مدرسه علمیه قدسیه بهشهر

استقلال، دستاورد بزرگ انقلاب اسلامی

وابستگی در تصمیم گیری ها و دستاوردها، در اثر بیگانه گرایی و بیگانه پرستی، افزون بر آنکه به کرامت و اقتدار جامعه، آسیب جدی وارد می کند، جامعه را از توجه و اتکا به جان مایه های علمی و معنوی و میراث فرهنگی خویش باز می دارد. از این رهگذر، یکی از اهداف بلند امام خمینی (ره) در شکل دهی انقلاب اسلامی، دمیدن روح استقلال در جامعه ایران و رهانیدن میهن از غرب زندگی و بیگانه پرستی بود. در اصل یکصد و پنجاه و دوم قانون اساسی می خوانیم:« سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بر اساس نفی هر گونه سلطه جویی و سلطه پذیری و حفظ استقلال همه جانبه و تمامیت ارضی کشور… استوار است». امام خمینی (ره) بارها نسبت به غرب زدگی هشدار داده آن را مانعی بزرگ بر سر راه کسب استقلال دانسته اند: « تا این ملت از این غرب زدگی بیرون نیاید، استقلال پیدا نمی کند، اگر بخواهید مستقل باشید، اگر بخواهید شما را به اینکه یک ملتی هستید بشناسند و بشوید یک ملت، از این تقلید غرب دست بردارید. تا در این تفلید هستید آرزوی استقلال را نکنید. اسلام وابستگی شما و ما را به دیگران قبول ندارد. نباید صنعت ما وابسته باشد. نباید اقتصاد و فرهنگ ما وابسته باشد. نباید مستشارها بیایند ما را اداره کنند. خودمان باید خودمان را اداره کنیم».1

——————————————

1. خودباختگی و خودباوری از دیدگاه امام خمینی، ص101.

ستایش خدا هنگام پوشیدن لباس نو

رسول اعظم صلی الله علیه و آله و سلم هر گاه لباس جدیدی می پوشید، بر می خاست و قبل از آن که از منزل خارج شود، می فرمود:« اللهم بک استَترتُ وَ إلیک تَوجهتُ وبک اعتصمتُ و علیکَ توَکلتُ، اللهمَّ أنتَ ثقتی و أنت رجایی؛ اللهم اکفنی ما أهمنی و مالا أهتم به و ما أنتَ أعلمُ به منیّ، عَزَّ جاروک وَجَلَّ ثناؤکَ ولا ألهَ غیرُکَ، اللهمَّ زَودنی التقوی واغفرلی ذنبی و وجهََّنی لِلخیر حیثُ مَا توَجَّتُ؛ خدایا! به واسطه تو خود را پوشاندم و به سوی تو، توجه می نمایم و به ریسمان تو چنگ می زنم و بر تو، توکل نمودم، با رخدایا! تو مورد اعتماد من و امید من هستی، خدایا! مهمات مرا کفایت فرما و به آنچه اهمیت نمی دهی و به آن چه که تو داناتر هستی، مرا حمایت فرما، هم جواری با تو عزیز و ثنای تو جلیل باد، جز تو خدایی نیست، بار خدایا! تقوا را توشه ی راه من قرار ده و گناهم را بیامرز و رو به هر سو می کنم، مراخیر و خوبی متوجه ساز».1

و نیز می فرمود:« الحمدلله الّذی کَسانی ما یُورای عَورتی و أتَجَمَّلُ به فی الناس؛ حمدو ستایش مخصوص خداوندی است که ما را با چیزی که خود را با آن بپوشانم، پوشانید، تا با آن در بین مردم آراسته گردم».2

——————————————

1. مکارم الاخلاق، ص36.

2. کشف الغمه، ج1، ص164.

بر مأخذنه نام تو

نامت خدای خاک قلمداد می شود

بی تو کیان هستی بر باد می شود

ما را طفیلیان تو آورد کردگار

بااین بهانه ظاهرمان شاد می شود

نامت قرین نام خدا، قرن های قرن

بر بام های مأذنه فریاد می شود

ای نور چشم های خداوند تا هنوز

هر جا حدیث عصمت تویاد می شود

از رهگذار خسته تاریخ سنگ سنگ

نفرین نصیب قامت الحاد می شود

دیری است آیه های تو ای وحی آفرین

ناگفته های عرصه بیداد می شود

تنها مگر به مقدم موعود نسل تو

پاییزمان بهار خدا داد می شود

آه ای رسول! غربت ما را شفیع باش

آیا زمین دو مرتبه آباد می شود؟

سودابه مهیجی

خورشید در راه است…

میلاد پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم

هنگامه ای برپا است …« مکه» سر بر بال های قاصدکان نور و رحمت، این کلام بیابان نشین عرب را که:« دیشب مکه در خواب بود و ندید که در آسمانس چه نور افشانی و چه ستاره بارانی شده بود!»1.

هجی می کند و هم زمان، حیرت از کنگره های چشمانش بر گونه های گل انداخته ی تاریخ می چکد و شطّی از شعف، به وسعت تمام هستی، در جلگه ی آفرینش جاری می شود. مگر نه اینکه زلالی بی ریای آسمان، برای چشمان یخ زده ای که عمری را در انتظار« تولد آفتاب» همنشین سایه سنگین ابرها بوده، خبر از « شکفتن خورشید» دارد!

