مدرسه علمیه قدسیه بهشهر

عيد فطر بر همه ي مؤمنان خداجو مبارك باد.
در شكوه مندترين فصل پارسايي بوديم. فصل بي كران نيايش، كه جان به مهماني رمضان رفته و لب، تسبيح گوي ذكر و راز شبانه شده بود. مهربان ترين بهار، مهمان ما بود و ما ميهمان بخشنده ترين عيب پوش و خطاپذير بوديم. طلايي ترين لحظه ها و ثانيه ها، از كنار سفره افطار و سحر ما مي گذشت. هر كدام از اين دقايق ، تار و پود تن پوشي از آمرزش و بخشايش هستند. تن پوشي از مغفرت، كه بر تن همگي روزه داران جايگزين لباس هاي مندرس و فرسوده دنيا زدگي و غفلت مي شود. 30 روز گذشت و در آخرين لحظه هاي اين ماه عزيز،انشاءالله كه از اين مهماني بزرگ توشه اي به همراه داشته. عيد فطر بر همه ي مؤمنان خداجو مبارك باد.

عصمت از گناه

نقل است كه ابراهيم ادهم گفت: شبها فرصت مي جستم تا كعبه را از طواف خالي يابم و حاجتي بخواهم؛ ولي فرصتي نمي يافتم. تا شبي باران زيادي آمد. من فرصت را غنيمت شمردم، به طرف كعبه رفتم، آنجا را خلوت يافتم. طواف كردم و دست در حلقه زدم و عصمت از گناه خواستم. ندايي شنيدم كه گفت: تو عصمت از گناه مي خواهي و همه خلق اين را از من مي خواهند.اگر به همه عصمت دهم، درياي غفاري و غفوري، رحيمي و رحماني من كجا رود به چه كار آيد؟ پس گفتم:« الهم اغفرلي ذنوبي»

افطاري هاي مجلّل
اين روزها كه عطر نفسهاي شكوهمند رمضان در كوچه پس كوچه هاي قلبمان جاري است، بايد زندگي را جورديگري ديد اصلاً رمضان آمده است كه ديدگاه ظاهرمان را از هر آنچه ماديات است، فرو بنديم و با چشم دل، جهان را بنگريم، رمضان آمده است كه قلبهايمان را به وسعت بي كرانه حضرت دوست پيوند بزنيم؛ اما چقدر به اين عنايت خاص پرودگار پايبنديم؟
اذان افطار كه از گلدسته هاي مسجد به گوش مي رسد، ماشين هاي مدل بالا كنار برخي منازل بسيار لوكس صف مي بندد. چراغاني ها، ميزهاي آنچناني كه هرگز نظيرشان جايي ديده نشده است و غذاهاي چرب و شيرين كه معمولاًهم براي ميهمانان و ميزبان خيلي مناسب نيست. آن قدر دسرهاي عجيب و غريب روي ميز چيده شده است كه مهمانان از خوردن آن ناتوان هستند.
انواع شربت هاي رنگارنگ و ميوه هاي گران قيمتي كه در ظرف هاي بسيار گران با مدل هاي كاملاً شگفت انگيز تزيين شده اند . از آنها كه بپرسي چرا افطاري به اين سبك؟ جواب خواهند داد: خوب، ماه رمضان را بايد شكوهمند برگزار كرد. تازه اگر خيلي هم حرف بزنيم، خواهند گفت: هر كسي در شأن خودش پذيرايي مي كند اما چه كسي گفته است شكوهمند برگزار كرد. تازه اگر خيلي هم حرف بزنيم، خواهند گفت: هر كسي در شان خودش پذيرايي مي كند اما چه كسي گفته است شكوهمند برگزار كردن ماه رمضان به افطاري هاي پراسرافي است كه اين روزه داران محترم برگزار مي كنند؟ اصلاً كسي معني شكوهمند بودن را مي داند؟
ماه رمضان در نفس خود آن قدر عظمت دارد كه نيازي به آراستگي ها و تزيينات زودگذر مادي ندارد. آن قدر ارزشمند هست كه نيازي نيست ما با اين رفتار خود بخواهيم به ارزش آن بيفزاييم. آيا قديم ترها كه سفره هاي افطار كوچكتر بود و نان و پنير و سبزي و چاي شيرين آن را مي آراست ، رمضان شكوهمند نبود؟ اين افطاري هاي امروزي، فقط طعم چشم و هم چشمي مي دهد و بس. در بعضي اوقات هم كه ميزبان و مهمان فقط مي خواهند خودنمايي كنند و به اصطلاح، رمضان را باشكوه برگزار كنند. حالا اگر توي سفره ها از بره سرخ كرده و مرغ بريان و ماهي كباب و … هم هست، طعمش، طعم بالا رفتن چربي خون و فشار خون و … است. آخر شب نه مانده غذاهاي بسيار است كه دور ريخته مي شود و گناه، پشت گناه. اين در حالي است كه مهمانان محترم، به اندازه كافي شكمشان سير هست. يعني از آن طايفه افتاده اي از نظر مالي نيستند كه لازم باشد كسي يك شب را و آن هم به اين صورت، به ايشان خدمت كند. هر كدام از آنها با آن مكنت مالي كه دارند، مي توانند تعداد بي شماري گرسنه را سير كنند. البته اي كاش از اين دور هم نشستن، حداقل سنت حسنه صله رحم را رعايت نمايند و با هم خوب و خوش باشند؛ اما متاسفانه همين هم نيست؛ چرا كه در پايان، با مشاجرت اقتصادي، اجتماعي و حتي سياسي خاصي روبه رو مي شويم كه در اين ماه مبارك، به قهر و دعوا و … مي انجامد؟ همه اين ها(درد) (بي دردي) است. غافل از اينكه اين ماه، ماه دردآشنايي است. يعني بايد اطرافتان را خوب نگاه كنيد و دردها را پيدا كنيد. بعضي ها مي گويند افطاري هاي مجلل راتعطيل كنيد و به جاهايي مثل آسايشگاه معلولين و … خرج نماييد. اين، يك مسير قضيه است. حتماً همه مي دانند درست است كه آن يك شب ممكن است؛ به مهامانان اين اماكن خوش بگذرد؛ اما رمضان به ما ياد مي دهد كه نيكي كردن را بايد با استمرار انجام داد. نه اينكه با تمام شدن ماه رمضان، اين پيوندها فراموش شود و باز تا سال ديگر آيا برگردد يا خير. دوستان و بزرگواران روزه داري كه متمول هستند، بايد يادشان باشد كه مسئوليت آنها بيشتر از يك افطاري مجلل براي دوستان و فاميل و آشناياني همچون خود آنهاست. آنها در برابر پول و ثروتي كه دارند، بسيار مسئول و بايد يادشان باشد كه خدا مالك همه ثروت آنهاست و بايد آنچه از طرف خدا رسيده است، در راه خدا نيز صرف شود و اين ماه نيز ماه امتحان آنهاست. اميد آنكه همه از امتحانات الهي سربلند بيرون آيند.

