مدرسه علمیه قدسیه بهشهر

اعتکاف
یکی از کارهای مستحب “اعتکاف” است و اعتکاف عبارت است از ماندن در مسجد برای عبادت خداوند با شرایطی که خواهد آمد…
شرایط اعتکاف
اعتکاف با شرایط زیر صحیح است و با نبود یکی از آنها اعتکاف باطل است :
1.معتکف بالغ و عاقل باشد.
2.به قصد قربت و اخلاص معتکف شود.
3. مدت اعتکاف از سه روز کمتر نباشد.
4.در مسجد معتکف شود.
5.معتکف از مسجد خارج نشود.
6.در مدت اعتکاف روزها را روزه بگیرد.
7. برای اعتکاف اجازه بگیرد.
نیت اعتکاف
1.اعتکاف همانند سایر عبادت ها باید با نیت و قصد قربت باشد و هرگونه ریا و خودنمایی آن را باطل می کند.
2.اعتکاف ب نیابت از دو یا چند نفر صحیح نیست ولی میتواند اعتکاف را به نیت خود به جا آورد و ثواب آن را به دیگران اهدا کند.
زمان اعتکاف
در طول سال هر زمانی که انسان بتواند حداقل سه روز در مسجد بماند و روزه بگیرد اعتکاف صحیح است اما بهترین زمان برای اعتکاف ماه مبارک رمضان به ویژه دهه آخر آن است.
مکان اعتکاف
1.اعتکاف در یکی از این مساجد صحیح است :
مسجد الحرام ، مسجد النبی(ص) ، مسجد کوفه ، مسجد بصره
و در غیر این چهار مسجد تنها در مسجد جامع هر شهر به قصد رجا مانع ندارد؛ و در سایر مساجد جایز نیست.
2.مسجد جامع مسجدی است که برای اجتماع همه اهل شهر ساخته شده است بدون اینکه اختصاص به گروه و قشر خاصّی داشته باشد.
اجازه اعتکاف
افراد زیر بدون اجازه ، نمیتوانند معتکف شوند :
ـ زن بدون اجازه شوهرش.
ـ فرزند بدون اجازه والدین (اگر موجب آزار آنان باشد.)
ـ کسی که در استخدام دیگری است.
محرمات اعتکاف
انسان در حال اعتکاف باید از این کارها پرهیز کند :
• بوییدن چیزهای خوشبو و عطریّات حتی گیاهان خوشبو ، همراه با لذت.
• خرید و فروش.
• سایر انواع تجارت ؛ مثل صلح و اجاره و غیر این ها.
• جدال در امور دینی و دنیوی برای غلبه بر دیگری و اظهار فضل و برتری بر او.
• امور جنسی.
مدّت اعتکاف
1. مدت اعتکاف حداقل سه روز است و کمتر از آن صحیح نیست.
2. این سه روز از طلوع فجر روز اول تا مغرب روز سوم است ؛ بنابراین اگر بعد از طلوع فجر هر چند، دقیقه ای با تاخیر به مسجد برسد، آن روز جزو اعتکاف به حساب نمی آید.
3. سه روز اعتکاف با شب های آن است که حداقل سه روز و دو شب در وسط است؛ بنابراین نمیتواند شب ها را از مسجد خارج شود.
4. رها کردن اعتکاف مستحب و اعتکافی که با نذر غیر معین واجب شده در روز های اوّل و دوّم اشکال ندارد؛ ولی اگر تا مغرب روز دوّم ماند واجب است روز سوم را نیز بماند.

گردآورنده : زهرا رضایی رستمکلایی
مدرسه قدسیه بهشهر (پایه اوّل)

شام ميلاد

شب ميلاد دختر زهراست   هر كجا بنگري شعف برپاست

خانه ي مصطفي شده روشن    ديده ي مرتضي شده روشن

مونس و يار مجتبي آمد

حامي شاه كربلا آمد

« عمه سادات! سلام عليك»

به حريم حرمت مي آيم. آشفته و شوريده سر، خسته و تنها، غرق در غربتي ديرينه كه هر غروب، باياد تو در سينه ام رخنه مي كند و تنها ضريح مقدس توست كه نگاه مضطرب و نابسامان مرا آرام مي كند.

به حريم حرمت مي آيم تا بغض مانده در گلو را مجال شكستن دهم و اشك را فرصتي ، تا وجودم را صاف و زلال سازد.

به سوي حريم مقدس حرمت مي آيم، خسته از تمام نامردي ها و نامردمي ها، از تمام روزمرگي هاي خود، غرق در گناه.

خسته مي آيم و محتاج تا با تمام تشنگي و نياز، مانند كبوتران حرمت، مسافراني كه از دوردست ها به اميدت مي آيند و پيشاني بر ضريح مقدست مي سايند تا هم نغمه با فرشتگان، زمزمه كنم:« عمه سادات سلام عليك»چه قدر ستودني است قم، آن زمان كه نگاه تو بر سرش سايه افكنده و چه قدر آبي است آسمانش، آن زمان كه مناره هاي بارگاهت چون دستان سبز دعا نوازشش مي دهند.

چه منتي است كه تو به سوي شهر ما بيايي و چه سعادتي كه ساكن ديار ما گردي!

اگر نبود آمدنت و اقامت سبزت ، شهري نبود كه از آن ما باشد.

