مدرسه علمیه قدسیه بهشهر

دوستي ، با تمام ويژگي هاي رفاقت

« الحمدلله لذي هدانا لهذا و ما كنّا لِنهتدي لولا ان هدانا الله»

اگرتمام عالم را جست و جو كني، دوستي همچون امام عصر عليه السلام نمي يابي كه :

هر چند به يادش نباشي، تو را از ياد نبرد؛

هر چند او را رها كني، تو را رها نكند؛

هر چند در حقش دعا نكني، به درگاه خداوند برايت دعا كند؛

هر چند از او گريزان باشي؛ از تو روي بر نگرداند؛

هر چند موجبات رنجش او را فراهم كني، رنجوري تو را برنتابد؛

هر چند به او سربلندي نيفزايي، او سبب افتخار و بزرگي تو باشد؛

اگر از حال او بي خبر باشي، از احوال تو بي خبر نماند؛

اگر تو حضور او را درك نكني، هميشه و هر جا همراه تو باشد؛

اگر از ارتباط با وي خودداري كني، خود به تو پيغام دهد؛

اگر از او دفاع نكني، تو را بي پناه مگذارد؛

اگر هزاران مرتبه قلبش را شكسته باشي، باز عذرت را بپذيرد؛

اگر بارها نقض ميثاق كرده باشي، راه بازگشت به سوي تو نبندد؛

اگر تو او را دوست نداري، او تو را دوست داشته باشد؛

اگر تو امانت داري شايسته برايش نباشي، او امين و راز نگهدار تو باشد؛

اگر تو او را ياري نرساني، او پشتيبان و ياور تو باشد؛

اگر كوچگ ترين خدمتت را به رخش كشي، بزرگترين لطفش را به رويت نياورد؛

اگر تو حريمش را پاس نداشتي ، او تو را حمايت و محافظت كند؛

اگر تو او را طرد كني، او كهف حصين و پناهگاه امن تو باشد،

اگر سهم او را از مالت نپردازي، باز هم روزي خويش را مديون او باشي؛

اگر تو فرزندي خطاكار و سربه هوا گشتي، او پدري بزرگوار و شفيق باقي بماند؛

اگر تو حق برادري اش را ادا نكردي، او همچنان برادري مهربان براي تو باشد،

اگر تو او را در سختي ها تنها گذاشتي، او در تنگناها تو را تنها نمي گذارد و شايد رهايي بخش تو باشد؛

… و اين ها همه در حالي است كه هيچ نيازي به تو ندارد و به عكس ، تو سراپا نياز و احتياج به اويي!