مدرسه علمیه قدسیه بهشهر

رفتار كريمانه با تهي دستان
در دين مقدس اسلام، ملاك برتري بندگان خدا، تنها به تقواي آنهاست1 و از اين رهگذر، هيچ فرقي ميان سياه و سفيد و عرب و عجم نخواهد بود . اما افراد سطحي نگر، ثروت را ملاك و معيار برتري مي دانند و بر اين اساس، به تهي دستان با نگاه و نگرشي تحقيرآميز مي نگرند و به انها بي توجه مي شوند.
امام رضا عليه السلام، با سرزنش چنين رفتار ناپسندي مي فرمايند:« كسي كه فقيري مسلمان را ببيند و به او همان گونه كه به ثروتمندان سلام مي كند، سلام نكند، در روز قيامت، در حالي خداوند را ملاقات مي كند كه بر او غضبناك است».2
همچنين از امام صادق عليه السلام نقل است كه فرمودند:
« آيا گمان مي كنيد كسي كه به او مال داده شده ، كرامتي است از جانب خداوند به او و آن كه از مال محروم است، به اين وسيله مورد اهانت قرار گرفته؟ نه، هرگز چنين نيست، بلكه مال، مال خداست و آن را نزد انسان به امانت گذاشته و به او اجازه داده شده است كه بخورد و بياشامد و بپوشد و وسيله سواري داشته باشد و ازدواج كند، ولي با ميانه روي و اقتصاد، مازاد آن را به مؤمنان فقير برگرداند و وضع پريشان مؤمنان را با اين مال بهبود بخشد. كسي كه بدين گونه عمل كند، آنچه را بخورد و بياشامد و به مصارف ديگر برساند، حلال است و در غير اين صورت ، حرام.3
———————————
1.نك. حجرات، 13.
2. اقتصادنا، محمدباقر صدر، ص567.
3. البرهان في تفسير القرآن، ذيل آيه 31 سوره « اعراف».