احترام و تكريم فرزند
atentStyles DefLockedState="false” LatentStyleCount="156″>
احترام و تكريم فرزند
فرزندان در هر سني كه باشند براي خود شخصيت و احترام قائلند، دوست دارند به شخصيت آنان توجه شود و مورد احترام و تكريم قرار گيرند؛ ازاين رو، سزاوار است كه پدر و مادر به اين گرايش فطري توجه كنند و روحيه ي كودكان را با عزت نفس و اعتماد به نفس ، تربيت و تحكيم كنند: در مهماني ها و ديدارهاي خانوادگي و عمومي، آنان را همانند ديگران گرامي بدارند و به شيوه اي خردمندانه تحسين كنند و از هرگونه تحقير و تمسخر و به رخ كشيدن عيب ها و لغزش هاي فرزندان خويش بپرهيزند و حتي در محيط درون خانه نيز اين نكته را از ياد مبرند.
روح كودك چون گل، بسيار ظريف و حساس است و ممكن است با كوچك ترين حركت ناهنجار پژمرده شود. برخي از پدران و مادران به غلط تصور مي كنند كه چون پدر و مادر شده اند پس حق هر گونه اعمال نظر جابرانه و سلطه جويانه را بر فرزندان خود دارند و مي توانند با آنان به هر گونه كه بخواهند رفتار كنند، در صورتي كه در اين ميان حد و مرزهاي باريكي است و موازين شرعي و تربيتي و اخلاقي دقيقي وجود دارد كه نشان ميد هد اگر پدر و مادر حكومتي بر فرزندان خود دارند، حكومتي است كه خير و صلاح همه اعضاي تحت پوشش آن را در بر مي گيرد و چيزي جز حاكميت عشق و محبت و معرفت و تربيت والاي انساني نيست.
گفتار و كردار معصومين عليهم السلام درباره فرزندان خود، بزرگترين و ظريف ترين درس هاي تربيتي را به ما تعليم مي دهد: اين كه چگونه به شخصيت فرزندان خويش عظمت ببخشيم و با دميدن حس خوديابي و خودباوري در وجود آنها، خط سير تكاملي آنها و خودباوري ميان جامعه و پيوندهاي اجتماعي، روشن و استوار گردانيم.
پيامبر بزرگوار اسلام مي فرمايد:« أكرموا أولادكم، و أحسنوا آدابهم يغفر لكم؛ فرزندان خود را احترام كنيد، و آدبشان را نيكو گردانيد كه مورد رحمت و بخشش قرار خواهيد گرفت».1
———–
1. وسائل الشيعه، ج15، ص195- مكارم الاخلاق، ص222