به سويت مي آيم تا در درياي عشق غوطه ور شوم و دلم را به اميد نگاه بلند و آسماني ات، هم رنگ دريا سازم.

* اكرم السادات هاشمي پور

ولادت حضرت محمد صلي الله عليه و آله و سلم
تمامي علمامي اماميه بر اين باورند كه ولادت نبي صلي الله عليه و آله وسلم در هفدهم ماه ربيع الاول، روز جمعه، وقت طلوع فجر، در سال عام الفيل، در مكه معظمه و در خانه اي معروف به خانه ي محمد بن يوسف اتفاق افتاد . اين خانه از آن پيامبر بود و پيامبر آن را به عقيل ابن ابي طالب هديه نمود. اولاد عقيل آن را به محمد بن يوسف، برادر حجاج، فروختند و او آن را خانه خود قرار داد تا اين كه در زمان هارون، مادر هارون، خيزران ، آن را گرفت و در آن مسجدي بنا كرد تا اين كه آنجا به مكاني معروف بدل گشت. مردم دسته دسته به زيارت مي رفتند و در آنجا نماز مي خواندند و از آنجا بركت كسب مي نمودند.(الكافي، ج1، ص439).
از شيخ صدوق به سندش از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه امام عليه السلام فرمود: ابليس كه لعنت خدا بر او باد، آسمان هاي هفتگانه را مي شكافت و مي پيمود، اما زماني كه حضرت عيسي عليه السلام متولد شد، شيطان از حركت در سه آسمان منع شد و او در چهار آسمان بود تا اينكه رسول الله صلي الله عليه و‌آله وسلم متولد شدند و شيطان از تمامي هفت آسمان دور شد؛ توسط ستارگان هدف قرار گرفته مي شد و قريش گفتند: اين لحظه همان لحظه اي است كه از اهل كتاب شنيده بوديم.
صبح روز ولادت نبي مكرم اسلام، بتي وجود نداشت مگر اين كه روي صورت به زمين افتاده بود. در آن شب، صداي مهيبي از ايوان كسري برخاست و ايوان به شدت لرزيد و چهارده سنگ كه بر بلندي ايوان بودند، افتادند . آب درياي سياه كم شد، آب ساوه لبالب گرديد و آتشكده فارس خاموش شد. اين آتش هزار سال بود كه خاموش نشده بود و موبدان در آن شب، در خواب، شتر سركشي را ديدند كه شتران زيادي به دنبال او بودند، از دجله گذشتند و وارد سرزمين آنها شدند.
ابن شهر آشوب از علي عليه السلام نقل مي كند: چون كه رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم ولادت يافت، همگي بت ها در كعبه روي صورت به زمين افتادند چون كه غروب شد صدايي از آسمان شنيده شد كه مي گفت: جاءَ الحق و زَهَقَ الباطل انّ الباطلَ كان زَهوقاً؛ حق آمد و باطل رفت، همانا باطل نابود شدني است.( مناقب آل ابي طالب، ج 1، ص31)
در روايتي ديگر آمده است كه آمنه مي فرمايد: وقتي كه پيامبر را به دنيا آوردم، به همراه او نوري خارج شد كه مابين مشرق و مغرب عالم را روشن كرد. سپس طفل با دستش به زمين تكيه زد و مشتي خاك برداشت و به آسمان پرتاب كرد و سر به آسمان بلند كرد.( علم اليقين، ج1، ص582).

با تولد اين مولود سعادتمند، طالع او، بدر هدي- آشكار گشت و با آمدن او گمراهي نابود و مخفي شد.
هنگامي كه كسري به سوي بهرام براي سوگند رفته بود، تاج پادشاهي اش سقوط كرد.
با آمدن خاتم رسل، بندها از دست و پاي بشر آزاد شد و تمامي تخت پادشاهان زمين گير شد.
خداي سبحان او را در شب معراج آن قدر به خودش نزديك كرد كه مثالي براي آن نيست.
با جسمش به معراج رفت در حالي كه روح( جبرئيل) خادمش بود و خداوند او را بزرگ داشت.
او صاحب براق(مركب پيامبر) است و در آسمان ها سير مي كند و راه اوست و راهنماي راه او جبرئيل مي باشد.
شريعت حق و هدايت از براي اوست. شريعت او شريعت جبرئيل است و انجيل از آمدن او خبر داد.
تمامي اسفار تورات موسي عليه السلام پس از تابش روشنايي دهنده ي صبح قرآن ، تعطيل شد.
اگر او نبود علم و عمل، كتاب و نص و تأويلي هم نبود.
موجودات از انس و فرشته نبودند، حديث و وحي اي هم نبود.
معجزات و خرق عادت ها مانند شاخه ي خرما به راحتي در دست او بود، خودش شمشير از غلاف كشيده خداوند است.
درباره ي جنگ ها و غزوه هاي او داستان هايي است كه نسل بعد از نسل از آنها سخن خواهند گفت.

ولادت امام موسي كاظم عليه السلام مبارك

روز تولد: هفتم صفر، سال 83 هجري
هفتمين رهبر دين، حجت دادار تويي
موسي جعفر و قبله ي احرار تويي
نوح آل اللهي و مظهر آيات خداي
ملتزم بحرولا، مخزن اسرار تويي
آن روز كه شادمان دل فاطمه بود
از شادي او در همه جا زمزمه بود
با آمدن امام كاظم، در عرش
گلبانگ محمدي سرور همه بود( سيد هاشم وفائي)