راهنماي سلامتي در روزه داري
در طول ماه مبارك رمضان رژيم غذايي ما نبايد با حالت عادي خيلي تفاوت كند و بايد كاملاً در حد امكان ساده باشد. رژيم بايد به گونه اي باشد كه وزن ما ثابت بماند نه كاهش يابد و نه افزايش. اما اگر افرادي اضافه وزن دارند، ماه مبارك رمضان فرصت مناسبي براي تعديل وزن آنها به شمار مي آيد.
به دليل طولاني ساعات روزه داري و نسبتاً كوتاه بودن زمان صرف غذل در طول شبانه روز لازم است براي وعده هاي سحر و افطار به سهل الهضم و يا كندهضم بودن غذا دقت كنيم. استفاده از غذاهاي سهل الهضم در افطار توصيه مي شود.
در زير به تعدادي از غذاهاي سهل الهضم و كند هضم اشاره شده است.
پيشنهاد مي شود حتي المقدور از غذاهاي پخته يا بخارپز استفاده شود.
سعي كنيد نمك زيادي به غذا اضافه نكنيد.
غذاهاي حاوي فيبر شامل انواع ميوه و سبزي، نان تهيه شده از گندم كامل(سنگگ)، غلات و دانه ها، نخود سبز و پخته، كدو مسمايي، بلغور، اسفناج و ساير گياهان مثل برگ چغندر ( غني از آهن) ، ميوه هاي با پوست، ميوه هاي خشك مخصوصاً گلابي، آلو، انجير، بادام و غيره.
رژيم غذايي بايد به نسبت مناسبي از همه گروه هاي ميوه، سبزي ها، گوشت، مرغ،ماهي، نان، غلات و لبنيات باشد. غذاهاي سرخ كردني براي سلامتي مضر است و مصرف آنها بايد محدود شود.
ماه مبارك رمضان فرصت مناسبي براي ترك برخي عادات غلط است. به عنوان نمونه همگان مي دانند كه مصرف سيگار براي سلامتي مضر است و نه تنها سلامت خود فرد، بلكه سلامت اطرافيان فرد را نيز به مخاطره مي اندازد. ماه مبارك رمضان كه ماه اطاعت از امر خداوند و مقاومت در مقابل وسوسه هاي شيطاني است، اين فرصت را در اختيار افراد سيگاري قرار مي دهد كه مقدمه ترك دائم و يا حتي موقت سيگار را فراهم كنند.
اميد است با رعايت تغذيه صحيح در اين ايام پربركت و پرفيض، ضمن حفظ سلامت تن با پيروي از احكام خداوند متعال و انجام عبادات و مناجات در اين ماه مبارك بتوانيم روح و روان خود را صيقل دهيم.

