مدرسه علمیه قدسیه بهشهر

فلاني فسقش را ظاهر كرده است
به حضرت آية الله العظمي آخوند ملا علي همداني رحمة الله عليه گفتند، فلاني كه از شاگردان شما بود، به عنوان كارمند در دستگاه طاغوت استخدام شده به نحوي كه عمامه را برداشته و ريش خود را تراشيده و در تهران نوكر دولت طاغوت است، مدتي از اين جريان گذشت و آن شخص به همدان آمد و خدمت آية الله آخوند همداني رسيد و عرض كرد: شنيده ام كه حضرتعالي فرموده ايد: فلاني با اين عملش فاسق شده است.
مرحوم آية الله آخوند فرمودند: من نگفتم كه شما فاسق شده ايد، بلكه گفته ام فلاني فسقش را ظاهر كرده است.
حضرت آية الله مجتهدي مي فرمايند: منظور آية الله آخوند همداني اين است كه اين شخص از اول فاسق بوده و حالا فسقش را ظاهر كرده است و ما به خداوند و اهل بيت پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلم پناه مي بريم كه مبادا ماهم عاقبت به شر شويم و بعد از سال ها درس و بحث نتوانيم نفس امّاره را كنترل كنيم و او عاقبت ما را بدبخت و شرمنده امام زمان عج الله تعالي فرجه الشريف كند.( آداب الطلاب، ص 498)

پیام به چهل و هشتمین نشست سالیانه اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان در اروپا در وین (1392/10/28)

حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در پیام به چهل و هشتمین نشست سالیانه اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان در اروپا تاکید کردند: فرزندان ملّت ایران که در دانشگاههای مختلف جهان به کسب دانش مشغولند، همچون نهال ارزشمند ریشه در خاک کشور سرافراز خود دارند و ثمرات ارزشمندی را تقدیم میهن و ملّت خود خواهند کرد.
متن این پیام که در مرکز اسلامی امام علی(ع) وین پایتخت اتریش، از سوی حجت الاسلام و المسلمین جواد اژه ای نماینده مقام معظم رهبری در امور دانشجویان در اروپا قرائت شد، به شرح زیر است:
بسم الله الرّحم ن الرّحیم
جوانان و فرزندان ملّت ایران که در دانشگاههای گوناگون جهان به کسب دانش مشغولند، نهال هایی ارزشمندند که ریشه در خاک حاصلخیز کشور سرافراز خود دارند و همچون برادران

و خواهرانشان در دانشگاههای زنده و پر تحرک کشور، ثمرات ارزشمندی را تقدیم میهن و ملّت خود خواهند کرد، انشاءالله.
این است آن اندیشه ئی که ذهن دانشجوی ایرانی را در هر نقطه از جهان باید همواره مشغول دارد. کیفیت فراگیری و انتخاب دانشی که فرا می گیرید و روحیه و رفتاری که در این دوران تحصیلی، شخصیت شما را نمایان می سازد، یکسره باید از این اندیشه تابناک، سرچشمه بگیرد و راه شما را مشخص سازد.
در فرایند پرهیجانِ تبدیل دانشجوی امروز به مدیر و انسان برجسته ی فردا، بیش از همه چیز، توکل به خدا و استمداد از لطف و رحمت او به کار شما خواهد آمد. این است آنچه استعدادهای شما را شکوفائی و گام شما را استواری و دل شما را آرامش می بخشد.
به امید آینده ی درخشان شما و کشور، همه تان را به خدای بزرگ می سپارم و برای شما دعا می کنم.
سید علی خامنه ای

