مدرسه علمیه قدسیه بهشهر

جاذبه ي حسيني
ما در شادي ها و اندوه ها، خنده ها و گريه ها، با رشد فكري مي توانيم يك مقدار خودمان را بالا بكشيم. يكي از شعراي بسيار خوش ذوق و با فضل عرب به نام اعثم كوفي، چند بيت درباره امام حسين- عليه السلام- دارد كه فقط يك بيت آن مورد بحث ماست. خطابش به امام حسين عليه السلام- است كه:
يابنَ النَّبي المُصطفي يَابنَ الوَليِّ المرتضي يابن البَتول الزّاكيه تبكيك عَيني لا
لأجلِ مَثوبَهٍ لِكنَّما عيني لأجلِكَ باكيه
اي پسر پيامبر، اي پسر علي مرتضي، چشمم گريه مي كند( براي تو ناله مي كنم، براي تو مي گريم) اما نه براي پاداش و نه براي اين كه ثوابي به دست آورم. ( با خودت كار دارم. روحم متوجه خود توست) گريه فقط براي خود توست.
اين رشد روحي يك انسان را نشان مي دهد كه حقيقت، او را در جاذبيت خود قرار بدهد، نه لذت و آلم، نه پاداش، نه ترس از مجازات. اين همه قله اعلي يا از قله هاي بسيار با عظمت رشد انساني است كه اگر كمي بالا برويم، مي فهميم كه معناي خداشناسي يعني چه؟ الله اكبر مي گويم فقط براي خودت. همان طور كه علي بن ابي طالب مي گفت: من تو را عبادت مي كنم، نه به طمع بهشت، نه براي ترس از جهنم، بلكه تو را شايسته عبادت مي بينم و مي پرستم. آيا حسين نمي تواند انسان ها را به جاذبه ربوبي بكشد؟
ما در ساليان عمرمان، عاشوراها ديده ايم. در اين ساليان عمر، در ايام عاشورا وقتي كه منقلب و متوجه شده بوديم، به كجا متوجه شده بوديم؟ به بهشت يا به خود حسين - عليه السلام اگر گفتيم به خود حسين عليه السلام - روح ما واقعاً در حال ارتباط با حسين به درجه اعلاي اوج خودش رسيده است. به جهت اين كه ارتباط ما با يك انسان تكامل يافته بوده است.
گريه، آن هم از اعماق روح، مستند به عميق ترين احساس است، چنين گريه اي براي داشتن پاداش مادي بر نمي آيد. اين نمي شود كه كسي بگويد: من گريه كردم براي حسين عليه السلام خدايا پاداش آن را به فلان بهره ي مادي قرار بده! گريه هاي سوزاني كه از اعماق دل آدميان براي حسين برآمده است، مقدس تر از همه اينها بوده است.
حسين! فقط براي تو گريه مي كنم،« تبكيك عيني لا لاجل مثوبه». اي پسر فاطمه، اي پسر علي ، چشمم براي تو گريه مي كند. اشك مي ريزم، اما فقط براي خودت. من تو را اين طور مي بينم. من شايسته مي بينم كه فقط با دريافت جمال و عظمت تو، مقدس ترين اشك ها را به رخسارم جاري كنم.
حال اگر انسان اين را بگيرد و بالا برود، به اين جا مي رسد كه مي گويد: اياك نعبد: فقط تو را دارم و فقط تو را مي پرستم. چون در مرحله پايين تر از خدا، حسين عليه السلام و روح خداپرست حسين عليه السلام را ملاحظه كرده است و گفته است: من براي تو گريه مي كنم. در مرحله بالاتر مي گويد: خدايا فقط تو را مي پرستم.
اين درس حسين عليه السلام است. حسين عليه السلام اين را به ما تعليم داد. بلي، مي توان گفت: اياك نعبد. مثل ايم كه مي گوييم: اياك ابكي. اي حسين، فقط براي خود تو گريه مي كنم.*
——-
* برگرفته از امام حسين عليه السلام، محمد تقي جعفري باتلخيص.