سبك زندگي مهدوي

فرازي از بيانات حجت الاسلام والمسلمين دكتر سيد حسين اسحاقي

آگاهي كامل از جزئيات و دستاوردهاي عصر ظهور براي كسي كه پيش از ظهور زندگي مي كند بسيار دشوار مي نمايد. تنها در پرتو روايات معصومين عليهم السلام و بر اساس استنباط علماي سلف و خلف از احاديث مي توان تا حدودي از اين شاخصه ها و واقعيت ها پرده برداشت. و نيز خرد و باور انسان سرانجام به نقطه اي مي رسد كه پذيراي حكومت سياسي، اجتماعي و عدالت گستر مهدوي خواهد بود و به مديريت كلان او رضا خواهد بود. البته هدف كلي آفرينش نيز اجراي اوامر و نواهي الهي در سراسر هستي است و اين با حكومت واحد جهاني همساز است.

در عصر ظهور، آساني ها و خرسندي ها رخ مي نمايد، زمين و طبيعت از هيچ نعمتي دريغ نمي ورزد و آسمان پياپي آهنگ رحمت دارد و فرشتگان نيز بارش مدام خير و بركت و سلام را با خود مي آورند. در آن روزگار خرم بنياد، نيل به رستگاري، دادگري، مساوات، راستي، عزت و افتخار، عمراني و آبادني، كمال و معرفت، قضاوت توام با عدالت، وصول به فن آوري نوين و رفاه و آسايش دست يافتني خواهد بود.

در حكومت واحد جهاني موانع كمالي برداشته شده، شياطين و رهروانشان بساط خويش را بر مي چينند و راه روشن كمال و سعادت آشكار مي شود و آموزه هاي ناب شريعت رسول ختمي مرتبت به وسيله ي بقيه بي مثالش، جهانگير مي گردد.

بانگ توحيد و اقرار به نبوت و ولايت از هر كوي و برزني طنين انداز خواهد شد. نظامي بنا نهاده مي شود كه از حيث اعتقادي، منطقي و عقلاني، خدامحور و معادباور، همراه با اعتدال اخلاقي و توازن اقتصادي ، داراي ساستي صائب و روابطي مترقي، برخوردار از نظام جامع تربيتي و آموزشي و بهره مند از نظام مستحكم قضايي است.

در آن روزگار كمتر كسي در ناداني ، عمر خود را ري مي كند چرا كه سياست خيرگرايانه حضرت مهدي عج الله تعالي فرجه الشريف فضاي مستعد و مناسب علمي را براي همگان به خصوص زنان پديد آورده تا بتوانند به گنجينه ي علوم و دانش دست يابند. به طوري كه امام باقر عليه السلام دربازه ي توسعه و جمال معرفتي بانوان در عصر ظهور مي فرمايد:« و توتون الحكه في زمانه، حتي أن المراه لتقضي في بيتها بكتاب الله تعالي و سنه رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم؛( كمال الدين، ج 2، ص372 )در زمان مهدي عج الله تعالي فرجه الشريف حكمت و حقيقت خواهند آموخت تا آنجا كه زنان مسلمان در خانه ها با آگاهي از كتاب خدا و سنت پيامبر صلي الله عليه و آله وسلم داوري خواهند كرد.

البته بازگشت زنان به دامان حكمت و دريافت عقلاني از جايگاه معرفتي اسلام، در حقيقت بازگشت نسل ها و فرزندان يك جامعه در سبك زندگي به مدار حق طلبي است. چرا كه چه در سيماي يك همسر و چه در مقام يك مادر سبب معراج انسان ها مي گردد.

عصاره كلام اين است كه در نظام معنايي مهدوي، آنچه كه در سبك زندگي اسلامي مورد توجه است رشد يافتگي اعتقادي، اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي بر مدار اسلام ناب محمدي صلي الله عليه و آله و سلم به ثبوت و اثبات مي رسد. و برنامه ها نيز بر محور خدابيني ، معادباوري و عدالت گستري انجام مي گيرد و نظام بي طبقه توحيدي شكل مي گيرد. و آن روز موعود، چندان دور نيست و صبح ظفر نزديك است.

ان شاءالله و تا آن روز فرخنده به انتظار مي مانيم اي يگانه سبز.

——-

گردآورنده: الهه رضايي طلبه سطح 2 مدرسه علميه قدسيه بهشهر، چاپ شده در نشريه قدسيه شماره 4، ص40