مدرسه علمیه قدسیه بهشهر

سخنان مضحک

اگر چه در اسلام، شوخی و مزاح به طور مطلق مذموم و ناپسند نیست و نه ترشرویی و خشونت به طور کلی مجاز، با این وصف، چون سخنان خنده آور، از یک طرف ابهت و وقار گوینده را معرض تزلزل و شکست قرار داده و از طرفی دیگر، احیاناً موجب برخورد و آزرده خاطر شدن افراد خواهد شد. از این رو، امیرمؤمنان علی علیه السلام ضمن سخنان حکیمانه و آموزنده ی خود، مردم را از بیان سخنان خنده آور و مضحک بر حذر داشته ، می فرماید:« ایّاکَ اَن تَذکُرَ مِنَ الکَلامِ ما یَکُونَ مُضحاً وَ ان حَکَیتَ ذالِکَ عَن غَیرِکَ؛ بپرهیز از اینکه به ذکر سخن خنده آوری بپردازی، هر چند آن را از دیگری نقل کنی».( نهج البلاغه اواخر نامه 31). بدین ترتیب، یکی از آفات اخلاقی زبان، سخنان مضحک و کلمات خنده آور است، که حتی الامکان از ارتکاب آن باید خودداری کرد.