سعي كنيد از رياست فرار كنيد
حضرت اميرمؤمنان عليه عليه السلام فرمودند:« آفةٌٌ العُلَماءِ حُبُّ الرِّياسةٍ1؛ آفت علماءدوست داشتن رياست است، قديم، علما از رياست فرار مي كردند. وقتي مرجعيت مطلق شيعه به شيخ انصاري رحمه الله رسيد و مردم براي درخواست رساله و قبول مرجعيت نزد شيخ رفتند ايشان فرمودند: من هم مباحثي داشتم، به نام سعيد العلماء مازندراني كه در بحث از من قوي تر بودن الان در مازندران زندگي مي كند، سراغ او برويد. وقتي عده اي نزد سعيد العلماء رفتند ايشان فرمودند: من مدتي است كه به اينجا آمده ام و از بحث و درس دور بوده ام. ولي شيخ در اين مدت مشغول به درس و بحث بوده، لذا سراغ شيخ برويد. اينها اين طور از رياست فرار مي كردند.2
آيت الله العظمي بروجردي رحمه الله يك بار كه از مرجعيت خودشان ناراحت بودند در محضر مراجع و علماء و رؤساي حوزه مي فرمودند: ما آخر عمري، صراف شده ايم ديگر به خودمان نمي رسيم اگر دست خودمان بود نمي گذاشتيم كار به اينجا برسد.
آيه الله العظمي حاج آقا حسين قمي رحمه الله بعد از قبول مرجعيت به حرم حضرت اميرالمؤمنين علي عليه السلام رفتند و شخصي كه با ايشان بود نقل كرد، آقا به من فرمودند: من دعا مي كنم شما آمين بگوييد سپس آقا دعا كردند، كه خدايا اگر اين مرجعيت براي من ضرر دارد مرگ مرا برسان، بعد از سه ماه كه از مرجعيت ايشان گذشت و رساله ايشان، آماده پخش شد از دار دنيا رحلت كردند.
علما و فقهاي قديم از رياست متنفر بودند. ولي الان چرا اين طور نيست؟ الان 100 رساله ي توضيح المسائل نوشته شده و چاپ هم شده است. چگونه اين آقايان جواب امام زمان عليه السلام را مي دهند كه سهم امام را براي چاپ توضيح المسائل به مصرف مي رسانند و كسي هم از اين رساله ها استفاده نمي كند ، مگر عده اي كم.
شما طلاب گرامي، خوب درس بخوانيد و فقط به فكر تعليم و تعلم باشيد و سعي كنيد از خودتان آثار باقيات الصالحات به جاي بگذاريد، مثل علماء قديم، و به فكر رياست طلبي نباشيد 3 در آينده ان شاءالله اگر مجتهد شديد سعي كنيد مثل علماء قديم از زير بار مرجعيت شانه خالي كنيد و اگر نشد، تا مرجع نشديد، و مقلد زيادي پيدا نكرديد رساله ندهيد. همان طور كه آفت، درخت و ميوه را از بين مي برد، دوستي رياست هم، عالم و علم را از بين مي برد، چه برسد به خود رياست، مخصوصاً اگر انسان لائق آن نباشد.4 روزي مورچه به حضرت سلميان عليه السلام عرض كرد مي داني چرا باد تحت فرمان تو است. حضرت فرمود خير، مورچه گفت براي اينكه بداني رياست و حكومت تو ثباتش بر پايه ي باد است( و رياست مثل باد مي گذرد و به ديگري منتقل مي شود)
—————————
1. غررالحكم، ص305.
2. امام صادق عليه السلام فرمودند: من طلب الرئاسه هلك؛ هر كس در طلب رياست باشد نابود مي گردد. اصول كافي ج2، ص297.
3. معمر بن خلاد نزد امام رضا عليه السلام نام مردي را برد و گفت: او رياست را دوست دارد حضرت فرمودند: اگر دو گرگ درنده به يك گله گوسفندي كه چوپان حاضر نباشد حمله كنند، خسارتي كه مي زنند كمتر است از خسارتي كه يك انسان رياست طلب به دين مسلمانان وارد مي كند. اصول كافي، ج3، ص405.
4. امام صادق عليه السلام درباره رياست فرمودند: آيا گمان مي كني كه من خوبان و بدان شما را نمي شناسم؟ چرا به خدا كه مي شناسم بدان شما كسي است كه رياست را دوست دارد دوس دارم كه مردم پشت سرش راه بروند و به ناچار بايد دروغ بگويد و يا ناتوان در رأي و پاسخ به مردم باشد. اصول كافي ، ج3، ص 405.

ولادت حضرت محمد صلي الله عليه و آله و سلم
تمامي علمامي اماميه بر اين باورند كه ولادت نبي صلي الله عليه و آله وسلم در هفدهم ماه ربيع الاول، روز جمعه، وقت طلوع فجر، در سال عام الفيل، در مكه معظمه و در خانه اي معروف به خانه ي محمد بن يوسف اتفاق افتاد . اين خانه از آن پيامبر بود و پيامبر آن را به عقيل ابن ابي طالب هديه نمود. اولاد عقيل آن را به محمد بن يوسف، برادر حجاج، فروختند و او آن را خانه خود قرار داد تا اين كه در زمان هارون، مادر هارون، خيزران ، آن را گرفت و در آن مسجدي بنا كرد تا اين كه آنجا به مكاني معروف بدل گشت. مردم دسته دسته به زيارت مي رفتند و در آنجا نماز مي خواندند و از آنجا بركت كسب مي نمودند.(الكافي، ج1، ص439).
از شيخ صدوق به سندش از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه امام عليه السلام فرمود: ابليس كه لعنت خدا بر او باد، آسمان هاي هفتگانه را مي شكافت و مي پيمود، اما زماني كه حضرت عيسي عليه السلام متولد شد، شيطان از حركت در سه آسمان منع شد و او در چهار آسمان بود تا اينكه رسول الله صلي الله عليه و‌آله وسلم متولد شدند و شيطان از تمامي هفت آسمان دور شد؛ توسط ستارگان هدف قرار گرفته مي شد و قريش گفتند: اين لحظه همان لحظه اي است كه از اهل كتاب شنيده بوديم.
صبح روز ولادت نبي مكرم اسلام، بتي وجود نداشت مگر اين كه روي صورت به زمين افتاده بود. در آن شب، صداي مهيبي از ايوان كسري برخاست و ايوان به شدت لرزيد و چهارده سنگ كه بر بلندي ايوان بودند، افتادند . آب درياي سياه كم شد، آب ساوه لبالب گرديد و آتشكده فارس خاموش شد. اين آتش هزار سال بود كه خاموش نشده بود و موبدان در آن شب، در خواب، شتر سركشي را ديدند كه شتران زيادي به دنبال او بودند، از دجله گذشتند و وارد سرزمين آنها شدند.
ابن شهر آشوب از علي عليه السلام نقل مي كند: چون كه رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم ولادت يافت، همگي بت ها در كعبه روي صورت به زمين افتادند چون كه غروب شد صدايي از آسمان شنيده شد كه مي گفت: جاءَ الحق و زَهَقَ الباطل انّ الباطلَ كان زَهوقاً؛ حق آمد و باطل رفت، همانا باطل نابود شدني است.( مناقب آل ابي طالب، ج 1، ص31)
در روايتي ديگر آمده است كه آمنه مي فرمايد: وقتي كه پيامبر را به دنيا آوردم، به همراه او نوري خارج شد كه مابين مشرق و مغرب عالم را روشن كرد. سپس طفل با دستش به زمين تكيه زد و مشتي خاك برداشت و به آسمان پرتاب كرد و سر به آسمان بلند كرد.( علم اليقين، ج1، ص582).

