمر افتاد

با باده، وضو گیر که در مذهب رندان                  در حضرت حق این عملت باور افتاد ( روزنامه ی جمهوری اسلامی، مورخ69/1/8 امام خمینی ره 29 شعبان /1407)

عبادت و تهجد

از جمله برنامه های ویژه ی امام، در ماه مبارک رمضان، عبادت و تهجد بود. امام، عبادت را ابزار رسیدن به عشق الهی می دانستند. و به صراحت بیان می کردند که در وادی عشق، نباید به عبادت به چشم وسیله ای برای رسیدن به بهشت نگاه کرد.( رونامه ی جمهوری اسلامی،20/11/64)

اکثر آشنایان امام نقل می کنند که از سن جوانی ، نماز شب و تهجد، جزء برنامه هایشان بود. بعضی از نزدیکان ایشان می گفتند که وقتی در ظلمت  و تاریکی نیمه ی شب، آهسته وارد اتاق امام می شدم، معاشقه امام را با ایزد احساس می کردم و میدیدم که با خضوع و خشوعی خاص، نماز می خواندند و قیام و رکوع و سجود را به جا می آوردند که حقا وصف ناپذیر بود. با خودم فکر می کردم که شب امام، حقیقتاً، لیله القدر است.( امام در سنگر نماز، ص83، هزار و یک نکته ، حسین دیلمی ، نکته ی 129). یکی از اعضای دفتر ایشان ، در این باره می گوید:« پنجاه سال است که نماز شب امام، ترک نشده است. امام، در بیماری و در صحت و در زندان و در خلاصی و در تبعید، حتی بر روی تخت بیمارستان قلب هم نماز شب خواندند»( هزار و یک نکته، حسن دیلمی؛ حبیب و محبوب، ص 53، سیمای فرزانگان، ص180).

امام توجه خاصی به نوافل داشتند و هرگز، نوافل را ترک نمی کردند. نقل شده است که امام، در نجف اشرف، با آن گرمای شدید، ماه مبارک رمضان را روزه می گرفت و با این که در سنین پیری بودند و ضعف بسیار داشتند تا نماز مغرب و عشا را به همراه نوافل به جای می آوردند، افطار نمی کردند! و شب ها تا صبح، نماز  و دعا می خواندند و بعد از نماز صبح، مقداری استراحت می کردند و صبح زود، برای کارهایشان آماده می شدند.( سیمای فرزانگان، ص 159؛ برداشت های از سیره امام خمینی، ج3، ص99)

خانم« زهرا مصطفوی » می گوید:« راز و نیاز امام و گریه ها و ناله های نیمه شب این،چنان شدید بود که انسان را، بی اختیار به گریه می انداخت».( برداشت هایی از سیره امام خمینی،ج3، ص132). در ماه مبارک رمضان، این شب زنده داری و تهجد، وضعیت دیگری داشت. یکی از محافظان بیت می گوید: « در یکی از شب های ماه مبارک رمضان، نیمه شب، برای انجام کاری مجبور شدم از جلوی اتاق امام گذر کنم. حین عبور، متوجه شدم که امام، زار زار گریه میکردند! هق هق گریه ی امام که در فضا پیچده بود، واقعاً مرا تحت تاثیر قرار داد که چگونه امام، در آن موقع از شب، با خدای خویش راز و نیاز می کند».( هزار ویک نکته، حسین دیلمی، نکتهی 104، جلوه ای از خورشید ، ص 90)

آخرین ماه مبارک رمضان دوران حیات امام، به گفته ی ساکنان بیت، از ماه مبارک رمضان های دیگر متفاوت بود! به این صورت که همیشه برای خشک کردن اشک چشم شان دستمالی را همراه داشتند، ولی در آن ماه مبارک رمضان، حوله ای را نیز همراه بر می داشتند تا به هنگام نمازهای نیمه شب شان، از آن استفاده کنند».( برداشت هایی از سیره ی امام خمینی، ج3، ص126)

توجه ویژه به قرآن

امام خمینی(ره)، توجه خاصی به قرآن داشتند، به طوری که روزی هفت بار قرآن می خواندند! امام، در هر فرصتی که بدست می آوردند ، و لو اندک، قرآن می خواندند. بارها دیده شد که امام، حتی در دقایقی قبل از آماده شدن سفره - که معمولاَ به بطالت می گذرد قرآن تلاوت می کنند.( پابه پای آفتاب، ج1، ص 270). امام بعد از نماز شب اشان تا وقت صبح، قرآن می خواند.

