مدرسه علمیه قدسیه بهشهر

محقق اردبيلي

محقق اردبيلي(ره) در گران سالي، همه طعام خود را با فقرا تقسيم مي كرد و براي خودش نيز مثل سهم يك فقير برمي داشت، به طوري كه روزي زوجه اش برآشفت و با پرخاش گفت:« در مثل چنين سال فرزندان خود را بي آذوقه مي گذاري كه محتاج به سوال مردم باشند؟!»
محقق چيزي نگفت و طبق معمول براي اعتكاف به مسجد كوفه رفت. در دومين روز اعتكاف، مردي آرد و گندم خوبي به خانه اش آورد و گفت: صاحب خانه اين را فرستاده است و خودش هم در مسجد كوفه در حال اعتكاف به سر مي برد. وقتي محقق - كه اصلاً از قضيّه بي اطلاع بود- به خانه آمد و از ماجرا آگاه شد، دانست كه از جانب خداست و به حمد و شكر الهي پرداخت.1
—————–
1. گزيده سيماي فرزانگان، ص 258