با تولد اين مولود سعادتمند، طالع او، بدر هدي- آشكار گشت و با آمدن او گمراهي نابود و مخفي شد.
هنگامي كه كسري به سوي بهرام براي سوگند رفته بود، تاج پادشاهي اش سقوط كرد.
با آمدن خاتم رسل، بندها از دست و پاي بشر آزاد شد و تمامي تخت پادشاهان زمين گير شد.
خداي سبحان او را در شب معراج آن قدر به خودش نزديك كرد كه مثالي براي آن نيست.
با جسمش به معراج رفت در حالي كه روح( جبرئيل) خادمش بود و خداوند او را بزرگ داشت.
او صاحب براق(مركب پيامبر) است و در آسمان ها سير مي كند و راه اوست و راهنماي راه او جبرئيل مي باشد.
شريعت حق و هدايت از براي اوست. شريعت او شريعت جبرئيل است و انجيل از آمدن او خبر داد.
تمامي اسفار تورات موسي عليه السلام پس از تابش روشنايي دهنده ي صبح قرآن ، تعطيل شد.
اگر او نبود علم و عمل، كتاب و نص و تأويلي هم نبود.
موجودات از انس و فرشته نبودند، حديث و وحي اي هم نبود.
معجزات و خرق عادت ها مانند شاخه ي خرما به راحتي در دست او بود، خودش شمشير از غلاف كشيده خداوند است.
درباره ي جنگ ها و غزوه هاي او داستان هايي است كه نسل بعد از نسل از آنها سخن خواهند گفت.

رحم بر ابليس
يحيي بن ذكريا عليه السلام ابليس را روزي گريان ديد. شفقتش بجنبيد(دلش سوخت) گفت:
اي بيگانه ! چرا مي گريي و با اين زاري، چرا مي نالي؟
گفت: چندين هزار سال، حلقه بدين در زدم به اميد آن كه باز كنند، آخرُالاَمر ندا آمد كه بار(اجازه) نيست. گفتم: تا كي؟ گفت: هرگز.
يحيي را دل بر وي بسوخته، دعا كرد كه : الهي! اين بيگانه بدين زاري مي گريد، چه بُود اگر در آشتي بگشايي و توبه ي او قبول فرمايي.
خطاب آمد كه : اي يحيي! وي دروغ مي گويد. مي خواهد كه بندگان مرا بفريبد. اگر خواهي آن را بداني، بگوي تا بر سر قبر آدم رود و خاك او را سجده كند، توبه اش قبول كنم و ابواب صلح بر روي او بگشايم.
يحيي به جانب وي آمده، بشارت آورد و گفت: مژدگاني بر تو كه كارت رو به صلاح دارد. گفت: چه بايد كردن؟ گفت: حق تعالي مي فرمايد كه: وي را اين انقلاب به واسطه ي آدم افتاد، گفتم سجده كن نكرد، اكنون تدارك، آن است كه قبر او را سجده كند تا باز به مقام خود باز آيد.
گفت: اي يحيي! آن دم كه آدم زنده بود و بر مسند اعزاز و اكرام تكيه زده بود، او را سجده نكردم. اكنون كه مرده و زير خاك پوسيده، كِي سجده كنم.
ندا آمد كه : يا يحيي! دانستي كه گريه ي وي دروغ بوده است؟1
—————————-
1. حدايق الحقايق، ص231.