… و این تنها «حرا» که آمدن خورشید، تابنده کرده است چهره ی نقره فامش را، که این ساکنان سفینه ی تار« تاریخ اند که از ژرفنای سینه، طلوع دوباره ی خورشید را به پای کوبی بنشسته اند؛ « محمد» صلی الله علیه و آله وسلم آمد، با رسالتی آسمانی.

صدای هلهله ی قدسیانی که پرچم « توحید» را پس از سالیان خاک خوردگی، بر « گنبد مینای فلک» علم می کنند و بر « مأدنه های مساجد قلوب» دل خسته گان حق آشنا، اذان « محمد رسول الله» را سر داده اند، در جان جهان می پیچید که«… جاءَ الحَقّ وَ زَهَقَ الباطِلُ… »2؛ همو که خدایش او را به « وَ إنّکَ لَعَلی خُلقٍ عَظیم»3 آراسته و به «… بِالمُؤمنِینَ رَؤفٌ رَحیمٌ»4 لقب داده است.

غنچه های « محمدی» را بنگر که چه مستانه ، به احترام بلندای نامش، تمام قامت، به صلوات قامت بسته اند، در هیاهوی باد بهاری و کیست که نداند هروله ی بادها هم بهانه ای است تا از گل خنده های نسیم دل ربای «ربیع» رایحه ی ولایت « ختم نبوت» را بر مشام « ساوه» و «فارس» و « مدائن» آذین بندد.

آسمان پایین آمده است، در پس خیمه ی نورانی« آمنه» تا صلواتی ترین جلوه های اشراقی تبریک و تهنیت را که مزین به آخرین« نگین تاج نبوت» است، نثارش کند که خداوند در عالم هستی وجودی بهتر از محمد صلی لله علیه و آله و سلم نیافریده است»5  چشمان آمنه پس پرده ی اشک می نشیند و بغض بر حنجره اش چنگ می زند، آنگاه که می کوشد عروس درد فراق « عبدالله» را که عمری است در حجله ی دلش خانه کرده، با صهبای نگاه محمد صلی الله علیه و آله وسلم به صبوری دوا کند؛ هر چند که این وصال مقدر را نیز فراقی مقدر در پی است… آمنه رسالت خویش را به پایان رسانده است. « هنگامه ای بر پا است… مکه امشب بوی بهشت می دهد، بوی عطر به ، بوی خدا، بوی محمد صلی الله علیه و آله و سلم ».

——————————————————

1. رهنما، زین العابدین، پیامبر(ص) ، ص11.

2. اسراء (17)، 81.

3. قلم( 68) ، 4.

4. توبه(9) ، 128.

5. بحارالانوار، ج16، ص 368.

توصیه های حضرت امام خمینی (ره) به طلاب

تقوا

حوزه های علمیه در هر جا هست، در هر جا حوزه های علمیه هم بیدار شوند، هر جا هستند، امروز روزی نیست که حوزه های علمیه مثل سابق عمل کنند. سابق وضع دیگری داشت حالا وضع دیگر، حوزه های علمیه بیدار باشند. تقوا را، تقوا را، تقوا را نصب العین خود قرار بدهید. فضلا، طلاب علوم دینیه، تقوا، تقوا، تنزیه نفس، مجاهده ی با نفس، یک مجاهد با نفس می تواند بر یک امت حکومت کند، مجاهده کنید، تهذیب کنید، حوزه های خودتان را.1

اخلاص

شما نشانه ی خدا هستید، نشانه ی اسلام ان شاء الله خواهید بود و کسی که نشانه ی خدا و نشانه ی اسلام است، باید همه ی حرکاتش، همه ی سکناتش، همه ی اعمالش، همه ی گفتار و کردارش الهی باشد؛ روی موازین الهی باشد. مردم به روحانیون نظر دارند، توجه دارند، توجه به پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) که اینها نمایندگان پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف هستند.2

خدمت برای خدا

و شما آقایان روحانیون، هر چه می توانید مردم و جوانان را تحریک کنید و متوجه سازید که وقتی برای اسلام کار می کنیم باید به طور مهذب باشد که اگر خدای نخواسته کارها با خودخواهی وغرور همراه شد، مبدأ شکست انسان است. باید اتکال به خدا باشد و خدمت برای خدا؛ خدمتی که درهر جا انجام شد عبادت باشد.3

اخلاق اسلامی

اخلاق باید در همه جا و همه ی دروس مورد توجه قرار گیرد و اعتقادم بر این است که باید هر کس حوزه ی درسی بزرگ یا کوچکی دارد، یکی دو دقیقه مقدمتاً یا مؤخرتاً درس اخلاق بگوید که طلاب با اخلاق اسلامی یار بیایند.4

تبلیغ

حوزه های علمیه سراسر کشور خصوصاً حوزه ی قم، حوزه ی مشهد، حوزه ی اصفهان باید کوشش کند که امروز که می توانند، مبلغ بفرستند به آن نحوی که بشناسد جامعه را و بفهمد مشکلات چه است و باید چه بکند و چه بگویددر سراسر کشور ما احتیاج داریم و الان ما کمبود داریم… امروز باید همه ی علما بلاد و همه مراجع و همه ی مدرسین و دانشمندان حوزه های علمیه کوشش کنند که این تکلیفی که به عهده ی همه ی آنها آمده است به طور شایسته انجام بدهند… بلادی است که الان یک نفر مبلغ یک نفر روحانی آن جا نیست.5

——————————————————-

1. صحیفه نور، ج5، ص131

2. همان، ج7، ص186

3. همان، ج19، صص 139-140.

4. همان، ج20، ص 56.

5. همان، ج15، ص249.