یکی اطرافیان امام می گوید:« امام، در  نجف، چشم شان درد گرفت و به دکتر مراجعه کردند. دکتر بعد از معاینه ی چشم ایشان گفت: شما باید چند روزی قرآن نخوانید و به چشمتان استراحت بدهید. امام خندید! و فرمودند: دکتر! من چشم را برای قرآن خواندن می خواهم! چه فایده ای دارد که چشم داشته باشم و قرآن نخوانم؟ شما یک کاری کنید که من بتوانم قرآن بخوانم».( همان، ص 7).

و در ماه مبارک رمضان یکی از همراهان امام در نجف ، اظهار می کرد که امام خمینی ره در ماه مبارک رمضان هر روز ده جزء قرآن می خواندند؛ یعنی، در هر سه روز، یک بار قرآن را ختم میکند.( همان).

علاوه بر آن ، هر سال ، چند روز قبل از ماه مبارک رمضان ، دستور می دادند که چند ختم قرآن برای افرادی که مد نظر مبارکشان بود قرائت شود. ( پابه پای آفتاب، ج1، ص18).

گزیده ای از توصیه ها امام

شما، دراین چند روزی که به ماه رمضان مانده، به فکر باشید، خود را اصلاح کرده، توجه به حق تعالی پیدا نمایید. از کردار و رفتار ناشایسته ی خود، استغفار کنید! اگر خدای نخواسته، گناهی مرتکب شده اید، قبل از ورود به ماه مبارک رمضان، توبه کنید! زبان را به مناجات حق تعالی عادت دهید! مبادا در ماه مبارک رمضان، از شما غیبتی ، تهمتی و خلاصه گناهی سر بزند و در محضر ربوبی، با نعم الهی و در مهمان سرای باری تعالی، آلوده به معاصی باشید! شما، اقلا، به آداب اولیه ی روزه عمل نمایید و همان طوری که شکم را از خوردن و آشامیدن نگه می دارید، چشم و گوش و زبان را هم از معاصی باز دارید! بنا بگذارید که زبان را از غیبت، تهمت، بدگوییو دروغ نگه داشته، کینه، حسد و دیگر صفات زشت شیطانی را از دل بیرون کند!

اگر با پایان یافتن ماه مبارک رمضان! در اعمال و کردار شما هیچ گونه تغییری پدید نیامد، و راه و روش شما با قبل از ماه صیام فرقی نکرد، معلوم می شود روزه ای که از شما خواسته اند، محقق نشده است. اگر دیدید کسی می خواهد غیبت کند، جلوگیری کنید و به او بگویید: ما، متعهد شده ایم که در این سی روز ماه مبارک رمضان، از امور محرمه خودداری ورزیم. و اگر نمی توانید او را از غیبت باز دارید، از آن مجلس خارج شوید! ننشینید و گوش کنید! باز تکرار میکنم تصمیم بگیرد دراین سی روز ماه مبارک رمضان مراقب زبان، چشم ، گوش و همه ی اعضاء و جوارح خود باشید. توجه بکنید که به آداب ماه مبارک رمضان عمل کنید،فقط دعا خواندن نباشد دعا به معنای واقعی اش باشد.( سیمای فرزانگان، ص 159، برداشت هایی از سیره ی امام خمینی، ج3، ص 8).

منبع: مجله شمیم یاس، ش 122، ص34، محمود اکبری

معرفی چند سایت

سازمان اسناد و کتابخانه ی ملی

www.nlai.ir

سازمان اسناد و کتابخانه ی ملی ایران، در راستای اهداف و وظایف خود خدمات متنوعی را به مراجعه کنندگان و پژوهشگران (حضوری و غیر حضوری) کتابخانه ها و کتابداران، پدیدآورندگان کتاب و نشریان، و… ارائه می دهد.

پایگاه اطلاع رسانی تنظیم خانواده

tanzimekhanevadeh.com

این مجموعه درسال 1384، به منظور قرارگیری مطالب آموزشی برای زوج های جوان فعالیت خود را آغاز نمود. اهداف راه اندازی این سایت عباتند از:

- آموزش صحیح بر پایه ی اصول اخلاقی در مسیر عرف و شرع؛

- جلوگیری از انحرافات اخلاقی جوانان و ارزش نهادن به خانواده و امر ازدواج؛

- آموزش صحیح زوج های جوان در زمینه ی کلیه ی مسایل زناشویی و روابط جنسی؛

بررسی روابط دو جنس مخالف، مسائل اجتماعی و قضایی و تربیت فرزندان؛

بررسی مسایل جنسی از دیدگاه اسلام؛

امکاناتی که این سایت در اختیار کاربران عضو می گذارد:

- امکان ارسال سوال در زمینه ی پزشکی( تخصص زنان و زایمان- اورولوژی)

- ارسال سوال در زمینه ی مسایل حقوقی( دادگاه خانواده)

- ارسال سوالات شرعی

- امکان مشاوره آنلاین

- امکان درخواست مقاله

- امکان تبادل نظر و چت

- امکان شرکت در آزمون سنجش آمادگی ازدواج

- امکان معرفی به پزشک و مشاور

- دریافت کلیه ی مقالات به صورت ماهانه

جلوه های شخصیت اخلاقی و علمی حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها)
در وجود حضرت زینب (سلام الله علیها)
فاطمه محمدی طلبه پایه چهارم مدرسه علمیه قدسیه بهشهر
4/8/1390
چکیده
پیامبر اکرم صل الله علیه و آله و سلّم می فرمایند: «السَّماواتُ وَ الأَرضُ مِن نُورِ اِبنَتی فاطِمَة، وَ نُورُ إِبنَتی فاطِمَةَ مِن نُورِ الله؛ آسمان ها و زمین از نور دخترم فاطمه آفریده شده و نور دخترم فاطمه از نور خداست» چرا که شخصیت اخلاقی و علمی درخشان فاطمه ی زهرا سلام الله علیها بر فراز شاخصه های مورد پذیرش فطرت قرار دارد. و مي توان از جلوه های اخلاقی ایشان، عبادت توأم با خشوع، اخلاص، ایثار، رازداری، سازش با مشکلات مالی و شجاعت را  نام برد و جلوه های علمی این بانوی عالیقدر ، عصمت ، دانشجو ، برخورداری از علوم لدّنی ، فصاحت و بلاغت در سخنوری ، آگاهی از عالم غیب است. حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در زندگی سخت به کار و تلاش می پرداخت و صفای زندگی را به سادگی آن می دانست. چنانکه آن حضرت بهترین مادر ، خوبترین همسر ، و عالیترین مدیر خانه بود. حضرت زینت کبری سلام الله علیها نیز از چنین جلوه هایی برخوردار و در حقیقت تجلّی شخصیت اخلاقی و علمی فاطمه زهرا سلام الله علیها می باشد. آنچه از خصوصیات اخلاقی و علمی فاطمه زهرا سلام الله علیها به دست ما رسیده ، در مورد زینب کبری سلام الله علیها صدق می کند چرا که ایشان در دامان آن مادر بزرگوار تربیت شده اند و اهداف او را که جز حق و درستی چیز دیگری نبود، ادامه دادند.
کلید واژه گان : ایثار، عصمت، علوم لدّنی، فصاحت، بلاغت، سخنوری.
مقدمه
در تاریخ بشریت مردان و زنان بسیاری یافت می شوند که در علوم و فنون مختلف از نبوغ سرشاری برخورداند و آوازه ی آنان سراسر عالم را فراگرفته است. خاندان پاک و طاهر نبّوی صلّ الله علیه و آله و سلّم نیز مردان و زنانی را در خود جای داده است که اسامی و عناوین بارز و آشکاری در عرصه ی آفرینش و تکوین می باشند و در صف مقّدم کسانی قرار دارند که محال است روزگار امثال آنان را بیابد. (سید محمد کاظم قزوینی ، 1388هـ.ش ، ص 17)
یکی از شخصیت های کمیاب عالم وجود و نشانه ای از ابداعات و نوآوری های آفرینش خداوند متعال و محل ظهور آیات بزرگ الهی و موجب افتخار تاریخ ، حضرت زینب کبری سلام الله علیها ، دختر اولین امام شیعیان ، دومین زن بزرگ در میان بزرگترین زنان اهل بیت محمّد صلّ الله علیه و آله و سلّم است. نام پدر ایشان حضرت علی علیه السلام و مادر بزرگوارشان، حضرت فاطمه زهرا
می باشد. (محسن ماجراجو، 1388هـ.ش ، ص 14- سید محمد کاظم قزوینی ، 1388هـ.ش ، ص 18)
در مورد سال تولد زینب کبری سلام الله علیها ، اختلافات زیادی وجود دارد ولی آنچه در این زمینه معتبر به شمار می رود ، روز پنجم ماه جمادی الاولی [سال ششم هجری] می باشد. (جعفر نقدی ، 1420هـ.ق ، ص 17 – سید محمد کاظم قزوینی ، 1388هـ.ش ، ص 23 – محمود حکیمی ، 1368هـ.ش ، ص 15 – ذبیح الله محلّاتی ، ج 3 ، 1370هـ.ش ، ص 33)
مشهور است که وفات ایشان در روز یکشنبه ، شب پانزدهم ماه رجب ، سال 62 هجری قمری واقع شده است. اقوال دیگری نیز در تعیین سال و روز وفات آن حضرت وجود دارد که مشهور نیستند. (سید یحیی بن حسن عبیدلی ، 1401هـ.ق ، ص 122)
از نظر لغوی زینب به معنای درخت نیکو منظر و زینت پدر است. کنیه های ایشان ، «امّ عبدالله» و «امّ کلثوم» می باشد. (محسن ماجراجو ، 1388هـ.ش ، ص 15 – سید هاشم رسولی محلّاتی ، 1382هـ.ش ، ص 66)
حضرت زینب سلام الله علیها در خانواده ای به دنیا آمد که در جهان هستی نظیری ندارد و اعضای آن ، هر کدام همانند خورشید تابان ، جهان انسانیّت را منّور ساخته اند. اصالت خانواده ، از امتیازات هر شخص به حساب می آید و هر اندازه ریشه خانوادگی سالم و پاکیزه باشد ، به همان نسبت زمینه ی رشد و موفقیت فرزندان آن کانون فراهم خواهد شد. قرآن مجید می فرمایند :
« وَالْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَبَاتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَالَّذِي خَبُثَ لا يَخْرُجُ إِلا نَكِدًا كَذَلِكَ نُصَرِّفُ الآيَاتِ لِقَوْمٍ يَشْكُرُونَ؛ سرزمین پاکیزه و مطلوب ، گل و گیاه زیبا و باارزش می رویاند ، در حالی که از شوره زار، جز خار و گیاه بی ارزش خارج نمی گردد». (اعراف / 58)
او در میان خانواده ای دیده به جهان گشود که همگی در «اَصلاب شامخه و ارحام مطهّره» تکوّن یافته و در عالم تشریع نیز پایه گذاران فضایل اخلاقی و سجایای انسانی به حساب می آمدند و کمال دین و شریعت ، اساس رسالت و ولایت و همه ی پیشرفت ها از این خانه و خانواده برخاسته است. (علی اکبر بابازاده ، بی تا ، ص 21)
ما هرگاه درباره ی اسباب و عوامل بزرگی و شرافت ، در تاریخ بشریت به مطالعه و تحقیق می پردازیم ، تمام آنها اسباب و یا بخش اعظم آن را در وجود مقدس حضرت زینب سلام الله علیها به وفور مشاهده می کنیم، زیرا او کسی بود که با علم و درایت و خطبه های فصیح و بلیغی که ایراد کرد ، انقلاب کربلا را به کمال رساند و اوج صبر ، ایثار ، وفاداری و فداکاری را برای همیشه در تاریخ ترسیم نمود. ایشان در حال اسارت ، مجاهداتی را از خود بروز دادند که حتی هیچ غیر اسیری به آن دست نیافت. او اسارت را به اسارت گرفت و بار دیگر صولت و هیبت فاطمی و علوی را در برابر دشمنان به نمایش گذارد. و هنگامی که شخصیت ایشان را بر اساس قانون وراثت مطالعه می کنیم ، او را در میان هاله ای از انوار درخشان شرافت و بزرگی می یابیم که نظیری ندارد و هیچ زنی جز مادرش فاطمه زهرا سلام الله علیها پیش از او به آن مقام دست نیافته و هیچ زنی هم بعد از او به آن دست نخواهد یافت. (سید محمد کاظم قزوینی ، 1388هـ.ش ، ص 18)
اگر زینب سلام الله علیها توانست نهضت امام حسین علیه السلام را پس از تحمل زحمات فراوان به پیروزی نهایی برساند و شامات را پس از پنجاه سال تبلیغات سوء بنی امیه فتح کند ، بدین سبب بود که در دامان مادری چون فاطمه سلام الله علیها پرورش یافت. (علی اکبر بابازاده ، بی تا ، ص 30)
تاریخ تولد این مادر بزرگوار مورد اختلاف است، مدت عمر، تاریخ وفات و محل دفن ایشان نیز ، دستخوش اختلاف نظر گردیده است. معروف این است که ایشان، در سال پنجم بعثت متولد شدند و هنوز بیش از هیجده بهار از عمر او نگذشته بود، که با مظلومیّت تمام، در سال یازدهم هجرت (سیزدهم جمادی الاولی) دار فانی را وداع گفتند، اگرچه برخی سنّ او را، حتی بیش از سی و پنج سال نیز دانسته اند. (عبدالله بحرانی اصفهانی، ج11، ص480- محمد باقر مجلسی ، ج 43 ، ص 214-213)

ادامه »